สวัสดีครับ  วันนี้พวกเราชาวติ่ง BABYMETAL กลับมาแล้ว  หลังจากเสร็จภารกิจใหญ่แห่งปี ^ ^

ในชีวิตคนเราถ้ามีโอกาสได้ดูศิลปินหรือนักร้องที่ชอบ ในครั้งแรก ใครๆก็คงคิดเหมือนกันว่า "ได้ดูสักครั้งก็ฟิน ตายตาหลับแล้ว"  

แต่.... เชื่อเถอะ  ถ้าชอบระดับติ่งจริงๆ ถ้ามีโอกาสซ้ำ ความคิดที่อยากจะซ้ำกันหลายๆรอบต้องมีแน่ๆ  

และคณะของเราเองก็เช่นกัน  

จากปีที่แล้วกับประสบการณ์ครั้งแรกที่ Saitama Super Arena (อ่านได้ที่นี่ http://ppantip.com/topic/33120196)  ผ่านมา 1 ปี เราชาวคณะก็ได้กลับมารวมตัวกันอีกคร้ังเพื่อภารกิจใหญ่แห่งปี 2016 กับคอร์นเสิร์ตใหญ่ที่สุดกับสถานทีที่ใหญ่ที่สุดที่เคยจัดมาของคณะสาวน้อยเมทั่ลคณะนี้

BABYMETAL WORLD TOUR FINAL AT TOKYO DOME  



และนี่คือบันทึกที่รวบรวมมาพวกเราชาวคณะ  กับสองวันสองคืนแห่งประสบการณ์ฟินระดับยอดเขาเอเวอเรสต์ (เว่อร์ไปมั้ย 5555+)

19 กันยายน 2016



วันแรกของภารกิจ  พวกเราชาวคณะที่แยกย้ายกันไปตามแผนการท่องเที่ยวของแต่ละคนก็ได้มารวมตัวกันที่ด้านหน้าโดมบริเวณที่นัดแนะกันไว้ (ทุกคนได้ตั๋วเกทเดียวกันหมด  แม้สภาพอากาศจะไม่เป็นใจนักเนื่องด้วยมรสุมที่กำลังพัดผ่านเข้าฝั่ง  ฟ้าหม่นและมีฝนโรยเม็ดลงมาตั้งแต่ช่วงเช้า  แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้เหล่าสาวกทั้งหมดเกิดความท้อถอยแต่อย่างใด มากันตั้งแต่เช้า  พอสายๆหน่อย  ด้านหน้าโตเกียวโดมก็เต็มไปด้วยผู้คนมากมายหลายเชื้อชาติ  ทุกเพศ ทุกวัย  ทุกรูปแบบ  และเป็นแบบที่ไม่น่าจะมีคอร์นเสิร์ตไหนเหมือน  เพราะมีทั้งเด็กหญิงตัวน้อยๆ มากับคุณแม่ เมทัลเฮด เมนเมเบอร์แต่ละคนที่แสดงตัวกันเต็มที่ คุณลุงมาดูกับภรรยา คุณปู่ผมขาวมาดูคนเดียว คอสเพลย์ รวมถึงคนเมา (จริงนะๆ)  


ปิกะจู๊? - แกงค์สาวน้อย (คนกลางนี่คนดังเลย ฮิโยะจัง) - เมทั่ลเฮดเสื้อกั๊ก


รุ่นเด็กยุ่นรุ่นปู่ - เซเลอร์พลูโต (จริงๆคือคอสชุดโปรโมตรของน้องๆ)? - สาวน้อย (มากๆ) กับคุณแม่ (แฝดคู่นี้น่ารักมากๆ  อยากอุ้มกลับบ้าน 5555+)


แกงค์คามิแบนด์ (ชื่อวงแบ็คอัพของน้องๆ) - ทาสโมอะ (MOAMETAL) - คอสเพลย์อินเตอร์ = สาวกใครทาสใครจัดเต็ม


ส่วนตัวชอบน้องคนนี้มาก  ลิตเติลเมทั่ลเกิร์ล ^ ^


ผู้คนมากมาย ละลานตามาก  มารอตั้งแต่เช้าไม่เบื่อเลย  แค่ดูคนเดินผ่านไปผ่านมาก็เพลินแล้ว ^ ^

แป๊บๆผ่านไป 16.00 น. ประตูเปิด แต่ก็มีเหตุให้วุ่นวายอยู่หน่อยๆ เนื่องจากฝนที่ตกมาตลอดบ่ายและทั้งนั้น ทำให้การตั้งแถวรอเข้าประตูเป็นไปได้อย่างยากลำบาก โดยเฉพาะคนที่ไม่มีร่ม แต่ถึงขั้นนี้แล้ว ต่อให้ฟ้าถล่มดินทลายก็ต้องไม่ถอยเฟ้ย!  

