สวัสดีค่ะ ที่มาตั้งกระทู้ในวันนี้ อยากจะระบายความอัดอั้นและอยากถามคุณผู้ชายทุกๆคน มันเป็นความเครียด ความเบื่อ รำคาญ สะสมมานานมาก ถ้าเรียบเรียง รึว่าอธิบายไม่เห็นภาพต้องขออภัยนะคะ
เรื่องมีอยู่ว่า...
เรากับแฟนรู้จักกันมานานแล้วค่ะ
รู้จักกันในฐานะพี่น้องกันมาก่อน ตั้งแต่สมัยเราเรียนมัธยม
แล้วพึ่งมาเป็นแฟนกันได้ 2ปีกว่าๆ
เค้าขอเราเป็นแฟนเองค่ะ
2 เดือนแรกที่คบกันอะไรๆมันก็ดีไปหมดเหมือนช่วงโปรโมชั่นของทุกๆคู่
จะโทรมาปลุกเราทุกๆเช้า ดูแลเทคแคร์เราดีมาก แต่พอหลังจากเดือนที่ 2 เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป...
เปลี่ยนแบบหน้ามือเป็นหลังมือ จนเราไม่คิดว่าเค้าจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ เช่น ตอนแรกๆเราจะเรียกแฟนว่า "ตัวเอง" ละแทนตัวเองว่า "เค้า"
เวลาคุยโทรศัพท์ก็แฟนเรียกว่า"ตัวเอง" ปกติ กลับโดนหงุดหงิดใส่ทันที
เราก็งง ทั้งๆที่เค้าเป็นคนเริ่มให้เราเรียกแบบนี้ก่อน ส่งข้อความมาก็มีแต่แบบนี้ คบไปคบมากลับมาเปลี่ยน
แล้วงงหนักเลยว่าทำไมไม่บอกดีๆ ทำไมต้องหงุดหงิดใส่เรา
ถามก็บอกว่าเราเป็นพี่น้องกัน เรียกกันแบบนี่ดีกว่า รูปในโทรศัพท์ที่เคยถ่ายด้วยกันตอนคบแรกๆ เค้าก็ลบทิ้งหมดเลย
แรกๆที่เค้าเปลี่ยนเรา "งง" ก่อนค่ะ หลังๆมาเริ่มเยอะเกิน จนเราน้อยใจคิดว่าเค้ามีคนอื่นรึป่าว ความน้อยใจ เสียใจมันก็เริ่มตั้งแต่ตอนนี้
หลังๆมาเรายิ่งรู้สึกว่าเค้าไม่แคร์เราเลย เค้าไปเที่ยวกับครอบครัวเราไม่ได้โทรหาเลยนะคะ เพราะเข้าใจว่าอยากใช้เวลากับครอบครัวเยอะๆ
เราก็แค่ส่งข้อความไปว่าคิดถึง แล้วช่วงเย็นๆเราอยากคุยก็เลยโทรไปหา เพราะตั้งแต่เค้าไปเที่ยวกับครอบครัวเราก็ไม่ได้โทรไปกวนเค้าเลย ตั้ง 2วัน
เราก็มาเที่ยวกับครอบครัวเรา ระหว่างที่เที่ยวเราก็คิดถึงเค้าตลอด ไปสถานที่สวยๆก็อยากให้เค้ามาด้วย กินอาหารที่นี่อร่อยก็อยากพามากินด้วยกัน แต่ไม่ได้โทรหาเพราะเข้าใจอย่างที่บอกไปข้างต้น
แต่พอตอนเย็นเราโทรไปกลับเจอเค้าตะคอกใส่ว่า
"โทรมาอยู่นั่น จะโทรมาอะไรนักหนาคนจะเที่ยว"
ละเค้าก็ตัดสายไปเลย
คืองงมาก เราทำอะไรผิดหรอ ???
ทำไมหงุดหงิดขนาดนั้น
คือ 2วันที่ผ่านมานี่ ไม่ได้โทรไปรบกวนเลยนะ แต่ส่งข้อความไปตอนกลางวัน แล้วก็พึ่งโทรไปตอนเย็นแค่ 2สาย ภายในเวลา 2วันแค่นั้น...
