สวัสดีค่ะ ชาวพันทิป นี่เป็นกระทู้แรกสำหรับเรานะคะ..คือตามหัวข้อเลยค่ะ ความรักครูกับนักเรียนเป็นไปได้ไหมม... ??
เราจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเรานะคะ
เราเป็นเด็กนักเรียนธรรมดาๆคนหนึ่งเเหล่ะ ตอนนี้เรียนม.3 แล้ว อยู่รร.เอกชนแห่งหนึ่งแถวๆเมืองหลวง(ไม่ประสงค์ออกนามนะคะ) รร.นี้มีถึงม.3
คือคนที่เรากำลังจะพูดถึงเป็นครูผู้ชายค่ะ อายุราวๆ26ได้ สอนวิชาโปรแกรมคอมฯ ครูเค้าเป็นคนเฟรนลี่ค่ะ นิสัยดี คอยช่วยเหลือทุกอย่าง เวลาเราใกล้สอบก็จะแชทมาถามนู่นถามนี่ว่าอ่านหนังสือรึยัง ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่นอน อะไรประมานนี้ค่ะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ จนอยู่มาวันนึง เรานั่งกินข้าวอยู่ เขาก็เดินมาถามไถ่เราปกติค่ะ แล้วครูก็พูดว่า
ค : เดี๋ยวก็จบม.สามแล้วหนิ กลับมาหาบ้างนะ
เรา : โถ่ กลับมาหาอยู่เเล้วค่ะ
ค : อย่าลืมล่ะ ถ้าไม่มาแปลว่าไม่รัก.
เราก็อึ้งซิคะ ทำไมครูถึงพูดแบบนี้ แต่ก็เอาเถอะค่ะ ไม่ใช่เเค่เราคนเดียวที่งงกับคำพูดของครู เพื่อนๆสนิทเราก็พลอยอึ้งไปด้วย แล้วก็แซวกันไปเรื่อยตามประสา จนหมดเวลาพักก็ขึ้นเรียนวิชาต่อไปค่ะ คืนวันนั้นครูก็ทักเรามา
ค : หนู จะนอนยังคะ ?
เรา : ยังค่ะ ครูมีอะไรรึป่าวคะ
ค : ป่าว แค่จะบอกว่าหิวขนม พรุ่งนี้เอามาส่งที่ห้องด้วยนะะะ เอาแบบ ems เลยยย แต่ไม่รีบนะคะเดี๋ยวเหนื่อย 555
เรา : โอเคค่ะ 5555555
เราไม่คิดอะไรเช่นเดิมค่ะ คิดว่าคำพูดของครูคงเป็นแบบนี้กับทุกคน หลังจากนั้นก็คุยกันตลอดค่ะ จนเรารู้สึกดี อบอุ่นมากๆเวลาได้อยู่ใกล้ ไม่รู้ว่าครูทำแบบนี้กับทุกคนรึป่าว ครูคอยติวให้เรา คะเเนนเราดีมากทั้งๆที่ไม่ได้เป็นคนเรียนเก่งวิชานี้เลยยย --''
พอมาเย็นของอีกวัน ครูก็ทักเราปกติค่ะ
ค: อ่านสือยังคะ
เรา : ยังง่ะ ตอนนี้ติดโทสับมาก ทำไงดี
ค:งั้นขึ้นมาบนห้อง เดี๋ยวติวให้น้ะคะ
เรา : คิดว่าหนูทำได้หรอ
ค: ได้สิ หนูเก่งอยู่เเล้ว ^^
เรา: ขึ้นไปกับใครคะ
ค : ก็ชวนหนูคนเดียวไง /^^
เรา : ค่า พรุ่งนี้เจอกันตอนเที่ยงนะคะ
ค : ฝันดีฮ้ะะ
เราเริ่มรู้สึกดีค่ะ ทั้งๆที่รู้ว่าผิด ครูอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับเราก็ได้ แต่คำพูดของครูมันชวนทำให้เราคิดนี่สิคะ
แต่เราก็ไปนะ คิดว่าเเค่ครูคงเป็นห่วง นร.ทุกคนเเหละ จนเราก็ขึ้นไปหาครูเค้า
เค้าก็ลงมานอนที่พื้น ครูพูดว่า
ค: นอนสิ ผ่อนคลายได้นะ
เรา : ไม่อ่า ติดพุง 55
