ไม่เรียกว่าพลีชีพหรอก เพราะเราเชื่อว่าแม้กระแสวิจารณ์ต่อต้านในพันทิปจะมี ซึ่งก็สมควรโดนในหลายจุดค่ะ เรื่องความสมจริงต้องระวัง ยิ่งเรื่องที่อิงยุคสมัยจริงนี่ ละเลยรายละเอียดสำคัญก็สมควรโดนจริงๆ ....แต่ดูๆ แล้ว เราก็เชื่อว่ามีหลายคนที่แค่ผ่านมาผสมโรง เป็นบ่างช่างยุ หรือเกลียด มีอคติอะไรกับค่าย Maker มาก่อน จึงมาร่วมกระทืบ หรือบางคนพอได้ร่วมด้วยช่วยด่าเอามันส์ไปแล้ว ดูยังไงก็ไม่สนุกอีกเลย
เอาจริงๆ เราก็ไม่ศรัทธาค่าย Maker จากที่เห็นปราดๆ เรื่องก่อน
แต่สำหรับ "นางอาย" 2016 ได้ดูไปสองตอนแรก เพราะเห็นโปรโมตจัดระเกิน แล้วไม่มีหนังคอนแวนต์มาน้านนนน นานๆๆๆ แล้ว
หิวหนังเกี่ยวคอนแวนต์ ก็เลยนั่งดูไป อยากดูแค่ฉากเปิดตัว ความรู้สึก เฮ้ยยยยย ไม่เลวนะ เริ่มรู้สึกโอเค ตั้งแต่ตอนพี่กบ ทรงสิทธิ์ สอนน้องนิชาในรถระหว่างไปส่งที่โรงเรียนมันเป็นธรรมชาติจัง
น้องนิชา เพิ่งดูเค้าครั้งแรกเลย เด็กคนนี้มีพรสวรรค์จังเลย อาจไม่ได้สวยหวาน งามขนบ เหมือนนางเอกหลายๆ คน ไม่ใช่หน้าตาแนวที่เราชอบด้วย แต่การต่อบทบาทกับทุกคน น้องมีเสน่ห์เฉพาะตัวมาก มันน่ารัก มันสดใสจัง มันไม่ซ้ำแบบใครเลย หวานได้ โศกได้ พอจะฮาก็น่าเอ็นดูมาก (ฉากเมื่อวานที่ล้อสินีนาฏว่าแอบรักท่านกง นี่ฮาตกเตียงเลย นางห่วงสวยบ้างไหม๊ 5555)
บท ไดอะล็อค เห็นมีคนพูดบ้างว่าเป็นจุดอ่อน เรารู้สึกตรงกันข้าม รู้สึกว่าไม่เยอะ ไม่น้อย เป็นธรรมชาติ ไม่ได้ดูจับอะไรยัดใส่ปากใคร
อันนี้ใครบอกบท แข็งๆ แปลกๆ แสดงกันแข็งๆ เราก็งง นึกไม่ออกว่าแข็งยังไง เพราะสำหรับเรา มันเพลิน ลื่นไหลมากทีเดียว
สิ่งที่ชอบมากๆๆๆ อีกอย่างคือ การหมั่นไส้ แกล้งกันของสาวๆ ในคอนแวนต์ อยู่ในขอบเขตที่กำลังดี ไม่ดาร์ก ไม่เน้นแซ่บจนน่าเกลียด ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นปกติเราจะเลิกดูทันที เลยชอบการคุมโทนตรงนี้มากๆ มันตอบโจทย์ความ Feel Good
น้องคาริสา น่ารัก น่าหมั่นไส้ แต่เขาสื่อได้มีมิติ อย่างเมื่อวานเริ่มเห็นมิติความเศร้าในใจเขา เริ่มมีความรัก เริ่มรู้สึกผูกพันและชอบตัวละครตัวนี้มากขึ้นเยอะเลย ผ่านไปตอนที่สาม เริ่มเห็นมิติความลึกตัวละครของเพื่อน อย่าง สินีนาฏ มาเรียม และสายสะดือ (สุดาาา เอ๊ยยย ถืกแล้ววววว) ความรักเพื่อนอย่างจริงใจของนาง รวมถึงซิสเตอร์อะไรนะ พี่ตุ๊ยตุ่ยอ่ะ เรียกว่าเกลี่ยปม ของเรื่องได้ดีนะ
ฉากที่ชอบมากเมื่อวาน ใครอาจไม่สังเกตุ คือฉากที่นางพ่นๆ เรื่องพ่อของตัวเองดีอย่างนั้น อย่างนี้ แล้วหันไปเห็น สิ ร้องไห้ นางก็กระโดดออกไปด้วยความตกใจ ยืนทำอะไรไม่ถูก คือตกใจ เสียใจว่าพูดอะไรไปทำร้ายจิตใจสิ น้องนิชาแสดงดีมากๆๆๆๆๆๆๆ สีหน้าแววตา แห่งความเป็นห่วงเพื่อนมันทะลักเลย
ขอชมการกำกับอารมณ์เหล่านี้ค่ะ ส่วนตัวเรามองว่าทำได้ดีมากค่ะ พี่เหมี่ยว (ใช่ป่ะ)
หนุ่มๆ บ้าง...
