ฉันเป็นนักศึกษา ชั้นปีที่ 4 ที่มหาลัยแห่งนึงในต่างจังหวัด และฉันก็มีโอกาสได้ไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศจีน
ฉันเป็นติ่งค่ะ เราชอย EXO มาก โดยเฉพาะ คริส หรือ อู๋อี้ฝาน
ตอนแรกฉันก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าภาษาจีนคืออะไรวะ คงยากน่าดูเลย ไม่เคยที่จะคิดว่าจะเรียนด้วยซ้ำ แต่แล้วพอฉันสอบเข้ามหาลัยฉันไม่สามารถเข้าคณะที่ฉันต้องการได้ （ก็สมองมีน้อยๆแค่นี้เนอะ）บวกกับเราพึ้งได้รู้จักกับวงEXOด้วยแหล่ะ ฉันก็ลงเอกภาษาจีน และ นั้นคือจุดเปลี่ยนเมื่อฉันสามารถเข้า เอกนี้ได้จิงๆซะได้
เราเข้าไปเอกนี้ทั้งๆที่ไม่มีความรู้ภาษาจีนเลย นอกจากจะฟังเพลงของเอ็กโซซึ้งคำไหนที่เอ็กโซพูดหรือร้องบ่อยๆก็จะนำมาแปลบ้างแค่นั้น ทุกคนคิดว่าฉันไร้สาระ โง่บ้างหล่ะที่เลือกเรียนเพียงเพราะชอบในตัวศิลปิน (แต่นั้นคือความคิดของป้าๆข้างบ้าน)
****************************นั้นก็แค่เพียงฉันสามารถเข้าคณะนี้ได้แต่ยังไม่ได้ไปเรียน***************************************
และเหตุการที่ไม่มีครอบครัวไหนอยากให้มันเกิดขึ้นมันก็เกิดขึ้นกับครอบครัวของฉัน เมื่อพ่อของฉันไปมีภรรยาใหม่และชวนแม่ทะเลาะทุกวันทำให้ฉันคิดแล้วว่าฉันคงจะไม่เรียนต่อแล้วแค่จบ ม.6 ก็คงพอในเมื่อเสาหลักของบ้านอย่างพ่อไม่ต้องการฉันกับแม่แล้ว แล้วฉันก็คงไม่มีเงินที่จะเรียนต่อและ
ฉันจึงตัดสินจหนีออกจากบ้าน และปู่กับย่าก็ไปตามฉันและบอกว่าจะส่งฉันเรียนต่อตอนนั้นฉันคิดไว้แล้วว่ายังไงฉันก็จะไม่มีทางไปเรียนต่อแน่นอน
และสิ่งที่ผุดขึ้นมาในหัวของฉันคือ
"ถ้าฉันไม่เรียนต่อพี่คริสจะรักฉันมั๊ย พี่คริสจะสนใจฉันมั๊ยถ้าฉันเจอเค้าฉันจะคุยกับเค้ารู้เรื่องเหรอฉันคงไม่เหมาะสมกับเค้าแน่เลย" （ความมโนมาเต็มนี้บอกเลย）
และฉันก็คิดอยู่นานจึงตอบตกลงกับย่าว่าฉันจะกลับมาเรียนต่อ
เข้าคลาสมันทำให้ฉันรู้จักเพื่อนที่เป็นติ่งด้วยกัน 3 คน （และตอนนี้คือเพื่อนรักกันเลยแหล่ะมันไม่เคยทิ้งฉันมันยอมรับฟังฉันทุกอย่างและช่วยเหลือกันมาจนถึงปี 4 ถึงแม้เราจะติ่งคนละวงก็ตามแต่เพราะความที่เราเป็นติ่งเหมือนกันมันทำให้เราคุยกันรู้เรื่อง）
เปิดเรียนวันแรกฉันแทบไม่รู้ภาษาจีนเลยนอกจากพื้นฐานง่ายๆ ที่ไปซื้อหนังสือมาศึกษาเองผิดบ้างถูกบ้างก็ว่ากันไป