แต่โมโหอย่างกะเราโทรไปจิกทุกๆ2ชั่วโมง
แล้วก็มีอีกหลายๆเรื่อง ที่ทำให้น้อยใจ จนเราถามเค้าว่ารักเราแบบไหนกันแน่ เค้าก็บอกว่าดูๆกันไปก่อน ละก็ชอบพูด แบบเผลอลืมตัวว่าเราเป็นแค่น้องอะค่ะ เราก็อดทนมาตลอด
จนได้มาอยู่ด้วยกัน เราแค่คิดว่ามาอยู่ด้วยกันอะไรๆอาจจะดีขึ้น แต่เปล่าเลยค่ะ มันกลับยิ่งแย่ลง แฟนเป็นคนที่ขี้บ่นมากกกกกกกก เรื่องเล็กๆน้อยๆก็บ่น อย่างเรื่องอาบน้ำ เราทำงานมาเหนื่อยๆ เราก็อยากจะนอนกลิ้งเล่นโทรศัพท์เล่นเกมก่อน แล้วเราก็คิดว่าอาบน้ำตอนจะนอนเลยมันก็สบายตัวดี
แต่เค้ากลับไม่คิดแบบนั้นเค้าก็จะว่าๆๆๆๆ พูดเป็นสิบๆรอบไล่ให้เราไปอาบน้ำ
เราดื้อยอมรับค่ะ เราเป็นคนยิ่งพูดยิ่งไม่ทำ
เราก็เฉยนอนเล่นโทรศัพท์ต่อ เค้ามากระชากโทรศัพท์คามือเลยค่ะ แล้วพูดแบบเดิม ไปอาบน้ำ เป็นแบบนี้ตลอด
เค้าบอกว่าอยากให้เราไปอาบน้ำให้เรียบร้อยละค่อยมาเล่น จะเล่นถึงกี่โมงก็ไม่มีใครว่า จนเราเบื่อ...แบบเบื่อมาก เราก็ไม่อยากให้บ่น ก็เลยเปลี่ยนมาอาบน้ำเร็วแล้วค่อยมานั่งเล่นเกม เล่นโทรศัพท์ เค้าก็บ่นเราอีก"
จ้องแต่โทรศัพท์สายตาเสีย "เอ้ากำ!!! คือยังไงอ่ะ ทำยังไงถึงจะไม่โดนบ่นเลย คือเกิดคำถามในใจตลอด ทำก็บ่น ไม่ทำก็บ่น ทำอะไรก็ผิด เค้าหงุดหงิดใส่เราบ่อยมากๆอ่ะ บ่อยจนเราน้อยใจแล้วหายเองเริ่มไม่อยากตัดพ้อแล้ว เพราะพูดไปเค้าก็ไม่สนใจอยู่ดี โดนหาว่าชวนทะเลาะอีก
หลายๆเรื่องที่เค้าบ่นถ้าเล่าให้ฟังมันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยนะคะ แต่พอมันสะสมๆไปเรื่อยๆมันกลายเป็นความเบื่ออะค่ะ เบื่อที่จะต้องมาเจอเค้าบ่นเรื่องไม่เป็นเรื่อง
อย่างตอนไปเที่ยวบ้านน้าเค้าที่เชียงใหม่ด้วยกัน เราก็วางแผนเอาแต่ชุดเดรสธรรมดาๆ ที่คิดว่าใส่สบายแล้วเวลาจัดใส่กระเป๋ามันก็ดูไม่เยอะ ไม่หนักด้วย เพราะไปเชียงใหม่ไปแค่ 2 คืน
แล้วเค้าก็บอกเองว่าตั้งใจจะไปหาน้าคงไม่ได้ไปไหน อาจจะแค่พาไปเที่ยววัดสุเทพ
เราก็คิดชุดเดรสเป็นชุดยาวเรียบร้อยไปวัดได้ แล้วก็เอากางเกงขายาวสีขาวไป 2ตัว กะจะใส่ไปกลับ วางแผนการจัดกระเป๋าอย่างดี ปกติเราจะเอาชุดไปเผื่อตลอดก็มีแต่เค้าแหละค่ะที่บ่นว่าบ้าหอบฟางเอาไปทำไมเยอะแยะ เราก็ไม่อยากให้เค้าบ่นกลัวไปเที่ยวไม่สนุกต้องมานั่งบ่นเรา เราโดนบ่นก็จะพลอยอารมณ์เสียไปด้วย เราก็เลยพยายามจัดเสื้อผ้าให้ดูน้อยที่สุด
