สวัสดีค่ะ เราขอไม่บอกนะคะว่าเราชื่ออะไร แต่วันนี้เราจะมาเล่าเกี่ยวกับคนที่เราแอบชอบ คือ นางเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจาก... ยุโรปนั่นแหละค่ะ (กลัวคนโรงเรียนเดียวกันมาอ่านแงๆ) แล้วครั้งแรกที่นางก้าวขาเข้าโรงเรียนมา สาวๆในโรงเรียนเราก้ไปยืนกรี๊ดกร๊าดขอถ่ายรูปนางกันตรึม แล้วไอเพื่อนเราเนี่ยมันรู้ไงว่าเราเป็นคนชอบฝรั่งมันเลยผลักเราเข้าไปถ่ายรูปกะนาง เข้าไปแบบเอ๋อๆอะ555 ตอนนั้นนางหันไปทางอื่นอยู่แต่นางคงเห็นแหละว่ามีตัวอะไรมายืนอยู่ข้างๆนางเลยขยับเข้ามาไกล้เรา แล้วแขนนางสัมผัสกับแขนเราแล้วแบบเราสะดุ้งง่ะ ไม่รู้ว่าเป็นไร55 หลังจากนั้นเราก้แอบชอบนางมาโดยตลอด และอีกอย่างนางห่างกับเรา 3 ปี ตัวก้สูง เรามันก้แค่เด็กอะนะ55 แล้วอย่างที่บอกว่าสาวๆในโรงเรียนเราชอบนางเยอะ นางเดินไปไหนก้จะมีสาวตุ๊ดๆขอถ่ายรูปที่นั่น แต่บางครั้งก้สงสารนางอ่ะ บางครั้งนางเดินอยู่คนเดียวคือแบบ อยากจะสาระแนไปทักนางมากๆแต่กุอายย นางก้เป้นคนขี้อายนะมากๆเลยด้วย55 แล้วอย่างที่บอกว่าเราชอบนางเหลือเกินเจอนางที่ไหนก้ตามที่นั่น ชอบคอยแอบมองนางว่าไปไหนทำอะไรกับใคร และชอบเสนอหน้าไปให้นางเห็นบ่อยๆ55 แล้วที่เราไม่ชอบคือเพื่อนเรานี่แหละเวลามันเห็นนางมันชอบตะโกนและชี้นางแบบเจาะจงมาก ชอบดี้ด้าแล้วเราก้แบบ...อีดวกสำรวมหน่อยกุอายเขา55 แล้วมีอยู่วันนึงเราแอบตามนางแบบโรคจิตเลยแหละ555 วันนั้นเรากำลังสอบอยู่ในห้องอังกฤษตอนเย็นอยู่ๆนางก้เดินเข้ามา (ไม่มีอารมสอบละเนี่ย) เพื่อจะมาเรียนภาษาไทยกะครูแล้วพอสอบเสร้จเรากะเพื่อนเราก้ทำเป็นเสนอตัวขอทำความสะอาดห้องจ้าา55 ทำเป็นช่วยครูต่างๆนาๆเพื่อที่จะได้อยู่แอบดูแอบฟังนางเรียนภาษาไทย แล้วแบบนางพูด อะไร ออ-อ๋ำ-เอา ๆ น่ารักเชี่ยๆ นั่งตรวจข้อสอบไปแอบดูนางไปสักพักนางจะกัลบ้านละเรานี่ทิ้งงานเลยรีบคว้ากระเป๋ากลับบ้าน แต่เพื่อไม่ให้นางจับได้ว่าเราตามเราเลยทำเป็นคุยโทรศัพท์กับแม่ว่าแม่มารับเหรอยังงู้นยังงี้55 แล้วเราก้แอบเดินตามนางไปทำเป็นคุยโทรศัพท์ไป แล้วเราแอบสังเกตว่านางแอบเหร่หมาในโรงเรียนเราๆก้มโนไปว่านางคงรักสัตว์แน่ๆเลย เราก้เลยทำเป็นเข้าไปเล่นกับหมาให้นางเห็น แบบ " โอ้วหมาน้อย น่ารักจังเลยย" แต่ความจิงแล้วเรามักจะเมินหมาตัวนี้ตลอด จากนั้นนางก้เริ่มเดินออกไปจากประตูโรงเรียนละเรานี่รีบวิ่งเลย แล้วเดินตามนางไปถึงนอกโรงเรียน55 โรคจิตสัสๆ แล่วทีนี้นางข้ามถนน เพื่อจะไปรอรถเมล์หรือไรก้ไม่รู้ แต่ปกติเรารกลับมอไซรับจ้างทุกวัน เราเลยต้องแยก ส่วนนางก้ไปเดินตรงฟุตบาตฝั่งตรงข้ามซะละ แต่ต้องขอบคุณลุงมอเตอร์ไซต์ที่ไปขับตรงถนนที่ติดกับฟุตบาทที่นางกำลังเดินเราทำตัวขยุกขยิกๆอยุ่บนมอๆไซตืให้นางเห็นเราหน่อย ถ้านางเห้นเรานางคงจะคิดว่านางเด็กนี่เป้นอะไรของมันวะ555 หลังจากนั้นเราก้ชอบมาช่วยงานครูที่ห้องอังกฤษทุกๆวันที่นางไปเรียนไทยที่นั่น แล้ววันนึงเราไปเจอเฟสนางแต่แอดไปนางก้บ่รับง่ะแอดหลายรอบละยังจะไม่รับอีก