เกรท แน่นอนค่ะ เหมาะกับบทนี้ ขนาดไม่เคยดูละครเกรทเลยเพราะรู้สึก ผช ตัวใหญ่คนนี้ ร่าเริง เกิ๊นนนน แต่เราว่าบท กงศุล ที่จับให้เขามานิ่ง ขรึม มันเท่ห์มากกๆๆๆ ยิ่งแอบเห็นฉากฟินช่วงครึ่งหลัง บ่องตง ตื่นเต้นมากกกกก เห็นในเอ็มวีนี้รู้สึกน่ารักจัง
ดูๆ แล้วเรารู้สึกว่า นิชา ดูโตพอจะเทียบรุ่นกับพระเอกได้ กว่าตอนพี่จอย ศิริลักษณ์ เวอร์นั้นซึ่งช่วงแต่งงานท่านกงยังดูกินเด็กกว่าอีก เพราะจอยเค้าแก้มป่องๆ แล้วตอนนั้นยังเด็กมาก เมค โอเวอร์ ยังไงก็ดูเด็กอ่ะ
ไม่ได้จะโจมตีของเก่านะคะ เวอร์นั้นมันเป็นตำนานอยู่แล้ว จอนนี่ คือหล่อลากไส้ ทุกอย่างลงตัวตามขนบของยุคนั้น ดูยุคนี้ก็ยังขนลุก เราไม่เคยดูตอนนั้นหรอก ก็เพิ่งไปย้อนดูนี่ล่ะ ก็ยังขนลุก แต่เราก็ดูเวอร์ชั่นนี้สนุกเหมือนกันเท่านั้นเอง มันเป็นอีกกลิ่น แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีวิญญาณของ "นางอาย" เรายังเห็นวิญญาณของนางอายในเรื่องนี้เต็มๆ ถึงจะไม่ได้เป็นเสน่ห์แบบเดียวกับยุคนั้น จังหวะดำเนินเรื่องแบบเดียวกับยุคนั้น อันนี้ก็ คห ส่วนตัวอะนะ
ที่น่าชื่นชมอีกคนมากคือ บอล ภาณุ โหยอินเนอร์พระรองมาเต็ม เราว่าการกำกับเรื่องนี้ทำให้เขามีเสน่ห์อบอุ่นมากๆ มันทำให้เชื่อว่า สินีนาฏจะเป็นคนที่โชคดี แม้ชีวิตจะอาภัพ ซึ่งตรงนี้เป็นอีกไฮไลต์ของเรื่องที่ละคร เวอร์นี้ ใส่ใจ และทำออกมาได้ดี น่าติดตามมาก
สุดท้าย ส่วนหนึ่งที่ทำให้เราชอบเรื่อง อาจเพราะมันก็ก้ำกึ่งจริงๆ นั่นแหละ มันเอาเสน่ห์แบบพีเรียดมายัดใน 2016 เรียกว่าเป็นการ "ขโมย" ซึ่งถ้าไปเพ่งๆๆๆ ว่ามันไม่สมจริง มันก็น่าตำหนิ แต่พอดีเราดันไม่ได้ไปสนใจเรื่อง Timeline มาก กลิ่นความเป็นพีเรียดมันเลยกลายเป็นเสน่ห์สำหรับเรา หรือไม่แน่ เราอาจสนุกเพราะมองเรื่องนี้เป็นพีเรียดก็ได้ และจุดๆ นี้ก็อาจจะเป็นจุดดึงดูดให้เห็นเด็กยุคนี้ชอบ (จากที่เห็นการกรี๊ดกร๊าดในทวิต ไอจี อ่ะนะคะ) คือมันยุคเค้า มีไลน์ มีเฟซ แต่มีความสวยงาม เป็นพิธี มีอะไรหลายๆ อย่างที่แปลกใหม่สำหรับเขา จะว่าลักลั่นก็ลักลั่น ผิดก็ผิด แต่มันก็เป็นจุดดึงดูดได้เหมือนกัน
เอาเป็นว่า แค่อยากจะสะท้อนความคิดฝั่งที่ชอบนะคะ อยากเป็นกำลังใจให้ในส่วนที่ดี ซึ่งมัน "มากพอ" ที่จะทำให้เรายอมสละคืน ศ ส อ ซึ่ง "ไม่เคยดูละครเลย" ในวันเหล่านี้ มานั่งรอดูได้
ส่วนที่ถูกวิจารณ์อย่างมีเหตุผล ก็อยากให้เก็บไปปรับปรุงงานต่อๆ ไปค่ะ
