ก่อนอื่นขอบอกก่อนว่าแค่เล่าเรื่องของตัวเองให้ฟังเป็นการแลกเปลี่ยนประสบการณ์นะค่ะ

เข้าเรื่องเลยเนอะ เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่เราม.3 แต่เราอายุห่างกับแฟน 10 ปี ตลอดเวลาที่คบกันพ่อแม่ของทั้งสองรับรู้ตลอดเรากับแฟนอยู่กันคนละจังหวัดห่างกันประมาณ 200 กว่ากิโลแฟนขับมอเตอร์ไซไปหาเราอยู่เรื่อยๆดูแลเวลาไม่สบายช่วยเรื่องค่าเล่าเรียนมาช่วยทำสวนที่บ้านจนได้รับผลผลิตเราก็ไปหาแฟนคอยดูแลเค้าเวลาไม่สบายเหมือนกันไปๆมาๆตลอดเวลาผู้ใหญ่ของทั้งสองฝ่ายรับรู้จนเราจบม.6แม่บอกเราว่าอยากให้เราแต่งงานแต่กับคนที่แม่เลือกให้แม่บอกว่าคนนั้นเค้ารวยกว่าดีกว่าเรียนสูงกว่าแต่ถ้าเราไม่แต่งแม่ก็จะถือว่าเราอตัญญู

เรา:หนูจะเรียนต่อหนูยังไม่อยากแต่งแล้วหนูก็ไม่ได้รักเค้าเค้าก็ไม่ได้รักหนูหรอก
แม่:ถ้าเค้าไม่รักเค้าจะมาขอเมิงทำไม
เรา:แต่หนูอยากเรียนต่อ
แม่:ถ้าเมิงไม่แต่งเมิงก็ไม่ต้องเรียนแต่ถ้าเมิงแต่งงานเดียวเค้าก็ส่งให้เมิงเรียนเองแหละ
เรา:หนูไม่แต่งถ้าจะให้แต่งหนูก็จะแต่งกับแฟนหนูเท่านั้น
แม่:ถ้าเมิงไม่แต่งเมิงก็ไม่ใช้ลูกกูเมิงจะไปไหนก็ไปตั้งแต่วันนัเมิงไม่ใช้ลูกกู

เราอยู่บ้านต่ออีก 3 วันแม่ไล่เราทุกวันแต่พอเราไม่ไปแม่ก็บอกว่าต้องแต่งงานพอเราไม่แต่งแม่ก็โยนเสื้อผ้าเราออกไปนอกบ้านและไล่เราเราตัดสินใจไปอยู่บ้านเพื่อนเล่าทุกอย่างให้เพื่อนฟัง

เรา:กุจะทำไงดีว่ะกุไม่มีทางไปแล้วว่ะ
เพื่อน:เมิงก็แต่งๆไปเหอะแล้วค่อยเลิก
เรา:แต่กุรักแฟนกุว่ะกุไม่อยากให้เค้าเสียใจ
เพื่อน:งั้นเมิงก็ลองปรึกษาแฟนเมิงดูดิว่ะเค้าอาจช่วยเมิงได้แต่ถ้าเมิงไม่แต่งคนนี้กุขอนะ
เรา:เรื่องของเมิง

เราเลยโทรปรึกษากับแฟนและเล่าเรื่องทุกอย่างให้แฟนฟัง

แฟน:เดียวพี่ไปรับน้องมาอยู่กับพี่นะแล้วพี่จะรีบเก็บตังแต่งงานกัน
เรา:แต่น้องอยากเรียน
แฟน:งั้นก็เรียนก่อนแล้วค่อยแต่งเดียวพี่เก็บตังส่งเองนะ
เรา:งั้นพี่ก็เหนื่อยนะสิ
แฟน:ไม่เป็นไรแต่น้องอาจจะต้องหยุดซัก1-2ปีนะ
เรา:ก็ได้เดียวน้องช่วยพี่ทำงานด้วยนะจะได้มีเงินกันเร็วๆ
แฟน:ไม่ต้องหรอกเหนื่อยๆเปล่าๆเดียวพรุ่งนี้พี่ไปรับนะ
เรา:ไม่เหนื่อยหรอกเอาเป็นว่าเจอกันพรุ่งนี้นะ
แฟน:คับๆ

วันรุ่งขึ้นแฟนเราก็มารับเรามาอยู่กับแฟนเราทำงานเป็นเสมียนอู่ซ่อมรถแฟนขับรถวิ่งดินกลับมาแฟนทำงานบ้านทุกอย่างยกเว้นกับข้าวเพราะเค้าทำไม่เป็นแล้วยังดูแลเราตัดเล็บมือเล็บเท้าให้เพราะเวลาเราตัดเองมันจะฝังดูแลเวลาไม่สบายเตรียมเสื้อผ้าไว้ให้เพราะเค้าบอกว่าเราแต่งตัวไม่เก่งซื้อครีมมาสอนให้มาเพราะผิวเราแห้งพูดง่ายๆคือดูแลทุกอย่างเราอยู่กับแฟนได้ 1 อาทิตย์แม่ก็โทรมาหาทั้งที่ก่อนหน้านั้นเราโทรไปไม่เคยรับติดต่อไม่ได้