เราก้แบบเปลี่ยนโปลเฟสก้แล้ว ชื่อเฟสก้แล้ว ทำมายย555 เราก้เลยพูดกะเพื่อนเล่นๆค่ะว่าเราจะไปขอให้นางรับเฟสต่อหน้านางเลย แต่เพื่อนบังคับให้กุทำจริงๆค่ะ งือๆ อายโครต วันนั้นเราไม่ได้เข้าไปในห้องอังกฤษค่ะแต่อยู่หน้าห้องที่นี้พอถึงเวลาเลิกนางก้ออกมาแล้วก้นั่งอยู่หน้าห้องอังกฤษเพื่อรอครูที่สอนภาษาไทยนาง (รอไมวะ) ตอนนั้นนางนั่งคนเดียวกำลังเล่นโทศัพอยู่เพื่อนเราก้แบบ..เข้าไปเลยๆ ไปขอเลยๆ เพื่อนเราก้ช่วยเราทำเป็นไปชวนครูคุยเพื่อถ่วงเวลาให้นางนั่งอยู่คนเดียวเราจะได้ไปขอนางได้สะดวก แต่เราทำไม่ได้เหวย แล้วเพื่อนมันก้ถ่วงไม่ไหวละ เพื่อนเรากะครูก้เลยออกมาจากห้อง แล้วเหมือนเพื่อนเรามันโมโหที่เราไม่ยอมไปขอมันอุตส่าช่วยมันเลยพูดกะครูว่า " ครูคะหนูมีอะไรจะบอก ไอนี่มัน... " เราก้รู้เลยว่ามันต้องพูดอะไรเชี่ยๆแน่เราเข้าไปปิดหูครูแล้วจะลากครูลงบันได555 (ครูเป้นวัยรุ่นค่ะนางไม่ดุ) แล้วนางฝรั่งนั่งอยู่ตรงนั่นด้วยนางคงงงว่าเกิดไรขึ้นแวะ ที่นี้เราเลยจับอิเพื่อนเราไปคุยค่ะว่าอย่าทำแบบนี่อีก55 ตอนนั้นครูเค้าก้ไปนั่งกะนางฝรั่งแล้วคุยไรกันไม่รู้ แล้วอยุ้ดีๆครุก้หันมาแล้วพูดว่า " ตกลงจะบอกได้ยังว่าเธอเป็นอะไร " เราเลยพูดไปว่าเราเป็น ริดสีดวงค่ะ555 ก้กำลังคุยเล่นกะครูไปๆมาๆ เราไปเผลอเอาความกล้าหน้าด้านมาจากไหนไม่รู้ ไปทักนางฝรั่งๆที่นั่งอยู่ข้างๆครู  
กู: พี่ (ชื่อนาง)ๆ
ฝรั่ง: เงยหน้ามามอง
กุ: เปิดเฟสนางในโทรศัพท์แล้วพุดว่า " Is this you Facebook " >> " นี่ใช่เฟสพี่ป่ะคะ"
นาง: Yeah
กุ: OK  i'll add u and could u accept me on Facebook? >> " งั้นชั้นจะแอดคุณ แล้วคุณจะรับเพื่อนชั้นมั้ย"
นาง: NO i only add my friends and i don't know u >> " กุรับแค่เพื่อนเหวย และกูก้ไม่รู้จักเมิงง่ะ"
กู: My name is ... so now you know me
นาง: NO I just know ur name but i only add my friend
กู: Please please please
นาง: No
จากนั้นกูก้จากไปเลยค่ะ นกตั้งแต่เริ่มต้นละค่ะเฮ้อ ตอนเดนกลับบ้านเพื่อนก็ล้อมาตลอดทางเลยค่ะจนเราคิดว่าเราชื่อนกแล้ว ยังไม่พอนะคะ มันยังมีรถที่ไหนไม่รู้มาเปอดเพลงเศร้าของคนอกหักอีก อีเพื่อนเรานี่ขำก๊ากเลยจ้า หลังจากวันนั้นไปเราช็อคและเสียเซ้ลมากก เจอหน้านางนี่ต้องหลบเลย อายแบบโครตๆอ่ะ สักพักเราก้ทำใจได้ แล้วยังจะสู้ต่อไปยังไม่เลิกๆ555 ตัดใจจากนางไม่ได้จิงๆ แต่เราก้ไม่ได้ไปห้องอังกฤษแล้วนะ แต่เราแอบวาดรูปไปสอดใต้รองเท้านางแทน ส่วนรูปที่วาดก้เป้นรุปทั่วไปง่ะ เป็นรุปนางบ้างรุปตัวการืตูนนางชอบ ก็เอาไปสอดให้ทุกวันแล้วก้จะเขียนในนั้นว่า ....A bird drew this จากนั้นก้ใช้ชีวิตแบบแอบรักนางต่อไป แต่เราคิดว่านางคงจะไม่ชอบเราแล้วแหละอาจจะเกลียดเราไปแล้วก้ได้งือๆ แต่เราอยากคุยกะนางอีกง่ะ ต้องทำไงดีคะ55 วันนี้พอก่อนขอบคุณที่อ่านนะคะ ถ้าความรักของเรามันคืบหน้าเมื่อไหร่จะเอามาเล่าอีกนะคะ บายๆ