ด้วยความจริงใจ
นางอาย น่ารักมากกกกกก ขอบคุณสำหรับความสุข feel good เต็มๆ นะคะ
เอาจริงๆ เราก็ไม่ศรัทธาค่าย Maker จากที่เห็นปราดๆ เรื่องก่อน
แต่สำหรับ "นางอาย" 2016 ได้ดูไปสองตอนแรก เพราะเห็นโปรโมตจัดระเกิน แล้วไม่มีหนังคอนแวนต์มาน้านนนน นานๆๆๆ แล้ว
หิวหนังเกี่ยวคอนแวนต์ ก็เลยนั่งดูไป อยากดูแค่ฉากเปิดตัว ความรู้สึก เฮ้ยยยยย ไม่เลวนะ เริ่มรู้สึกโอเค ตั้งแต่ตอนพี่กบ ทรงสิทธิ์ สอนน้องนิชาในรถระหว่างไปส่งที่โรงเรียนมันเป็นธรรมชาติจัง
น้องนิชา เพิ่งดูเค้าครั้งแรกเลย เด็กคนนี้มีพรสวรรค์จังเลย อาจไม่ได้สวยหวาน งามขนบ เหมือนนางเอกหลายๆ คน ไม่ใช่หน้าตาแนวที่เราชอบด้วย แต่การต่อบทบาทกับทุกคน น้องมีเสน่ห์เฉพาะตัวมาก มันน่ารัก มันสดใสจัง มันไม่ซ้ำแบบใครเลย หวานได้ โศกได้ พอจะฮาก็น่าเอ็นดูมาก (ฉากเมื่อวานที่ล้อสินีนาฏว่าแอบรักท่านกง นี่ฮาตกเตียงเลย นางห่วงสวยบ้างไหม๊ 5555)
บท ไดอะล็อค เห็นมีคนพูดบ้างว่าเป็นจุดอ่อน เรารู้สึกตรงกันข้าม รู้สึกว่าไม่เยอะ ไม่น้อย เป็นธรรมชาติ ไม่ได้ดูจับอะไรยัดใส่ปากใคร
อันนี้ใครบอกบท แข็งๆ แปลกๆ แสดงกันแข็งๆ เราก็งง นึกไม่ออกว่าแข็งยังไง เพราะสำหรับเรา มันเพลิน ลื่นไหลมากทีเดียว
สิ่งที่ชอบมากๆๆๆ อีกอย่างคือ การหมั่นไส้ แกล้งกันของสาวๆ ในคอนแวนต์ อยู่ในขอบเขตที่กำลังดี ไม่ดาร์ก ไม่เน้นแซ่บจนน่าเกลียด ซึ่งถ้าเป็นอย่างนั้นปกติเราจะเลิกดูทันที เลยชอบการคุมโทนตรงนี้มากๆ มันตอบโจทย์ความ Feel Good
น้องคาริสา น่ารัก น่าหมั่นไส้ แต่เขาสื่อได้มีมิติ อย่างเมื่อวานเริ่มเห็นมิติความเศร้าในใจเขา เริ่มมีความรัก เริ่มรู้สึกผูกพันและชอบตัวละครตัวนี้มากขึ้นเยอะเลย ผ่านไปตอนที่สาม เริ่มเห็นมิติความลึกตัวละครของเพื่อน อย่าง สินีนาฏ มาเรียม และสายสะดือ (สุดาาา เอ๊ยยย ถืกแล้ววววว) ความรักเพื่อนอย่างจริงใจของนาง รวมถึงซิสเตอร์อะไรนะ พี่ตุ๊ยตุ่ยอ่ะ เรียกว่าเกลี่ยปม ของเรื่องได้ดีนะ
ฉากที่ชอบมากเมื่อวาน ใครอาจไม่สังเกตุ คือฉากที่นางพ่นๆ เรื่องพ่อของตัวเองดีอย่างนั้น อย่างนี้ แล้วหันไปเห็น สิ ร้องไห้ นางก็กระโดดออกไปด้วยความตกใจ ยืนทำอะไรไม่ถูก คือตกใจ เสียใจว่าพูดอะไรไปทำร้ายจิตใจสิ น้องนิชาแสดงดีมากๆๆๆๆๆๆๆ สีหน้าแววตา แห่งความเป็นห่วงเพื่อนมันทะลักเลย
ขอชมการกำกับอารมณ์เหล่านี้ค่ะ ส่วนตัวเรามองว่าทำได้ดีมากค่ะ พี่เหมี่ยว (ใช่ป่ะ)
หนุ่มๆ บ้าง...