ก็ไอ้เพื่อนที่เป็นติ่งกับฉันนี้แหล่ะมันคอยสอนฉันาตลอด เพราะมันเคยเรียนภาษาจีนมาก่อนนี้น่า
（เห็นมั๊ยฉันได้เพื่อนดีๆแบบนี้เพราะอะไรถามใจดู）
รู้มั๊ยตอนที่คนข้างบ้านฉันรู้ว่าฉันเข้าสาขานี้ได้เค้าก็ดูถูกฉันสาระพัด
” โหยเลี้ยงลูกมายังไงให้เรียนตามวงเกาหลี“ "ไร้สาระเนอะแล้วจะได้ดีได้ไง โง่" ”พื้นฐานอะไรก็ไม่มีคงจะเรียนจบหรอกนะ“ เค้าไม่ได้ด่าฉันต่อหน้าหรอกเค้าแค่เอาฉันไปเล่าให้คนนี้คนนั้นฟัง จนมันมาถึงหูฉัน ฉันจึงคิดเสมอว่าฉันจะทำให้ดูเพราะวงเกาหลีนี้แหล่ะที่จะเป็นแรงผลักดันของฉัน
ฉันสามารถข้ามทุกอย่างมาได้จนถึงตอนนี้เพราะคำดูถูก เพราะผู้ชายที่ชื่อคริส ฉันแค่หวังว่าซักวันนึงฉันจะเจอเค้าฉันจะสามารถคุยกับเค้ารู้เรื่องและสามารถใช้ภาษาที่ฉันเรียนมาช้วยเหลือเค้าได้บ้าง ถึงมันจะเป็นแค่ฝันแต่ฉันก็มีความสุขนะ
ตอนที่ฉันไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศจีน ฉันก็ไปหาที่ๆน่าจะมีรูปอู๋อี้ฝาน ไปถ่ายรูปเล่นมันก็ทำให้ฉันได้ภาษามาเรื่อยๆ ฉันอยากเจอเค้ามากถึงแม้จะถึงตอนนี้ฉันจะยังไม่เคยเห็นเค้าก็ตามแต่ฉันแค่หวังว่าซักวันฉันจะได้เจอเค้า ”แรงบันดาลใจของฉํน“
และตอนนี้ฉํนก็กำลังจะสอบหาทุนเพื่อไปเรียนต่อโทที่ประเทศจีนหวังว่าคงจะได้นะ
ขอบคุณการเป็นติ่งของฉัน ที่ใครๆหลายๆคนมองว่าไร้สาระ
ฉันเป็นติ่งค่ะ เราชอย EXO มาก โดยเฉพาะ คริส หรือ อู๋อี้ฝาน
ตอนแรกฉันก็ไม่รู้หรอกค่ะว่าภาษาจีนคืออะไรวะ คงยากน่าดูเลย ไม่เคยที่จะคิดว่าจะเรียนด้วยซ้ำ แต่แล้วพอฉันสอบเข้ามหาลัยฉันไม่สามารถเข้าคณะที่ฉันต้องการได้ （ก็สมองมีน้อยๆแค่นี้เนอะ）บวกกับเราพึ้งได้รู้จักกับวงEXOด้วยแหล่ะ ฉันก็ลงเอกภาษาจีน และ นั้นคือจุดเปลี่ยนเมื่อฉันสามารถเข้า เอกนี้ได้จิงๆซะได้
เราเข้าไปเอกนี้ทั้งๆที่ไม่มีความรู้ภาษาจีนเลย นอกจากจะฟังเพลงของเอ็กโซซึ้งคำไหนที่เอ็กโซพูดหรือร้องบ่อยๆก็จะนำมาแปลบ้างแค่นั้น ทุกคนคิดว่าฉันไร้สาระ โง่บ้างหล่ะที่เลือกเรียนเพียงเพราะชอบในตัวศิลปิน (แต่นั้นคือความคิดของป้าๆข้างบ้าน)
****************************นั้นก็แค่เพียงฉันสามารถเข้าคณะนี้ได้แต่ยังไม่ได้ไปเรียน***************************************
และเหตุการที่ไม่มีครอบครัวไหนอยากให้มันเกิดขึ้นมันก็เกิดขึ้นกับครอบครัวของฉัน เมื่อพ่อของฉันไปมีภรรยาใหม่และชวนแม่ทะเลาะทุกวันทำให้ฉันคิดแล้วว่าฉันคงจะไม่เรียนต่อแล้วแค่จบ ม.6 ก็คงพอในเมื่อเสาหลักของบ้านอย่างพ่อไม่ต้องการฉันกับแม่แล้ว แล้วฉันก็คงไม่มีเงินที่จะเรียนต่อและ