พอถึงเชียงใหม่ตอนเช้า เค้าก็บอกจะพาไปเที่ยวแถวๆนี้ละพาไปไหว้หลวงน้าที่วัด เราก็เลยเลือกใส่กางเกงขายาว เค้าเข้ามาเห็นเค้าว่าเราอีกแล้ว
ว่าทำไมใส่ขายาวจะแต่งโอเวอร์ไปไหน แค่ไปแถวๆนี้
เราก็อธิบายจะพาไปวัดไงก็เลยใส่ดูสุภาพดี
เค้าก็บอกเวอร์ทำไมไม่ใส่ขาสั้น เราก็บอกลืมเอามาปกติจะพกกางเกงขาสั้นสีดำไปไหนมาไหนตลอด แต่ไปครั้งนี้ดันลืมเอาไป โดนด่าใหญ่เลยค่ะ ละที่ใส่อยู่ขายาวสีขาวก็โดนด่าว่าทำไมไม่ใส่สีดำ เราก็บอกสีดำแม่เอาไป ตจว ทั้ง 3ตัวเลย เค้าก็บ่นเราอีกไม่รู้จักโตทำไมต้องใส่เสื้อผ้ากับแม่ โตแล้วต้องมีครอบครัวทำไมไม่แยกของใช้ส่วนตัว บลาๆๆๆ
คือด่ายาวมาก แต่จำได้คราวๆว่า ว่าให้เราไม่รู้จักโต ไม่รู้จักแยกของใช้ส่วนตัว เราก็อธิบายว่าของที่ใช้แยกก็มี แต่แค่กางเกงกับเสื้อยืดธรรมดาๆ ที่มักจะผลัดกันใส่ เพราะใส่ไซต์เดียวกัน ไม่ได้จะใส่ด้วยกันทุกตัว อีกอย่างมันก็ประหยัดดี
เค้าก็บ่น ด่า ว่า
ละจบท้ายด้วยประโยค "มองเห็นอนาคตละ"
คือความหมายที่เค้าพูดแบบนี้ มันหมายถึงอนาคตเค้าที่มีเราไม่รู้ตักโตอ่ะ ทำไมหรอ แต่ใส่เสื้อผ้ากับแม่แค่บางอย่าง มันดูไม่มีอนาคตขนาดนั้นเลย ???
แล้วไปเชียงใหม่ก็แนะนำว่าเราเป็นน้องสาว เราก็น้อยใจนะแต่ไม่เป็นไรไม่ได้ว่าอะไรช่างมันเถอะ คิดแค่ว่าเค้าพาเรามาเที่ยวมันก็ดีแล้ว
เรื่องการแต่งตัวเค้าจะว่าเราตลอด ติเราทุกครั้ง ทั้งชุดไปเที่ยว ชุดทำงาน ทรงผม คือติ บ่น ทุกอย่าง
ชุดนี้ใส่แล้วแก่
ทำไมทำผมทรงนี้แก่ ป้ามาก
ทั้งๆก็เสื้อเชิ้ตกับกระโปรงทรงเอ ใส่ทำงาน มัดผมก็มัดธรรมดา ไปทำงานก็อยากจะดูสุภาพ
เค้าอยากให้เราเป็นคนนู้นคนนี้ตลอดเวลา แต่งตัวแบบนู้นแบบนี้ตลอด เราใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นรองเท้าผ้าใบ ก็หาว่าเราแต่งตัวเอ๋อ ไปเที่ยวเราใส่ชุดเอี้ยมเดรส พอเดินๆไปเจอคนใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น รองเท้าผ้าใบ เอาอีกละหันมาบ่นเราทำไมไม่หัดแต่งตัวแบบนี้ ทั้งๆที่ก็เคยใส่ให้เห็น แต่ก็เป็นเธอเองไม่ใช่หรอที่บ่นว่าใส่แล้วดูเอ๋อ ??