ค : หนูเนี่ยนะ 55 น่ารัก
เราสตั้นค่ะ สตั้น ไม่เคยมีครูคนไหนชมเราแบบครูคนนี้ แต่ก็เอาเถอะ ไม่คิดอะไรต่อไป --' ติวกันไปอ่านกันไปเรื่อยๆ ครูก็จ้องหน้าเรา เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ เราก็เนียนขำค่ะ ไม่รู้จะทำตัวยังไงดี จนหมดเวลาครูก็บอกกับเราว่า เอาของไว้นี่เเหล่ะ เดี๋ยวเรียนคาบสุดท้ายขึ้นมาหาที่ห้องนะคะ เราก็พยักหน้า ครูก็ให้ยาดมกับเรา บอกอ่ะให้ เราก็รับไว้ค่ะ มาที่ห้องเพื่อนเราถามกันใหญ่ว่าหายไปไหนมา เราก็ตอบความจริงค่ะ จนมันสงสัยว่ายาดมที่เราถืออยู่เป็นของครูคนนั้น มันก็แซวกันค่ะ เราเฉยๆนะ ต่ก็มีบ้างที่แอบหวั่นไหวกับครูเค้า
เรื่องที่เราเล่ามันเป็นเหตการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆนะคะ ไม่มีการเสริมเติมเเต่งอะไรทั้งนั้น เราอยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆค่ะ ว่าสิ่งที่เราคิด ทำอยู่ มันผิดมากไหมคะ เราเป็นนักเรียน เค้าเป็นครู ห่างกัน11ปีค่ะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้านะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดต้องของอภัยด้วยค่ะ
ปล.ถึงเราจะเป็นเด็กแค่ม.3 แต่เราก็มีหัวใจเหมือนคนทั่วไปนะคะ มีรักโลภโกรธหลงเหมือนกัน เราเเค่อยากถามความเห็นน่ะค่ะ ว่าเราควรตัดใจหรือไปต่อดีคะ ???
ความรักครูกับนีกเรียน เป็นไปได้ไหม
เราจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวเรานะคะ
เราเป็นเด็กนักเรียนธรรมดาๆคนหนึ่งเเหล่ะ ตอนนี้เรียนม.3 แล้ว อยู่รร.เอกชนแห่งหนึ่งแถวๆเมืองหลวง(ไม่ประสงค์ออกนามนะคะ) รร.นี้มีถึงม.3
คือคนที่เรากำลังจะพูดถึงเป็นครูผู้ชายค่ะ อายุราวๆ26ได้ สอนวิชาโปรแกรมคอมฯ ครูเค้าเป็นคนเฟรนลี่ค่ะ นิสัยดี คอยช่วยเหลือทุกอย่าง เวลาเราใกล้สอบก็จะแชทมาถามนู่นถามนี่ว่าอ่านหนังสือรึยัง ทำอะไรอยู่ ทำไมไม่นอน อะไรประมานนี้ค่ะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรนะคะ จนอยู่มาวันนึง เรานั่งกินข้าวอยู่ เขาก็เดินมาถามไถ่เราปกติค่ะ แล้วครูก็พูดว่า
ค : เดี๋ยวก็จบม.สามแล้วหนิ กลับมาหาบ้างนะ
เรา : โถ่ กลับมาหาอยู่เเล้วค่ะ
ค : อย่าลืมล่ะ ถ้าไม่มาแปลว่าไม่รัก.
เราก็อึ้งซิคะ ทำไมครูถึงพูดแบบนี้ แต่ก็เอาเถอะค่ะ ไม่ใช่เเค่เราคนเดียวที่งงกับคำพูดของครู เพื่อนๆสนิทเราก็พลอยอึ้งไปด้วย แล้วก็แซวกันไปเรื่อยตามประสา จนหมดเวลาพักก็ขึ้นเรียนวิชาต่อไปค่ะ คืนวันนั้นครูก็ทักเรามา
ค : หนู จะนอนยังคะ ?
