ก่อนไปลั้ลลาปาร์ตี้ ช้อปปิ้งปาจิงโกะ วันศุกร์ต้นเดือนแบบนี้ ขอเปิดพื้นที่ระบายไว้หน่อยนึงค่ะ
จากอีพีล่าสุด 13-14 เมื่อเนื้อเรื่องเดินทางมาถึง point of no return ของตัวละคร
กองเชียร์ยังคงสบายดีกันอยู่มั้ยคะ

เราเอง เริ่มดูแรกๆก็ไม่ปักใจเชียร์ใคร
มาเริ่มเชียร์เพียวนาริ ในอีพีที่เธอต้องไปไฝว้กับมิสโกเรียที่มาแย่งรายการเธอ
และเพิ่งเปลี่ยนทีมมาเชียร์กีจานิม ช่วงกลางเรื่องนี่เอง
ต่อไปจะเปลี่ยนทีมอีกมั้ย....ไม่รู้ แต่ความสนุกของการดูละคร คือการอินไปกับมันล่ะค่ะ

หลังจากสติหลุดลอยไปกับฉากสุดท้ายเมื่อคืน (เมื่อเช้าก็เปิดวนจ่ะ งานอิ๊บอ๋ายเลยจ่ะ)
บ่ายๆ พอมีเวลาจิบกาแฟ เลยมานั่งรวบรวมสติว่าเราชอบฉากไหนใน 2 อีพีนี้
ไม่นับรวมเสน่โปรยปรายของพระเอก-พระรองที่แข่งกันหว่านมานะ...ล่อลวงดิชั้นมากค่ะ
ความจริงมันมีเสน่ ความน่ารัก ความประทับใจ ทุกฉากนะ ไม่เวิ่นเว้อดี
แต่มีบางอันที่สะดุดหูสะดุดตา เลยอยากแชร์

ฉากนี้ quick coaching 7 นาที



นอกจากบรรยากาศฟรุ้งฟริ้งที่นึกว่าเรากำลังแอบดูคนจีบกันแล้ว
สะดุดกับการที่ ฮวาชินบอกให้นาริใช้โทนเสียงแบบวันที่ฝนตก...อึ้งมาก
คนอย่างฮวาชิน แยกแยะโทนเสียงที่นาริใช้รายงานอากาศในแต่ละวันได้โดยที่เจ้าตัวยังงงๆ
มันต้องฟังบ่อย มันต้องสังเกตุ มันต้องใส่ใจขนาดไหนนะ ถึงจำได้ แยกได้เนี่ย

อีกซักฉาก...ตอนนาริรู้ผลสอบแล้ว ประธานโกส่งข้อความมาถาม ขอรู้เป็นคนแรก
และนี่คือสิ่งที่เธอทำหลังอ่านข้อความ



สะดุดกับการตัดสินใจบ้าบิ่นมาก...ถึงแม้ตอนต่อไปเธออาจกลับลำอีก ตามนิสัย
แต่มันชัดเจนมาก...ไม่ว่ายังไง นาริก็ยังเก็บซ่อนฮวาชินไว้ในใจเสมอ

สำหรับเรา เนื้อเรื่องต่อจากนี้จะเป็นยังไงเราไม่สนละ แล้วแต่ คขบ.จะพาไป
...ยอม!!!!!!!!!!!....