ไม่ว่าเราจะใส่อะไร ทำอะไรก็ดูไม่ดีไปหมด ติเราตลอด เรียกเรา ไอ้เอ๋อบ้าง ไอ้เหยินบ้าง บ่นเราให้ไปจัดฟัน เมื่อไหร่จะไปจัดฟัน บ่นทุกวัน เป็นแบบนี้เป็นปีๆ ที่อยู่ด้วยกัน ทุกๆคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องเล็ก แต่คิดดูนะคะ ทำงาน โหนรถเมล์เป็นชั่วโมงๆกว่าจะถึงห้อง กลับต้องมาเจอเค้าติชุดทำงาน ทรงผม ทุกครั้งเวลาเข้าบ้าน มันเหนื่อยมากนะคะ เหนื่อยใจอ่ะ
เมื่อกี้ล่าสุดเลย เค้าตื่นทำงานวันเสาร์ละปลุกให้เราช่วยขนของลงไปที่รถ เค้าจะเอากลับไปบ้านบ้าง เพราะมันเริ่มรก
(อ่อลืมบอกไปทุกๆวันเสาร์เค้าจะกลับบ้านเค้าที่มีนบุรีค่ะ เราสองคนทำงานใน กทม)
เราก็ตื่น แต่เล่นโทรศัพท์รอเค้าอาบน้ำแต่งตัว ตอนวันทำงานเราก็ตื่นเช้าทุกวัน มันก็มีอารมณ์ อยากจะนอนตื่นสายๆ สัก 10โมง คิดว่าช่วยเค้าขนของเสร็จก็จะขึ้นมานอนต่ออีกนิด คิดว่าไม่มีปัญหาอะไรแล้ว
เค้ามาเจอเราเล่นโทสับ ปาหมอนใส่หน้าเราแล้วก็บ่นอีก ว่ามัวแต่เล่นโทรศัพท์อยู่นั่น ทำไมไม่ไปล้างหน้าแปรงฟัน เราก็บอกลงไปขนของแล้วจะขึ้นมานอนต่อ เค้าก็ไม่เข้าใจ หงุดหงิดใส่เรา เหมือนเค้าเบื่อที่เราเอาแต่ติดโทรศัพท์ เค้าก็อยากจะเลิก ณ. ตอนนั้นคือเหมือนความอดทนเรามันหมดแล้วอ่ะ จากความเบื่อกลายเป็นอยากเลิก ไม่อยากจะโดนแบบนี้ทุกๆวันแล้ว ทำไมต้องเป็นแบบนี้อ่ะ โดนติ บ่อยๆ มันจะเป็นประสาท ทำอะไรก็ระแวงกลัวไม่ถูกใจ กลัวโดนบ่นไปหมด ความสุขมันก็มีนะคะ แต่พอมาโดนด่า โดนว่า ความสุขที่เคยมีมันก็ไม่ช่วยอะไร
ที่เล่ามาทั้งหมด นี่แต่ยกตัวอย่างนะคะ ยกตัวอย่างมาให้เห็นว่าเรื่องแค่นี้ เล็กๆน้อยๆแค่นี้ แต่เค้าบ่นเราเหมือนเราไม่มีอนาคต บ่นเหมือนเรานิสัยไม่ดี
เราเครียดค่ะ เหนื่อยใจ เริ่มจะหมดความอดทนแล้ว
หลังๆมานี่เค้าก็เบื่อเราเหมือนกัน
อยากเลิกกับเราเหมือนกัน เค้าเริ่มพูดว่าเรากลับไปเป็นแบบเดิมมั้ย ตอนที่ยังไม่ได้คบกัน
ถ้าถามว่ารักเค้ามั้ย ยังรักค่ะรักมากๆ ถ้าตัดเรื่องชอบติ ชอบว่า ขี้หงุดหงิดอารมณ์ขึ้นง่ายออกไป เค้าเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากเลยนะคะ ไม่อยากจะต้องเลิกกัน ที่อยากเลิกก็เพราะอารมณ์ ณ. ตอนนั้น
ต้องทำยังไงดีคะ ถึงจะไปกันต่อได้ พยายามคุยกันแล้วให้เค้าเข้าใจแต่เหมือนเค้าไม่รับฟัง เอาแต่ความคิดตัวเอง ไม่ยอมฟังเหตุผลคนอื่น
สุดท้ายนี้
ขอบคุณทุกๆคนนะคะ ที่ทนอ่านจนจบ
ถ้าแท็กห้องผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ ไม่เคยมาตั้งกระทู้ในพันทิป รึว่าเว็บไหนๆเลย
ขอบคุณค่ะ
เมื่อปัญหาเรื่องเล็กน้อยในชีวิตคู่เรื้อรัง..จนกลายเป็นปัญหาใหญ่
เรื่องมีอยู่ว่า...
