ชีวิตติ่ง

กระทู้คำถาม
สวัสดีคะ ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ เอิ่มม 5555
ช่วงนี้ น่าเบื่อมากเลยเเหละช้ะม้ะทุกคน เพราะว่าปิดเทอม เราเป็นคนชอบเก็บตัว5555เลยเบื่อๆ มานั่งเขียนกระทู้ละกรานน

เรื่องมีอยู่ว่าาาาา ว่าาาา ว่าาา  อิโดกกกเล่าสักที5555 โอเคคะ อย่างเเรกนะคะ เราเป็นติ่ง อย่างที่สอง คือห้อ ไม่มีตังเปย์คะ555
เราติ่งวง got7 เมน คยอมหนักมากค่าา
ติดตามข่าวสาร ราวกับเป็นเเม่เลยคะ
เเละ ทุกคนคงจำงาน estซ่าซี้ดสุดขั่ว ที่ผ่านมาได้ใช่มั้ยคะ (งานอยู่ขอนเเก่นค้า)
เราเหมือนเป็นบ้าเลย คือตัง มี 700 เเต่ ต้องหาเพื่อนไปด้วย เเละเราไม่มีเพื่อน 5555
เเต่มีเพื่อนคนนึงอาสาจะไป ถ้าเราออกค่ารถให้  ค่ารถ ไปกลับประมาณ300 กว่าๆ มั้งคะ5555
จะข้ามเรื่องเงินไปก็เเล้วกันนะคะ พอถึงขอนเเก่นเราตื่นเต้นมากคะ ทำตัวกระดี้กระด้ามาก55555555555 งานจัดชั้น4 คะ เรารีบวิ่งขึ้นไปหวีดป้าย //คนมอง อีหนี้ทำไร 55555 เราอยากจะบอกว่า ในสิ่งที่เราเล่า ทุกคนอาจจะเห็นเเต่ความสุขเต็มไปหมดเลยนะคะ เเต่ในความเป็นจริงเเล้ว ก็มีสิ่งที่ทำให้เราเคลียดเยอะเลยคะ 555 เงินไม่มี เพราะหมดไปกับค่าเช่าห้องหมด ทั้งวันได้กินมาม่ากระป๋องเดียวคะ ฮืออออ ละก้เอสอีก1ขวด  จะว่าอิ่มก็ไม่ใช่ง่า เพราะใช้พลังงานเยอะมากวันนั้น555 เอาหล้ะไหนว่าจะไม่พูดเรื่องเงิน  ต่อไปคะ เราตื่นมาตอนตีสาม เขาเรียกอะไรนะรันคิว ม้ะ ไม่รู้นะ เห็นเขาไปห้างกันเวลานั้น ก็เลยไปเลยคะ เราก็ได้เขียนเเขนนะคะ  ความรู้สึกตอนนั้นเหมือนฝันไปเลยอ่ะคะ  เเล้วเราก็รอต่อไปคะ อย่างที่บอกคือรอ ตีสาม กว่าจะได้เข้างาน 5555 ก็รอจนจะเป็นลำไส้  เเละเเล้วก็ได้เข้างานคะทุกคน เเต่ปัญหาก็เกิด ขึ้นนนน55555 //ตกใจ  เพื่อนเรามันจะกลับก่อนอ่ะคะ หื้มมมมม จะบอกว่าเพื่อนที่พามาด้วยไม่ใช่ติ่งนะคะ เพราะฉนั้น เวลาจะไปติ่งกับใคร เเนะนำให้ไปกับคนที่ติ่งวงเดียวกันจะดีกว่าคะ555 เพราะเเบบ มันจะเข้าใจกันอ่ะค้ะ เราเลยจะกลับด้วย  ตอนนั้นมีเพื่อนที่รู้จักเฉยๆ มันก็ไปอ่ะ(บังเอิญเจอ)   เราลงมาจากชั้นสี่เเล้วนะคะ ไปนั่งรอรถตู้หน้าห้างคะ อีเพื่อนคนนั้น มันบอกเราว่า ''เเล้วจะมาทำไม มาเเล้วได้บัตรก็ไปสิ'' เท่านั้นเเหล้ะ รีบวิ่งไปชั้นสี่  ขอยามเข้า สุดท้ายได้เข้าคะ เราหวีดดังมากจนจอเพื่อนอีกคนที่รู้จักอีก 55555 เลยไปหวีดกับมัน กว่ากัซจะขึ้นคือนานมาก  1 2 3 กัซขึ้นเเล้ว เย้ /ผ่านไปราวกับโกหก
เราอยู่ฝั่งขวาของเวที คยอมไปอยู่ฝั่งซ้าย  อิห่าาาาา ทำไมกูต้องมาเจออะไรเเบบนี้55555 เก้าอี้ก็ไม่มีให้นั่ง คนเลยเบียดกันมากคะ เหมือนจะเป็นลม5555
เรามองยองเจนานที่สุดคะ 55555 เพราะคิดว่าเป็นคยอม เอาไปเอามา เจอกันสักทีนะที่รักกกก  เราร้องไห้เลย คะ ไม่รู้นะจะว่าไร้สาระก็ได้ เเต่รู้สึกดีมากจริงๆ กับผู้ชายคนนึงที่เรารักและ ดูเเลรักษา 5555 เเต่ไม่เคยเจอเลย พอเจอปุ๊บเราว่า เราอยากหยุดเวลาเอาไว้ตลอดไปเลยอ่ะ  ใช่คะ น่าเสียดายเราไม่ได้อยู่ทำโปรเจกสุดท้ายเพราะต้องรีบกลับก่อน เกือบไม่มีรถเลยคะ โชคดีมาก  ตอนที่นั่งอยู่ในรถก็ได้เพื่อนใหม่อีก 4คน  น่ารักมากคะ  อ้อ ลืมพูดถึงความหล่อของคยอม คือที่สุดเเล้วอ่ะคะ เราอธิบายไม่ถูกหรอก ทุกอย่างเหมือนฝันไปหมด  ต่อคะๆ 5555 หลังจากนั้น เราก็เดินทางกลับคะ ใช้เวลานานมากคะ เเละหิวมากด้วย เเละเเล้วเราก็ถึงบ้าน อย่างปลอดภัย

//เรื่องทั้งหมด ของเราอาจจะไม่ได้สนุกสนานนะคะ เเต่ทุกคนมีสิทธที่จะรักคะ ความรักไม่ใช่เรื่องไร้สาระ เชื่อว่าหลายคนไม่ได้อยากเป็นติ่งหรอกคะ อยากเป็นเมีย 5555555 การเป็นติ่งสอนเราหลายอย่างคะ สอนให้เรารู้จะอดทน ให้รู้จักการรอคอย คอยไปเรื่อยๆ เรื่อยๆ คอยจนหิว55555555 สอนให้รู้จักการพูดคุย สอนให้รู้จักการหามิตรภาพ  การไปครั้งนี้มันเหนื่อยเเต่มันสุดยอดไปเลยคะ สุดท้ายเเละท้ายสุด เราอยากจะบอกพวกคุณนะคะ ว่าให้ทำตามความฝันไปเรื่อยๆ อย่าเพิ่งเหนื่ออย่าเพิ่งเท้อ เราก็เเค่ต้องสู้ๆ นะคะ // เเละขอบคุณมากเลยนะคะที่เข้ามาอ่าน ปล. ภาพอยู่ในโทรศัพนะคะ ขอโทษที่ไม่มีภาพมาให้ดู //รักนะคะ//
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่