ทำไมต้องแบบนี้ตลอดว่ะ ต้องเอาใจใส่ตลอดเลยหรอ หรือเพราะความเคยชิดกับการที่เราเอาแต่ใจให้หรืออะไรยังไง
เมื่อคืนจะตีสามล่ะ เริ่มง่วงล่ะ แต่เขาพึ่งอาบน้ำเส้จกำลังเป่าผมอยุ่ ก้อคุยสักพักไม่รุ้ตัวเองหลับตอนไหน ด้วยความที่ง่วงล่เนาะ
แล้วเขาก้องอลไป ตื่นมาก้อบอกขอโทษไปรอบนึ่งล่ะ วันนี้มีธุระทั้งวัน อ่ะ บอกไปตามนั้น พอตกตอนเย็น ทักไปทำไรอยุ่หรอ แต่ตอบมาแบบ งอลอีกแล้วหรอ งอลไรว่ะ //คิดในใจ คุยๆไป ถามใหม่ ทำไรหรอ เขาตอบว่า นั่งเฉยๆรอคุย แต่ไม่รุ้แม่ งหายไปไหนทั้งวัน..... งอลไปอีก งอลคูณ2 แล้วทีนี้ ขุดเรื่องเก่ามาชวนทะเลาะ แต่ก้องอล่ะเนาะ ขอโทษไปไม่ทำแบบนั้นแบบนี้ จะเปลี่ยนนิสัยนะครับไม่ทำแบบนี้แล้ว ไรงี้
คือ ถ้าาา อาบน้ำเที่ยงคืนแล้วนอนตี1ตี2ไม่ว่าเลยย ทำไมต้องอะไรแบบนี้ด้วย
นอนไม่พร้อมกันก้องอล ไม่ว่าทั้งวันก้องอล บลาๆ
คิดว่าไงบ้างแบบนี้ ควรบอกเขายังไงให้เข้าใจสักที
คือบอกแล้วล่ว่าเราเป้นคนนอนเร้วนะไรงี้....สงสัยลืมม
ใจท้อเจอแบบนี้ทุกวันเพราะตัวเอง