เรากับแฟนรู้จักกันมานานแล้วค่ะ
รู้จักกันในฐานะพี่น้องกันมาก่อน ตั้งแต่สมัยเราเรียนมัธยม
แล้วพึ่งมาเป็นแฟนกันได้ 2ปีกว่าๆ
เค้าขอเราเป็นแฟนเองค่ะ
2 เดือนแรกที่คบกันอะไรๆมันก็ดีไปหมดเหมือนช่วงโปรโมชั่นของทุกๆคู่
จะโทรมาปลุกเราทุกๆเช้า ดูแลเทคแคร์เราดีมาก แต่พอหลังจากเดือนที่ 2 เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป...
เปลี่ยนแบบหน้ามือเป็นหลังมือ จนเราไม่คิดว่าเค้าจะเปลี่ยนไปขนาดนี้ เช่น ตอนแรกๆเราจะเรียกแฟนว่า "ตัวเอง" ละแทนตัวเองว่า "เค้า"
เวลาคุยโทรศัพท์ก็แฟนเรียกว่า"ตัวเอง" ปกติ กลับโดนหงุดหงิดใส่ทันที
เราก็งง ทั้งๆที่เค้าเป็นคนเริ่มให้เราเรียกแบบนี้ก่อน ส่งข้อความมาก็มีแต่แบบนี้ คบไปคบมากลับมาเปลี่ยน
แล้วงงหนักเลยว่าทำไมไม่บอกดีๆ ทำไมต้องหงุดหงิดใส่เรา
ถามก็บอกว่าเราเป็นพี่น้องกัน เรียกกันแบบนี่ดีกว่า รูปในโทรศัพท์ที่เคยถ่ายด้วยกันตอนคบแรกๆ เค้าก็ลบทิ้งหมดเลย
แรกๆที่เค้าเปลี่ยนเรา "งง" ก่อนค่ะ หลังๆมาเริ่มเยอะเกิน จนเราน้อยใจคิดว่าเค้ามีคนอื่นรึป่าว ความน้อยใจ เสียใจมันก็เริ่มตั้งแต่ตอนนี้
หลังๆมาเรายิ่งรู้สึกว่าเค้าไม่แคร์เราเลย เค้าไปเที่ยวกับครอบครัวเราไม่ได้โทรหาเลยนะคะ เพราะเข้าใจว่าอยากใช้เวลากับครอบครัวเยอะๆ
เราก็แค่ส่งข้อความไปว่าคิดถึง แล้วช่วงเย็นๆเราอยากคุยก็เลยโทรไปหา เพราะตั้งแต่เค้าไปเที่ยวกับครอบครัวเราก็ไม่ได้โทรไปกวนเค้าเลย ตั้ง 2วัน
เราก็มาเที่ยวกับครอบครัวเรา ระหว่างที่เที่ยวเราก็คิดถึงเค้าตลอด ไปสถานที่สวยๆก็อยากให้เค้ามาด้วย กินอาหารที่นี่อร่อยก็อยากพามากินด้วยกัน แต่ไม่ได้โทรหาเพราะเข้าใจอย่างที่บอกไปข้างต้น
แต่พอตอนเย็นเราโทรไปกลับเจอเค้าตะคอกใส่ว่า
"โทรมาอยู่นั่น จะโทรมาอะไรนักหนาคนจะเที่ยว"
ละเค้าก็ตัดสายไปเลย
คืองงมาก เราทำอะไรผิดหรอ ???
ทำไมหงุดหงิดขนาดนั้น
คือ 2วันที่ผ่านมานี่ ไม่ได้โทรไปรบกวนเลยนะ แต่ส่งข้อความไปตอนกลางวัน แล้วก็พึ่งโทรไปตอนเย็นแค่ 2สาย ภายในเวลา 2วันแค่นั้น...
