ขอพื้นที่ระบาย หน่อยน่ะ อาจจะยาวหน่อย พยามย่อสุดๆ  

เรากับแฟนครบกัน เพิ่งครบรอบ 1 ปี วันที่ 3 แต่มันต้องมาถึงจุดที่สิ้นสุด จบลงในวันนี้
เริ่มแรกตอนครบกันใหม่ๆ 2-3 เดือน แรก เราให้ใจไปหมด ความเชื่อใจก็เต้มร้อย แต่จับได้หลายอย่างโกหก นอกใจคบซ้อน
ซึ้งตอนนั้นเราบอกเลิกจบเรา เหมือนโง่มาตลอดแต่ก็รักเค้ามาก แต่เค้ากลับมาง้อทำทุกอย่างให้เรากลับไปบอกอยากใช้ชีวิตด้วยกัน
ในตอนนี้ยังรักอยู่ ความเชื่อใจไม่เหมือนเดิม แต่ก็ตัดสินใจกลับมาคบอีกครั้ง 2-3 เดือนยอมรับเค้าดีทำดีกับเราตัดสินใจย้ายมาอยู่ด้วยกัน
ทำหลายอย่างด้วยกัน เหมือนจะสร้างอนาคตร่วมกัน ในใจเราคิดตลอดว่าเค้าจะทำอีกมั้ยระแวง คำพูดบางคำของเค้าก็ไม่ได้เชื่อ 100% เราระแวงตลอด เรื่องนี้ก็ทะเลาะกันบ่อย  เรื่องอื่นๆทะเลาะกันแต่ก็ง้อกลับมาคุยกันอีกทุกครั้ง หลังๆก็เริ่มโกหก มือถือไม่ให้จับ ล็อคไลน์ บอกเราว่าคุยกับเพื่อนไม่อยากให้เห็น บอกเคว้งแค่อยากมีเพื่อนคุย บอกเราว่าเราคุยไม่ได้ทุกเรื่อง เพราะเพื่อนสนิทเค้าเสียไปประมาน 3 เดือน  แต่เราจับได้ว่าเพื่อน ไลน์กลุ่มนั้น หามาจากเน็ต ทะเลาะกันอีกเราก็ยอม แต่เราก็ไม่สนิทใจเหมือนเดิม ทำให้เราอึดอัดเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ ระแวง  เค้าบอกอยู่ตลอดว่าเค้าไม่ได้คุยกับใคร ไม่คิดนอกใจเค้าก็เหนื่อยที่เราต้องมาระแวงตลอด  แต่ก็มีสิ่งเล็กๆน้อยที่มาทำให้เราคิดว่าเค้ากำลังคุยกับใครอยู่รึเปล่า ทำอะไรอยู่ตลอดเวลา สุดท้ายด้วยอารมณ์เราก็บอกเลิก เค้าก็โอเค เหนื่อย เบื่อ เหมือนกัน อดทนมานานแล้ว เค้าบอกแบบนี้   ก้คือจบสิ่งที่ทำร่วมกันมาทุกอย่าง เสียเวลา เสียโอกาส

เรางี่เง่า คิดมาก ไม่ปล่อยวาง ผิดส่วนนึ่งที่มันมาจากตัวเราเอง  เพราะมันอึดอัด ไม่มีความสุข  
แต่ยอมรับในสิ่งที่มันเกิด  ยอมเสียใจครั้งเดียวถึงแม้มันจะเจ็บหนักคงต้องอยู่กับมันสักพัก

บทเรียนครั้งนี้  คิดว่าความรักถ้าอยู่ด้วยการโกหก มันคงแย่และไปไม่รอดในสักวัน


ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน