คือเรารู้จักและลองคบกันมาได้เกือบๆปีละค่ะ ตอนแรกเราก็ไปไหนมาไหนด้วยกันมาตลอด เฮฮาปาร์ตี้ด้วยกันกะเพื่อนเขาก็มีเราไปด้วยตลอด
แต่เราจะเป็นพวกไม่ชอบเที่ยวค่ะ ถ้าเที่ยวดื่มเราจะชอบดื่มกะแฟนสองคนมากกว่า แรกๆเราจะลำคาญที่เขาชอบชวนเราไปทานข้าวข้างนอกและดื่มกะเพื่อนเขา เราก็บอกไปคนเดียวเหอะ เขาก็ไม่ไป ถ้าเราไปเขาถึงจะไป แต่พักหลังๆเขาจะชอบออกไปคนเดียวเพราะเราขี้เกียจ ตอนแรกก็มีโทรหาไลน์หาแต่พอหลังๆ
มานี้ไปละหายหัว กลับทีเที่ยงคืน ตีหนึ่งบ้าง เราก็ไม่เคยบ่นไม่เคยโทรตามนะคะ. มาเมื่อคืนนี้ ปรี๊ดสุดเราบอกอยากกินหมูย่าง เขาบอกขี้เกียจออกข้างนอก
ทำกับข้าวกินกันเองดีกว่า พอกินเสร็จก็ดูทีวีกันสักพัก บอกเพื่อนโทรตามไปดิ้งกัน เราดูเวลา จะตี1 ละ อืม!! เราก็ทำสีหน้าไม่พอใจ เขาบอกขอ1 ชั่วโมง เขาก็
เลยออกไป เราก็นอนมาตื่นอีกทีตอนเขากลับมา เราดูเวลา ตี4:44นาที อืม!!!  วันนี้เขากับเราต้องมาดูแลร้านคือทำกิจการส่วนตัวเก็บเงินมีแพนว่าจะแต่งกัน
8โมงเขาตื่นไปร้านเขาถามวันนี้ไปเราร้านไหมเราบอกไป. บ่ายๆอะ เขาเลยถามว่าทำไม (ปกติก็ไปก่อนเที่ยงทำกับข้าวไปให้เขาด้วย) เราบอกขี้เกียจ. พอบ่ายเราไปร้านเขาคงรู้ว่าเรางอน. พยายามเข้ามาอ้อนโชว์เท้าให้ดูเจ็บจัง. ไม่รู้ไปเตะอะไรมา เมามากเมื่อคืนจำไม่ได้ เราเลยพูดว่าตายโลด(ภาษาอีสาน) ทีกะเราให้พาไปแ_กข้าวข้างนอกบอกขี้เกียจ. ทีเพื่อนโทรมาชวนตี1ตี2นี้ขยันจัง
เขาบอกเราว่า ทำไมขี้บ่น แต่ก่อนไม่เคยเห็นบ่น ผู้หญิงนี่เหมือนกันหมดเลยจริงๆ สรุปฉันขี้บ่นว่างั้น คือเราเป็นคนนิ่งนะคะครั้งนี้ปรี๊ดสุด เลยบ่นเขาไป คือ
อยากขอคำแนะนำว่าเราต้องทำไงคะ หรือเราต้องลองเที่ยวและมีสังคมของเราบ้างหรอ ถึงจะได้ไม่ต้องมานั้งหมั้นใส้เวลาเขาออกไปดิ้งกะเพื่อน ปล.เขาไม่ไปทุกวันคะ แต่2-3วันต่ออาทิตย์