เรา : ยังค่ะ ครูมีอะไรรึป่าวคะ
ค : ป่าว แค่จะบอกว่าหิวขนม พรุ่งนี้เอามาส่งที่ห้องด้วยนะะะ เอาแบบ ems เลยยย แต่ไม่รีบนะคะเดี๋ยวเหนื่อย 555
เรา : โอเคค่ะ 5555555
เราไม่คิดอะไรเช่นเดิมค่ะ คิดว่าคำพูดของครูคงเป็นแบบนี้กับทุกคน หลังจากนั้นก็คุยกันตลอดค่ะ จนเรารู้สึกดี อบอุ่นมากๆเวลาได้อยู่ใกล้ ไม่รู้ว่าครูทำแบบนี้กับทุกคนรึป่าว ครูคอยติวให้เรา คะเเนนเราดีมากทั้งๆที่ไม่ได้เป็นคนเรียนเก่งวิชานี้เลยยย --''
พอมาเย็นของอีกวัน ครูก็ทักเราปกติค่ะ
ค: อ่านสือยังคะ
เรา : ยังง่ะ ตอนนี้ติดโทสับมาก ทำไงดี
ค:งั้นขึ้นมาบนห้อง เดี๋ยวติวให้น้ะคะ
เรา : คิดว่าหนูทำได้หรอ
ค: ได้สิ หนูเก่งอยู่เเล้ว ^^
เรา: ขึ้นไปกับใครคะ
ค : ก็ชวนหนูคนเดียวไง /^^
เรา : ค่า พรุ่งนี้เจอกันตอนเที่ยงนะคะ
ค : ฝันดีฮ้ะะ
เราเริ่มรู้สึกดีค่ะ ทั้งๆที่รู้ว่าผิด ครูอาจจะไม่ได้คิดอะไรกับเราก็ได้ แต่คำพูดของครูมันชวนทำให้เราคิดนี่สิคะ
แต่เราก็ไปนะ คิดว่าเเค่ครูคงเป็นห่วง นร.ทุกคนเเหละ จนเราก็ขึ้นไปหาครูเค้า
เค้าก็ลงมานอนที่พื้น ครูพูดว่า
ค: นอนสิ ผ่อนคลายได้นะ
เรา : ไม่อ่า ติดพุง 55
ค : หนูเนี่ยนะ 55 น่ารัก
เราสตั้นค่ะ สตั้น ไม่เคยมีครูคนไหนชมเราแบบครูคนนี้ แต่ก็เอาเถอะ ไม่คิดอะไรต่อไป --' ติวกันไปอ่านกันไปเรื่อยๆ ครูก็จ้องหน้าเรา เอาหน้าเข้ามาใกล้ๆ เราก็เนียนขำค่ะ ไม่รู้จะทำตัวยังไงดี จนหมดเวลาครูก็บอกกับเราว่า เอาของไว้นี่เเหล่ะ เดี๋ยวเรียนคาบสุดท้ายขึ้นมาหาที่ห้องนะคะ เราก็พยักหน้า ครูก็ให้ยาดมกับเรา บอกอ่ะให้ เราก็รับไว้ค่ะ มาที่ห้องเพื่อนเราถามกันใหญ่ว่าหายไปไหนมา เราก็ตอบความจริงค่ะ จนมันสงสัยว่ายาดมที่เราถืออยู่เป็นของครูคนนั้น มันก็แซวกันค่ะ เราเฉยๆนะ ต่ก็มีบ้างที่แอบหวั่นไหวกับครูเค้า
เรื่องที่เราเล่ามันเป็นเหตการณ์ที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆนะคะ ไม่มีการเสริมเติมเเต่งอะไรทั้งนั้น เราอยากถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆค่ะ ว่าสิ่งที่เราคิด ทำอยู่ มันผิดมากไหมคะ เราเป็นนักเรียน เค้าเป็นครู ห่างกัน11ปีค่ะ
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นล่วงหน้านะคะ ถ้าผิดพลาดประการใดต้องของอภัยด้วยค่ะ
ปล.ถึงเราจะเป็นเด็กแค่ม.3 แต่เราก็มีหัวใจเหมือนคนทั่วไปนะคะ มีรักโลภโกรธหลงเหมือนกัน เราเเค่อยากถามความเห็นน่ะค่ะ ว่าเราควรตัดใจหรือไปต่อดีคะ ???