เกรท แน่นอนค่ะ เหมาะกับบทนี้ ขนาดไม่เคยดูละครเกรทเลยเพราะรู้สึก ผช ตัวใหญ่คนนี้ ร่าเริง เกิ๊นนนน แต่เราว่าบท กงศุล ที่จับให้เขามานิ่ง ขรึม มันเท่ห์มากกๆๆๆ ยิ่งแอบเห็นฉากฟินช่วงครึ่งหลัง บ่องตง ตื่นเต้นมากกกกก เห็นในเอ็มวีนี้รู้สึกน่ารักจัง
ดูๆ แล้วเรารู้สึกว่า นิชา ดูโตพอจะเทียบรุ่นกับพระเอกได้ กว่าตอนพี่จอย ศิริลักษณ์ เวอร์นั้นซึ่งช่วงแต่งงานท่านกงยังดูกินเด็กกว่าอีก เพราะจอยเค้าแก้มป่องๆ แล้วตอนนั้นยังเด็กมาก เมค โอเวอร์ ยังไงก็ดูเด็กอ่ะ
ไม่ได้จะโจมตีของเก่านะคะ เวอร์นั้นมันเป็นตำนานอยู่แล้ว จอนนี่ คือหล่อลากไส้ ทุกอย่างลงตัวตามขนบของยุคนั้น ดูยุคนี้ก็ยังขนลุก เราไม่เคยดูตอนนั้นหรอก ก็เพิ่งไปย้อนดูนี่ล่ะ ก็ยังขนลุก แต่เราก็ดูเวอร์ชั่นนี้สนุกเหมือนกันเท่านั้นเอง มันเป็นอีกกลิ่น แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีวิญญาณของ "นางอาย" เรายังเห็นวิญญาณของนางอายในเรื่องนี้เต็มๆ ถึงจะไม่ได้เป็นเสน่ห์แบบเดียวกับยุคนั้น จังหวะดำเนินเรื่องแบบเดียวกับยุคนั้น อันนี้ก็ คห ส่วนตัวอะนะ
ที่น่าชื่นชมอีกคนมากคือ บอล ภาณุ โหยอินเนอร์พระรองมาเต็ม เราว่าการกำกับเรื่องนี้ทำให้เขามีเสน่ห์อบอุ่นมากๆ มันทำให้เชื่อว่า สินีนาฏจะเป็นคนที่โชคดี แม้ชีวิตจะอาภัพ ซึ่งตรงนี้เป็นอีกไฮไลต์ของเรื่องที่ละคร เวอร์นี้ ใส่ใจ และทำออกมาได้ดี น่าติดตามมาก
สุดท้าย ส่วนหนึ่งที่ทำให้เราชอบเรื่อง อาจเพราะมันก็ก้ำกึ่งจริงๆ นั่นแหละ มันเอาเสน่ห์แบบพีเรียดมายัดใน 2016 เรียกว่าเป็นการ "ขโมย" ซึ่งถ้าไปเพ่งๆๆๆ ว่ามันไม่สมจริง มันก็น่าตำหนิ แต่พอดีเราดันไม่ได้ไปสนใจเรื่อง Timeline มาก กลิ่นความเป็นพีเรียดมันเลยกลายเป็นเสน่ห์สำหรับเรา หรือไม่แน่ เราอาจสนุกเพราะมองเรื่องนี้เป็นพีเรียดก็ได้ และจุดๆ นี้ก็อาจจะเป็นจุดดึงดูดให้เห็นเด็กยุคนี้ชอบ (จากที่เห็นการกรี๊ดกร๊าดในทวิต ไอจี อ่ะนะคะ) คือมันยุคเค้า มีไลน์ มีเฟซ แต่มีความสวยงาม เป็นพิธี มีอะไรหลายๆ อย่างที่แปลกใหม่สำหรับเขา จะว่าลักลั่นก็ลักลั่น ผิดก็ผิด แต่มันก็เป็นจุดดึงดูดได้เหมือนกัน
เอาเป็นว่า แค่อยากจะสะท้อนความคิดฝั่งที่ชอบนะคะ อยากเป็นกำลังใจให้ในส่วนที่ดี ซึ่งมัน "มากพอ" ที่จะทำให้เรายอมสละคืน ศ ส อ ซึ่ง "ไม่เคยดูละครเลย" ในวันเหล่านี้ มานั่งรอดูได้
ส่วนที่ถูกวิจารณ์อย่างมีเหตุผล ก็อยากให้เก็บไปปรับปรุงงานต่อๆ ไปค่ะ
ด้วยความจริงใจ