แม่:ตกลงเมิงจะไม่ยอมแต่งงานใช้ไหมเมิงรู้ไหมเพื่อนเมิงคบกับเขาแล้ว
เรา:รู้แล้วไงก็หนูไม่ได้รักเขาแฟนหนูก็ดีกับหนูหนูมีความสุขดี
แม่:เอ่องั้นเมิงก็ไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้าอีเลยนะเมิงจะไปตายไหนก็ไปกุขอให้เมิงตาย-โหงล้มจมทำมาหากินไม่ขึ้นนะอีอัป-ปรีย์
เรา:งั้นก็แล้วแต่แม่นะ
แม่:ไหนบอกจะเรียน
เรา:เดียวแฟนหนูส่งให้เรียน
แม่:ถ้าเมิงได้เรียนกุให้ตัดนิ้วชี้เลย
เรา:แล้วแต่ถ้าชวนทะเลอะก็แค่นี้แหละ

หลังนั้น 6 เดือนเพื่อนเราก็แต่งงานกับคนที่แม่หาให้เราด้วยสัญญาว่าเค้าจะส่งให้เพื่อนเราเรียน
แฟนเราให้เราออกจากงานเพราะกลัวเราเหนื่อยและพาเราไปเที่ยวที่ทำงานเกือบทุกวัน
เราอยู่ด้วยกันมามีอุปศักดิ์หลายอย่างบางครั้งไม่มีเงินกันเลยสักบาทแค่ก็ต่อสู้มาด้วยกันจนผ่านพ้นมาได้

ปัจจุบัน
แฟนเราก็มีเปลี่ยนไปบ้างตรงที่เราทำงานบ้านเองแต่เค้าก็ช่วยที่เราทำเองเพราะเค้าทำงานเราอยู่บ้านเฉยๆแต่ยังดูแลเราดีเหมือนเดิม
-เราหยุดเรียน 2 ปีตอนนี้เรียนคุรุศาสตร์และกำลังจะจบในอีกไม่นาน

วันนึงแฟนพาเราไปเที่ยวทะเลไปกินข้าวและค้างที่นู้นกินข้าวเสร็จก็เดินเล่นและคุยกันไปเรื่อยๆ
แฟน:น้องอยากแต่งงานป่ะ
เรา:ก็อยากนะแต่แค่นี้ไม่แต่งก็มีความสุขแล้ว
แฟน:พี่นี้แย่จริงๆนะพาน้องมางานก็ไม่แต่ง
เรา:ไม่แย่น่ารักนี้ก็รักที่สุดมีความสุขที่สุดแล้ว(หอมแก้ม)
แฟนคุกเข่า)พี่ขอโทษนะพี่แย่จริงๆ
เรา:เห้ยไม่เป็นไรลุกขึ้นลุกขึ้น
แฟน:ไม่ลุก(หยิบแหวนออกมา)ถ้าไม่โกรธพี่แต่งงานกับพี่นะ
เรายิ้ม+ร้องไห้)อือ
แฟน:อืออะไรแต่งไม่ไแต่งละ
เรา:แต่ง
แฟน:งั้นจูบหน่อย

จากนั้นแฟนเราก็จูบเราเพื่อนๆเค้าก็ออกมาร้องเพลงแสดงความยินดี

-เรากำลังจะแต่งงานหลังเรียนจบ
-เรามีเงินใช้พอบ้างไม่พอบ้างแต่ก็มีความสุขดีแฟนพยายามทำทุกอย่างไม่ให้เราลำบาก

ส่วนเพื่อนเราไม่ได้เรียนนางโทรมาระบายกับเราทุกวันนางมีลูก1คนสามีนางมีคนอื่นเจ้าชู้ไปทั่วให้เงินนางใช้ตลอดนะแต่ไม่ค่อยได้เจอกันตอนลูกคลอดก็ไม่มาดูนางไม่สบายก็ไม่มาดูแลให้แค่เงินอย่างเดียวนางบอกนางผิดเองที่เลือกผู้ชายเพราะเงินและความหล่อตอนนี้นางอยากจะออกมาแต่ก็ไม่ิยากให้ลูกต้องชำบากและต้องกำพร้าพ่ออีกทั้งยังตั้งท้องลูกอีกคนอยู่เราก็ได้แต่คอยให้กำลังใจนาง

ส่วนแฟนเราก็มีข้อเสียนะคือใจร้อนและไว้ใจเพื่อนมากเกินไปและก็ค่อนข้างจะขี้หึง

สุดท้ายนี้เราแค่จะบอกว่าเรื่องของหัวใจให้ใช้หัวใจตัดสินแต่ก็ต้องไม่ทิ้งเหตุผลเราอาจโชคดีที่ได้แฟนดีคนอื่นอาจไม่โชคดีเหมือนเราแต่ในความโชคดีก็ยังมีความโชคร้ายคือพ่อแม่แฟนไม่ชอบเพราะเราจนถ้ากระทู้นี้มีคนสนใจเยอะรอบหน้าจะมาเล่าเรื่องพ่อแม่แฟนให้อ่านกันนะไม่แฮปปี้แบบนี้แน่มีดราม่าหนักมาก




สุดท้ายจริงๆแหละ ขอให้ทุกคนสมหวังในความรักนะหวังว่สเรื่องของเราคงให้ข้อคิดดีๆได้บ้างนะ