ทุลักทุเลอยู่พักใหญ่ๆ ในที่สุดก็เข้าถึงที่ตรวจตั๋ว ตอนแรกในใจนึกเสียวๆอยู่นิดหน่อยเพราะคนก่อนหน้ามีปัญหาเรื่องตัวยิงไม่ติด ยิ่งเราไม่แข็งภาษาญี่ปุ่นด้วย  มีปัญหาจะแก้ยังไงล่ะ  แต่โชคดีที่ตั๋วของเรานั้นผ่านไปได้สบายๆ ซึ่งในตอนที่ตรวจตั๋วนี้ก็มีของให้เซอร์ไพรซ์ด้วย เพราะหลังจากแสกนโค๊ดเสร็จ  สิ่งที่เราได้มาก็คือ หมายเลขที่นั่งกับ "เฝือกคอใส"


เฝือกคอใส (หน้า-หลัง)

โว่ว   มีของแจกด้วยเว่ย!  แต่มันใช้ทำอะไรนั้นยังไม่รู้  รู้แต่พอทุกคนได้มาก็สวมเหมือนกันหมด  เอาก็เอา  สวมก็สวม  

หลังเข้าไปได้ในฮอลล์ก็มีจุดที่รับฝากของและจุดขายสินค้า (รวมถึงสินค้าของวงเองด้วย  มีขายข้างในอีกรอบ) แต่ตอนนี้มีเรื่องใหญ่กว่าคือเรื่องการหาทางเข้า  ด้วยที่เขียนมาบนสลิปการ์ด  นอกจากตัวเลขแล้วที่เหลือเป็นภาษาญี่ปุ่นหมด  งงสิครับทีนี้  แต่โชคที่ได้สาวน้อยหน้ามนคนญี่ปุ่นผู้มีอัธยาศัยดีที่คงเห็นแล้วว่า "นี่กระเหรี่ยงแน่ๆ" เลยพาไปที่ประตูทางเข้า  น้ำใจดีมากๆจนอยากกอดสักที (แต่เกรงใจ เดี๋ยวเกิดปัญหาก่อนเข้าได้ดูคอร์นเสิร์ต 5555+)  เลยได้แต่เซย์ขนมอาริกาโตะเด้อไป  พยักหน้าค้อมหัวเข้าประตูสู่โดมอันไพศาล



"Mar-Jet!"  อุทานเป็นภาษากายหยาบทันทีที่เข้ามาเห็นข้างใน  เพราะมันใหญ่มาก!!

เห็นเงาตะคุ่มๆใหญ่ตรงกลางสนามนั่นไหม นั่นแหละเวที!! อยู่ตรงกลางโดมเลย  นั่นแสดงว่าเวทีครั้งนี้เป็นเวทีแบบ 360 องศา!   มีแคทวอร์คยื่นออกมาด้วย แสดงว่าแบบนี้มีวิ่งพล่านแน่นอน ตอนนั้นเห็นแล้วก็ได้แต่เจ็บใจที่ตัวเองอยู่บนดอยเหลือเกิน  อยากไปอยู่ข้างล่างชะมัด  (วาสนาไม่ถึง  กดตั๋ว Fanclub ไม่ได้ ฮือๆๆ)


วิวเมื่ออยู่ด้านล่าง  (เอาจริงๆ พอหลังจากดูแล้ว  ดีแล้วล่ะ  อยู่ข้างบนเห็นชัดกว่าเยอะ)


วิวจากบนยอดดอย  

หลังจากเปิดบิวต์คนดูในฮอลล์ด้วยเพลงเมทั่ลมันๆ  สลับการนำเชียร์ของเหล่าโบน (ทีมงานที่สวมชุดโครงกระดูก อดีตแดนเซอร์  ปัจจุบันเป็นคอนวอย 5555+)  ในที่สุดเมื่อจบ Creeping Death ของ Metallica (ที่เสมอเป็นเพลงสัญญานที่แฟนรู้กันว่า  เพลงนี้มาเมื่อไร  แสดงว่าจะเริ่มแล้ว)  ไฟสนามก็ดับลงเป็นสัญญานของการเริ่มต้น

ไลฟ์นอนสต๊อปแบบลืมหายใจ จะมาแล้ว

...(ต่อ Part 2)