วันนี้ดำเนินเรื่องไม่เอื่อยแล้ว ออกจะเร็วด้วยซ้ำ
ได้ครบทุกอารมณ์ สนุก ซึ้ง เศร้า ตลก กุ๊กกิ๊ก ร่าเริง

ซีนเด็ดวันนี้ขอยกให้ฉากบนดาดฟ้าที่ท่านกงสุลไปกล่อมให้สินีนาฏไม่คิดสั้น



ทำได้ซึ้งมากๆ ภาพสวย นักแสดงทุกคนแสดงได้ดี
แก๊ป ชนกสุดา ที่แสดงเป็นสินีนาฎมีความสามารถในการร้องไห้ได้นอนสตอป สะอึกสะอื้นเหมือนจะขาดใจจริงๆ คือเชื่อหมดใจว่าเป็นสินีนาฏในมู้ดนั้น
ณิชาก็แสดงดี จังหวะลุ้นกลัวเพื่อนจะหล่นไป มือไม้ไปหมด เหมือนทำตัวไม่ถูก อยากยื่นมือไปช่วย กับจังหวะที่พอรู้ว่าสิปลอดภัยแล้วก็ทรุดลงกับพื้นแบบคนลุ้นจนหมดแรงจริงๆ
เกรท ก็แสดงได้สุขุมนุ่มลึก สายตาเชื่อมั่นและอบอุ่น คือซีนนี้เด็ดจริงๆ อยากให้ทุกคนได้ดู ดูแล้วน้ำตาไหลตาม พอตัดไปที่บทสายสุดา ที่คาริสาแสดง พอรู้ว่าเพื่อนปลอดภัย
(หลังจากเหมือนเพื่อนคิดสั้นเพราะคำพูดของเธอเอง เธอก็หันมาเงียบๆ ร้องไห้แบบไม่แสดงออก ซีนช่วงนี้แบบให้ 10/10 เลย ผู้กำกับและคนเขียนบทเก่งมาก

ฉากอื่นๆก็ทำได้ซึ้ง อย่างฉากเพื่อนๆจุดเทียนกลางดึกมาร้องเพลงอำลา
ฉากสอนยัยนางให้รู้จักความสำคัญของกฎเกณฑ์ โดยมอบหมายให้เป็นคนคุมทานข้าว อาบน้ำ ทำได้เข้าใจง่ายและตลก
ฉากไปเที่ยวไปซื้อของข้างนอกที่ปีนัง ภาพสีสวยดี

จังหวะหยอกมุขอะไรไม่กร่อยแล้ว จังหวะรับส่งโอเค ซาวน์ประกอบมาแบบพอดีมากขึ้นแล้ว
มุขสมู้ทตี้ของแบร์รี่ ฉากยัยนางไปเขย่ารั้วโรงเรียนเรียกคัมพลแล้วคัมพลเขินบิดไปมา น่ารักทั้งณิชาทั้งแก๊ป
ฉากเพื่อนๆไปตามเผือกสิกับพี่ชัยพงษ์หรือร้องเพลง กุ้ง หอย ปู ปลา สาหร่าย ดีดอูคุเลเล่งี้ โห น่ารักมาก คือได้ฟิลลิ่งเด็กๆสดใส

วันนี้นางอายคือดี  ครบรส กลมกล่อมลงตัว
ถ้าจะติมีบางส่วนนิดๆหน่อยๆ แต่ส่วนนึงคือ นางปีนไปบ้านกงสุลบ่อยไปหน่อย (แต่ยังดีมีคุณแบร์รี่)

เอาเป็นว่าถ้าใครรู้สึกเคยดูแต่รู้สึกว่ามันช้า มันเอื่อยๆ อยากให้ลองดูตอนนี้ต่อดูนะคะ เราว่าไม่ผิดหวังแน่นอน ฟิลลิ่งที่คิดว่าจะเจอจากละครแนวนี้มันมาแล้ว(ซะที)
ส่วนใครไม่เคยดู แบบว่าได้ยินคนพูดถึงยังงี้ยังงั้น เราว่าละครมันมีจุดบกพร่องหลายจุดจริง แต่ดูแล้วก็ให้แง่คิดดีๆ ให้ความสนุก ให้ความสุขกับคนดูเหมือนกันค่ะ