นอกจากโปรดักชั่นและซีจีที่ได้รับคำชมไปอย่างล้นหลามแล้ว ที่ไม่ชมไม่ได้เลยคือการกระจายบทให้นักแสดงแต่ละคน ประทับใจตั้งแต่ทองเนื้อเก้าจนมาถึงนาคี โดยเรื่องราวไม่ได้โฟกัสแค่เฉพาะพระนาง แต่ตัวละครแวดล้อมล้วนมีจุดเด่นและเส้นเรื่องเป็นของตัวเอง ที่สำคัญนักแสดงถ่ายทอดออกมาได้ดีมากด้วยสิ รู้สึกตัวละครมันมีเสน่ห์บอกไม่ถูก ส่วนนึงที่ละครประสบความสำเร็จมันมาจากจุดนี้แหละ พอทุกตัวละครมีเรื่องราวเป็นของตัวเองมันจะไม่มีช่วงที่ละครน่าเบื่อ ทุกตัวละครมันพร้อมจับมือกันไปข้างหน้า ทำให้ละสายตาไม่ได้ ถ้าพลาดไปตอนนึงอาจต่อเรื่องไม่ติด (บางเรื่องดูแค่ตอนแรกกับตอนจบก็ยังรู้เรื่อง 55555) ส่วนตัวไม่เคยคิดว่าใครคนใดคนนึงแบกละครทั้งเรื่องได้ เพราะละครมันไม่ใช่แค่คำว่านักแสดงนำ แต่มันคือ"ทีม"นักแสดงต่างหากที่ช่วยพยุงละครให้มันไปได้ บทเล็กบทน้อยพากันเกิดหมด ตั้งแต่ละม่อมไข่ตุ้ม จนถึงหนูน้อยเสื้อเหลือง เรียกได้ว่ามันคือลายเซ็นต์ของพี่อ๊อฟเลย นี่แหละเสน่ห์ละครของ "พงษ์พัฒน์ วชิรบรรจง" ขนานแท้