คนที่จบ ม.6 ความสามารถทั่วๆไปไม่ใช่พวกเก่งเวอร์ๆ เงินเดือนรายได้ก้อไม่เยอะ 8-9 พัน หรืออย่างเยอะๆ ก้อไม่น่าเกิน 13000-14000 บาท

คนจบตรี ที่ความสามารถงั้นๆ ไม่ได้เก่งอะไร เป็นหัวหน้าหรือผจกก้อไม่ได้ บริษัทสามารถหาคนแทนเมื่อไร่ก้อได้ ตกงานทีฟูมฟายไม่มีที่ไปหางานใหม่ไม่ได้ต้องลดเงินเดือนเท่าเด็กจบใหม่  เงินเดือนก้อไม่น่าจะเกิน 2-3 หมื่นบาทไปได้

ถ้าเป็นแบบนี้ด้วย เงินเดือนรายได้แค่นี้  แสดงว่าเขาไม่สามารถจะมีคุณภาพชีวิตที่ดี หรือ มีความเป็นอยู่ที่สุขสบายแบบชนชั้นกลางได้เลยใช่ไหมครับ (นิยามชนชั้นกลางที่ผมเข้าใจ มีบ้านขนาดพอใช้ มีรถยนต์ขับไปทำงาน ส่งลูกเรียนโรงเรียนพอใช้ กินอาหารดีๆในหลายๆโอกาส ไปท่องเที่ยวทั้งไทยและต่างประเทศตามสมควร มีเครื่องอำนวยความสดวกทีวีตู้เย็นแอร์ครบ มีเงินเก็บใช้ยามแก่ เงินทองในมือพอใช้ไม่ฟุ่มเฟือยแต่ไม่ลำบากขัดสนไม่พอใช้หรือเดือนชนเดือน )

เพราะค่าใช้จ่ายทั้ง
ผ่อนบ้าน ราคาซัก 1.5 ล้าน ก้อเดือนนึง 8-9 พันบาทแล้ว
ค่าผ่อนรถเก๋ง คันเล็กๆ เดือนนึงก้อ 7-8 พันบาทแล้ว
ค่าเล่าเรียนลูก คิดเล่นๆ ตั้งแต่ อนุบาล ยันป.ตรี  เฉลี่ยเดือนละกี่บาท
ค่าอาหารการการกิน
ค่าเที่ยว ตจว กลับบ้าน สงการณ์ ปีใหม่
ซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้า มือถือ  ยาสระผม สบู่ ค่าน้ำไฟ  
ค่าเสื้อผ้า
ค่าน้ำมันรถไปทำงาน ค่าซ่อมบำรุง ค่ายาง ค่าประกัน
เงินที่ส่งให้พ่อแม่
เงินเก็บใช้ยามเกษียณอย่างน้อยๆที่ควรจะมี (สมมุติอย่างน้อยๆ เดือนละ 7000 มีอายุอยู่หลังเกษียน 20 ปี  7000x12x20 ก้อ 1,680,000 บาท)

ถ้าจะมีชีวิตสบายๆอย่างคนชั้นกลางแค่นี้ก้อเกิน 30,000 ต่อเดือนแล้ว แสดงว่าคนเหล่านี้แทบไม่มีโอกาสที่จะใช้ชีวิตอย่าชนชั้นกลาง หรือมีชีวิตที่อยู่อย่างสุขสบายเลยซิครับ  ผมเข้าใจถูกไหม