อยากขอคำแนะนำคำ คือสืบมาจากมาน้องชายไม่ชอบใส่ดางเกงในเวลาอยู่บ้านน่ะค่ะ ถ้าไม่ใส่ตอนนอน นี่ก็ว่าไม่เป็นอะไร แต่ว่า น้องเขาเวลาอยู่บ้านทั้งวันนี่ ไม่ค่อยจะใส่เลย ฝนตกแดดออกพายุเข้าน้ำท่วม ก็ไม่ใส่ เคยบอกน้องอยู่ค่ะว่าให้ใส่กางเกงในตลอด ถึงจะไม่ได้ไปไหนก็ตาม น้องเขาก็เออออค่ะ เดี๋ยวใส่ๆ จขกท.ก็โอเคๆ พอผ่านไปหลายสัปดาห์ เห็นพ่อกับแม่กับน้องคุยกัน จกขท.ก็เลยถามพ่อว่าน้องเป็นอะไรหรือเปล่า พ่อของจขกท.ก็บอกว่าน้องชายของน้องชายจขกท.เป็นแผล ที่บ้านก็จะเรียกว่าจู๋ขาด(ไม่ได้ทะลึ่งนะคะ) เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร เพราะว่าถ้าน้องชายของน้อยชายเป็นแผลมันก็อาจจะไปเล่นอะไรพิเรนๆก็ได้ แต่พอครั้งๆหลังที่เริ่มเป็นอาการนี้บ่อยขึ้น จขกท.ก็เลยถามน้องชายค่ะ ว่าปกติเนี่ย ใส่กางเกงในไหมอยู่บ้านเนี่ย น้องชายก็บอกว่าไม่ได้ใส่ ก็เลยบอกขู่ๆว่า เนี่ย ถ้ายังไม่ใส่นะ ระวังเป็นไส้เลื่อนต้องผ่าตัดนะ เจ้าน้องชายก็ถามใหญ่เลยว่าเป็นยังไงๆ (ไม่ได้สำนึกหรือกลัวอะไรเลย) คือที่ขอคำแนะนำก็เพราะว่า กลัวว่าน้องชายจะเป็นไส้เลื่อนกับเป็นโรคเกี่ยวกับทางเดินปัสสาวะน่ะค่ะ เพราะน้องเขาว่ายน้ำด้วยน่ะค่ะ จขกท.ไม่รู้ว่าไอ้ที่จู๋ขาดๆเนี่ย มันเพราะคลอรีนด้วยหรือเปล่า และก็ไม่ค่อยชอบอาบน้ำด้วย วันหยุดไม่ได้ไปไหนก็อาบครั้งเดียวค่ะ ก่อนนอน เล่นอะไรเหงื่อซกๆมาก็ไม่ชอบไปอาบน้ำ เมื่อก่อนจขกท.ก็จะมีเปิดกางเกงดูบ้างว่าใส่หรือเปล่า ถ้าใส่ก็แล้วไป ถ้าไม่ใส่ก็พูดขู่ๆไป แล้วตอนนี้ปีกกล้าขาแข็ง ไม่ชอบฟังที่จขกท.พูดเลย ควรจะทำยังไงดีคะ ไม่อยากให้น้องต้องเป็นอะไรพวกนั้นเท่าไหร่