แต่โมโหอย่างกะเราโทรไปจิกทุกๆ2ชั่วโมง
แล้วก็มีอีกหลายๆเรื่อง ที่ทำให้น้อยใจ จนเราถามเค้าว่ารักเราแบบไหนกันแน่ เค้าก็บอกว่าดูๆกันไปก่อน ละก็ชอบพูด แบบเผลอลืมตัวว่าเราเป็นแค่น้องอะค่ะ เราก็อดทนมาตลอด
จนได้มาอยู่ด้วยกัน เราแค่คิดว่ามาอยู่ด้วยกันอะไรๆอาจจะดีขึ้น แต่เปล่าเลยค่ะ มันกลับยิ่งแย่ลง แฟนเป็นคนที่ขี้บ่นมากกกกกกกก เรื่องเล็กๆน้อยๆก็บ่น อย่างเรื่องอาบน้ำ เราทำงานมาเหนื่อยๆ เราก็อยากจะนอนกลิ้งเล่นโทรศัพท์เล่นเกมก่อน แล้วเราก็คิดว่าอาบน้ำตอนจะนอนเลยมันก็สบายตัวดี
แต่เค้ากลับไม่คิดแบบนั้นเค้าก็จะว่าๆๆๆๆ พูดเป็นสิบๆรอบไล่ให้เราไปอาบน้ำ
เราดื้อยอมรับค่ะ เราเป็นคนยิ่งพูดยิ่งไม่ทำ
เราก็เฉยนอนเล่นโทรศัพท์ต่อ เค้ามากระชากโทรศัพท์คามือเลยค่ะ แล้วพูดแบบเดิม ไปอาบน้ำ เป็นแบบนี้ตลอด
เค้าบอกว่าอยากให้เราไปอาบน้ำให้เรียบร้อยละค่อยมาเล่น จะเล่นถึงกี่โมงก็ไม่มีใครว่า จนเราเบื่อ...แบบเบื่อมาก เราก็ไม่อยากให้บ่น ก็เลยเปลี่ยนมาอาบน้ำเร็วแล้วค่อยมานั่งเล่นเกม เล่นโทรศัพท์ เค้าก็บ่นเราอีก"
จ้องแต่โทรศัพท์สายตาเสีย "เอ้ากำ!!! คือยังไงอ่ะ ทำยังไงถึงจะไม่โดนบ่นเลย คือเกิดคำถามในใจตลอด ทำก็บ่น ไม่ทำก็บ่น ทำอะไรก็ผิด เค้าหงุดหงิดใส่เราบ่อยมากๆอ่ะ บ่อยจนเราน้อยใจแล้วหายเองเริ่มไม่อยากตัดพ้อแล้ว เพราะพูดไปเค้าก็ไม่สนใจอยู่ดี โดนหาว่าชวนทะเลาะอีก
หลายๆเรื่องที่เค้าบ่นถ้าเล่าให้ฟังมันอาจจะเป็นเรื่องเล็กน้อยนะคะ แต่พอมันสะสมๆไปเรื่อยๆมันกลายเป็นความเบื่ออะค่ะ เบื่อที่จะต้องมาเจอเค้าบ่นเรื่องไม่เป็นเรื่อง
อย่างตอนไปเที่ยวบ้านน้าเค้าที่เชียงใหม่ด้วยกัน เราก็วางแผนเอาแต่ชุดเดรสธรรมดาๆ ที่คิดว่าใส่สบายแล้วเวลาจัดใส่กระเป๋ามันก็ดูไม่เยอะ ไม่หนักด้วย เพราะไปเชียงใหม่ไปแค่ 2 คืน
แล้วเค้าก็บอกเองว่าตั้งใจจะไปหาน้าคงไม่ได้ไปไหน อาจจะแค่พาไปเที่ยววัดสุเทพ
เราก็คิดชุดเดรสเป็นชุดยาวเรียบร้อยไปวัดได้ แล้วก็เอากางเกงขายาวสีขาวไป 2ตัว กะจะใส่ไปกลับ วางแผนการจัดกระเป๋าอย่างดี ปกติเราจะเอาชุดไปเผื่อตลอดก็มีแต่เค้าแหละค่ะที่บ่นว่าบ้าหอบฟางเอาไปทำไมเยอะแยะ เราก็ไม่อยากให้เค้าบ่นกลัวไปเที่ยวไม่สนุกต้องมานั่งบ่นเรา เราโดนบ่นก็จะพลอยอารมณ์เสียไปด้วย เราก็เลยพยายามจัดเสื้อผ้าให้ดูน้อยที่สุด