ฉันจึงตัดสินจหนีออกจากบ้าน และปู่กับย่าก็ไปตามฉันและบอกว่าจะส่งฉันเรียนต่อตอนนั้นฉันคิดไว้แล้วว่ายังไงฉันก็จะไม่มีทางไปเรียนต่อแน่นอน
และสิ่งที่ผุดขึ้นมาในหัวของฉันคือ
"ถ้าฉันไม่เรียนต่อพี่คริสจะรักฉันมั๊ย พี่คริสจะสนใจฉันมั๊ยถ้าฉันเจอเค้าฉันจะคุยกับเค้ารู้เรื่องเหรอฉันคงไม่เหมาะสมกับเค้าแน่เลย" （ความมโนมาเต็มนี้บอกเลย）
และฉันก็คิดอยู่นานจึงตอบตกลงกับย่าว่าฉันจะกลับมาเรียนต่อ
เข้าคลาสมันทำให้ฉันรู้จักเพื่อนที่เป็นติ่งด้วยกัน 3 คน （และตอนนี้คือเพื่อนรักกันเลยแหล่ะมันไม่เคยทิ้งฉันมันยอมรับฟังฉันทุกอย่างและช่วยเหลือกันมาจนถึงปี 4 ถึงแม้เราจะติ่งคนละวงก็ตามแต่เพราะความที่เราเป็นติ่งเหมือนกันมันทำให้เราคุยกันรู้เรื่อง）
เปิดเรียนวันแรกฉันแทบไม่รู้ภาษาจีนเลยนอกจากพื้นฐานง่ายๆ ที่ไปซื้อหนังสือมาศึกษาเองผิดบ้างถูกบ้างก็ว่ากันไป
ก็ไอ้เพื่อนที่เป็นติ่งกับฉันนี้แหล่ะมันคอยสอนฉันาตลอด เพราะมันเคยเรียนภาษาจีนมาก่อนนี้น่า
（เห็นมั๊ยฉันได้เพื่อนดีๆแบบนี้เพราะอะไรถามใจดู）
รู้มั๊ยตอนที่คนข้างบ้านฉันรู้ว่าฉันเข้าสาขานี้ได้เค้าก็ดูถูกฉันสาระพัด
” โหยเลี้ยงลูกมายังไงให้เรียนตามวงเกาหลี“ "ไร้สาระเนอะแล้วจะได้ดีได้ไง โง่" ”พื้นฐานอะไรก็ไม่มีคงจะเรียนจบหรอกนะ“ เค้าไม่ได้ด่าฉันต่อหน้าหรอกเค้าแค่เอาฉันไปเล่าให้คนนี้คนนั้นฟัง จนมันมาถึงหูฉัน ฉันจึงคิดเสมอว่าฉันจะทำให้ดูเพราะวงเกาหลีนี้แหล่ะที่จะเป็นแรงผลักดันของฉัน
ฉันสามารถข้ามทุกอย่างมาได้จนถึงตอนนี้เพราะคำดูถูก เพราะผู้ชายที่ชื่อคริส ฉันแค่หวังว่าซักวันนึงฉันจะเจอเค้าฉันจะสามารถคุยกับเค้ารู้เรื่องและสามารถใช้ภาษาที่ฉันเรียนมาช้วยเหลือเค้าได้บ้าง ถึงมันจะเป็นแค่ฝันแต่ฉันก็มีความสุขนะ
ตอนที่ฉันไปแลกเปลี่ยนที่ประเทศจีน ฉันก็ไปหาที่ๆน่าจะมีรูปอู๋อี้ฝาน ไปถ่ายรูปเล่นมันก็ทำให้ฉันได้ภาษามาเรื่อยๆ ฉันอยากเจอเค้ามากถึงแม้จะถึงตอนนี้ฉันจะยังไม่เคยเห็นเค้าก็ตามแต่ฉันแค่หวังว่าซักวันฉันจะได้เจอเค้า ”แรงบันดาลใจของฉํน“
และตอนนี้ฉํนก็กำลังจะสอบหาทุนเพื่อไปเรียนต่อโทที่ประเทศจีนหวังว่าคงจะได้นะ