เราคบกับผู้ชายคนหนึ่ง เริ่มจากแรกเราเคยเป็นกิ๊กกับเขา ตัวเขาเองก็มีแฟนอยู่แล้ว แฟนเขาคบกันมาเกือบๆสิบปี ตอนแรกพี่เขาไม่ได้บอกว่ามีแฟนแล้ว เราต้องตามไปดูเอง เพราะว่าเขาเป็นแบบคนดีเลย ไม่สูบบุหรี่ ไม่กินเหล้า เล่นกีฬาด้วย การงานก็มั่นคง บ้านมีฐานะเลยแหละ เราเลยสังสัยทำไมไม่มีแฟนอายุขนาดนี้แล้ว เรากับเขาห่างกัน10ปี พอเราไปตามดูไลน์ดูเฟสก็รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว แต่ตอนนั้นเรารักเขามากๆไปแล้ว เราบอกเลิกแต่เขารั้งเอาไว้ ก็เลยอยู่แบบเป็นกิ๊กกันมา แฟนเขาเองอยู่คนละจังหวัดเจอกันแค่เสาร์อาทิตย์ ส่วนใหญ่พี่เขาจะเจอกับเรามากกว่า พอคบไกันไป เราก็ท้องขึ้นมา พี่เขามารับผิดชอบเราแล้วเลิกกับแฟน เรารู้สึกผิดทั้งหมด แบบเคยถามว่าถ้ามาอยู่กันเพราะเรื่องลูก ไม่ต้องก็ได้นะ กลับไปหาแฟนเก่าพี่ดีกว่า ไม่อยากบังคับความรู้สึก แต่เขาบอกว่าเขาก็รักเรา ไม่ใช่เพราะปค่เรื่องลูก แต่ตลอดเวลาที่อยู่กันมาตอนเราท้องแล้วพี่เขาเองยังคุยกับแฟนเก่าอยู่เลย เวลาไปงานไหนก็ต้องเจอกันเพราะว่าเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน เราเองชอบคิดมากตลอด เราชอบจับผิดเขาด้วยแหละ แล้วก็รู้สึกแย่ไปเอง ร้องไห้มาตลอดเลย ทะเลาะกันเรื่องแฟนเก่าเขาบ่อยมาก เราว่าเราอาจจะบีบพี่เขามากไป เขาคบกันมานานมากๆตัดใจคงอยาก แต่เราก็ไม่รู้จะทำไงดี พี่เขาเคยบอกว่าในใจพร่ก็มีแค่ผู้หญิงสองคน แฟนเก่าเขากับเรา แบบว่าเป็นห่วงคนละแบบเพราะคนเรามีจุดอ่อนไม่เหมือนกัน เขาเองไม่คิดจะนอกใจกับผู้หญิงคนอื่น ตอนนี้ในใจก็มีแค่ 2คน เราไม่รู้ว่าจะดีใจหรือเสียใจดี เราว่ามันคงเป็นเวรกรรมด้วยที่เราไปยุ่งกับของจองคนอื่นตั้งแต่แรก