พอถึงเชียงใหม่ตอนเช้า เค้าก็บอกจะพาไปเที่ยวแถวๆนี้ละพาไปไหว้หลวงน้าที่วัด เราก็เลยเลือกใส่กางเกงขายาว เค้าเข้ามาเห็นเค้าว่าเราอีกแล้ว
ว่าทำไมใส่ขายาวจะแต่งโอเวอร์ไปไหน แค่ไปแถวๆนี้
เราก็อธิบายจะพาไปวัดไงก็เลยใส่ดูสุภาพดี
เค้าก็บอกเวอร์ทำไมไม่ใส่ขาสั้น เราก็บอกลืมเอามาปกติจะพกกางเกงขาสั้นสีดำไปไหนมาไหนตลอด แต่ไปครั้งนี้ดันลืมเอาไป โดนด่าใหญ่เลยค่ะ ละที่ใส่อยู่ขายาวสีขาวก็โดนด่าว่าทำไมไม่ใส่สีดำ เราก็บอกสีดำแม่เอาไป ตจว ทั้ง 3ตัวเลย เค้าก็บ่นเราอีกไม่รู้จักโตทำไมต้องใส่เสื้อผ้ากับแม่ โตแล้วต้องมีครอบครัวทำไมไม่แยกของใช้ส่วนตัว บลาๆๆๆ
คือด่ายาวมาก แต่จำได้คราวๆว่า ว่าให้เราไม่รู้จักโต ไม่รู้จักแยกของใช้ส่วนตัว เราก็อธิบายว่าของที่ใช้แยกก็มี แต่แค่กางเกงกับเสื้อยืดธรรมดาๆ ที่มักจะผลัดกันใส่ เพราะใส่ไซต์เดียวกัน ไม่ได้จะใส่ด้วยกันทุกตัว อีกอย่างมันก็ประหยัดดี
เค้าก็บ่น ด่า ว่า
ละจบท้ายด้วยประโยค "มองเห็นอนาคตละ"
คือความหมายที่เค้าพูดแบบนี้ มันหมายถึงอนาคตเค้าที่มีเราไม่รู้ตักโตอ่ะ ทำไมหรอ แต่ใส่เสื้อผ้ากับแม่แค่บางอย่าง มันดูไม่มีอนาคตขนาดนั้นเลย ???
แล้วไปเชียงใหม่ก็แนะนำว่าเราเป็นน้องสาว เราก็น้อยใจนะแต่ไม่เป็นไรไม่ได้ว่าอะไรช่างมันเถอะ คิดแค่ว่าเค้าพาเรามาเที่ยวมันก็ดีแล้ว
เรื่องการแต่งตัวเค้าจะว่าเราตลอด ติเราทุกครั้ง ทั้งชุดไปเที่ยว ชุดทำงาน ทรงผม คือติ บ่น ทุกอย่าง
ชุดนี้ใส่แล้วแก่
ทำไมทำผมทรงนี้แก่ ป้ามาก
ทั้งๆก็เสื้อเชิ้ตกับกระโปรงทรงเอ ใส่ทำงาน มัดผมก็มัดธรรมดา ไปทำงานก็อยากจะดูสุภาพ
เค้าอยากให้เราเป็นคนนู้นคนนี้ตลอดเวลา แต่งตัวแบบนู้นแบบนี้ตลอด เราใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้นรองเท้าผ้าใบ ก็หาว่าเราแต่งตัวเอ๋อ ไปเที่ยวเราใส่ชุดเอี้ยมเดรส พอเดินๆไปเจอคนใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น รองเท้าผ้าใบ เอาอีกละหันมาบ่นเราทำไมไม่หัดแต่งตัวแบบนี้ ทั้งๆที่ก็เคยใส่ให้เห็น แต่ก็เป็นเธอเองไม่ใช่หรอที่บ่นว่าใส่แล้วดูเอ๋อ ??
ไม่ว่าเราจะใส่อะไร ทำอะไรก็ดูไม่ดีไปหมด ติเราตลอด เรียกเรา ไอ้เอ๋อบ้าง ไอ้เหยินบ้าง บ่นเราให้ไปจัดฟัน เมื่อไหร่จะไปจัดฟัน บ่นทุกวัน เป็นแบบนี้เป็นปีๆ ที่อยู่ด้วยกัน ทุกๆคนอาจจะคิดว่าเป็นเรื่องเล็ก แต่คิดดูนะคะ ทำงาน โหนรถเมล์เป็นชั่วโมงๆกว่าจะถึงห้อง กลับต้องมาเจอเค้าติชุดทำงาน ทรงผม ทุกครั้งเวลาเข้าบ้าน มันเหนื่อยมากนะคะ เหนื่อยใจอ่ะ
เมื่อกี้ล่าสุดเลย เค้าตื่นทำงานวันเสาร์ละปลุกให้เราช่วยขนของลงไปที่รถ เค้าจะเอากลับไปบ้านบ้าง เพราะมันเริ่มรก
(อ่อลืมบอกไปทุกๆวันเสาร์เค้าจะกลับบ้านเค้าที่มีนบุรีค่ะ เราสองคนทำงานใน กทม)
เราก็ตื่น แต่เล่นโทรศัพท์รอเค้าอาบน้ำแต่งตัว ตอนวันทำงานเราก็ตื่นเช้าทุกวัน มันก็มีอารมณ์ อยากจะนอนตื่นสายๆ สัก 10โมง คิดว่าช่วยเค้าขนของเสร็จก็จะขึ้นมานอนต่ออีกนิด คิดว่าไม่มีปัญหาอะไรแล้ว
เค้ามาเจอเราเล่นโทสับ ปาหมอนใส่หน้าเราแล้วก็บ่นอีก ว่ามัวแต่เล่นโทรศัพท์อยู่นั่น ทำไมไม่ไปล้างหน้าแปรงฟัน เราก็บอกลงไปขนของแล้วจะขึ้นมานอนต่อ เค้าก็ไม่เข้าใจ หงุดหงิดใส่เรา เหมือนเค้าเบื่อที่เราเอาแต่ติดโทรศัพท์ เค้าก็อยากจะเลิก ณ. ตอนนั้นคือเหมือนความอดทนเรามันหมดแล้วอ่ะ จากความเบื่อกลายเป็นอยากเลิก ไม่อยากจะโดนแบบนี้ทุกๆวันแล้ว ทำไมต้องเป็นแบบนี้อ่ะ โดนติ บ่อยๆ มันจะเป็นประสาท ทำอะไรก็ระแวงกลัวไม่ถูกใจ กลัวโดนบ่นไปหมด ความสุขมันก็มีนะคะ แต่พอมาโดนด่า โดนว่า ความสุขที่เคยมีมันก็ไม่ช่วยอะไร
ที่เล่ามาทั้งหมด นี่แต่ยกตัวอย่างนะคะ ยกตัวอย่างมาให้เห็นว่าเรื่องแค่นี้ เล็กๆน้อยๆแค่นี้ แต่เค้าบ่นเราเหมือนเราไม่มีอนาคต บ่นเหมือนเรานิสัยไม่ดี
เราเครียดค่ะ เหนื่อยใจ เริ่มจะหมดความอดทนแล้ว
หลังๆมานี่เค้าก็เบื่อเราเหมือนกัน
อยากเลิกกับเราเหมือนกัน เค้าเริ่มพูดว่าเรากลับไปเป็นแบบเดิมมั้ย ตอนที่ยังไม่ได้คบกัน
ถ้าถามว่ารักเค้ามั้ย ยังรักค่ะรักมากๆ ถ้าตัดเรื่องชอบติ ชอบว่า ขี้หงุดหงิดอารมณ์ขึ้นง่ายออกไป เค้าเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วมีความสุขมากเลยนะคะ ไม่อยากจะต้องเลิกกัน ที่อยากเลิกก็เพราะอารมณ์ ณ. ตอนนั้น
ต้องทำยังไงดีคะ ถึงจะไปกันต่อได้ พยายามคุยกันแล้วให้เค้าเข้าใจแต่เหมือนเค้าไม่รับฟัง เอาแต่ความคิดตัวเอง ไม่ยอมฟังเหตุผลคนอื่น
สุดท้ายนี้
ขอบคุณทุกๆคนนะคะ ที่ทนอ่านจนจบ
ถ้าแท็กห้องผิดต้องขอโทษด้วยนะคะ ไม่เคยมาตั้งกระทู้ในพันทิป รึว่าเว็บไหนๆเลย
ขอบคุณค่ะ