ต้องเรียกว่าเป็นสงครามน้ำลายมาร่วมสองพันปี ระหว่างพุทธเถรวาท กับพุทธมหายาน เรื่องปัญหากินเจ
ฝั่งนึงบอกถ้ากินเนื้อก็คือสนับสนุนให้ฆ่าเอาเนื้อมา (ซึ่งก็คิดไกลเกินไป) แถมปลูกผักกินผัก ก็เลี่ยงเบียดเบียนสัตว์เล็ก ๆ อย่างหนูนกแมลงไม่พ้น และอาจต้องลงมือฆ่าเองอีก
อีกฝั่งก็ว่ากินสิ่งที่ไม่มีชีวิตแล้ว อย่าไปคิดไกลเกินเราทำอะไรไม่ได้คนฆ่ายังไงก็ฆ่าอยู่ดี(แต่ก็ต้องยอมรับว่าที่ยังกินเนื้ออยู่ก็เพราะติดในรสชาติเนื้อนั่นเอง)
คำถามคือ ถ้าเราสร้างเนื้อจริง ๆ โดยไม่ต้องเลี้ยงมันในรูปแบบชีวิตได้ล่ะ ผมว่าจบปัญหาอันยาวนานได้เลยนะ โครงการนี้เริ่มแล้ว ผมว่ามันคือทางออกอันสว่างไสว ที่จะจบปัญหาของชาวพุทธสองฝั่งมาแสนนาน แต่รู้สึกยังต้องการการสนับสนุน ถ้าชาวพุทธโดยเฉพาะฝ่ายมหายานทั่วโลก จะได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือให้สำเร็จเร็วยิ่ง ๆ ขึ้นจะดีมาก มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ นะครับ มันเป็นประเด็นใหญ่สำคัญประเด็นนึงที่ทำให้มหายาน เถรวาท ไม่ค่อยลงรอยกัน ก็เรื่องที่ดูเหมือนเล็ก ๆ นี่แหละ
ยุติปัญหาพุทธเจพุทธไม่เจ ด้วยเนื้อแท้ ๆ สำหรับผู้ไม่ต้องการเบียดเบียนชีวิต มีเนื้อกินโดยไม่ต้องฆ่าสัตว์
ต้องเรียกว่าเป็นสงครามน้ำลายมาร่วมสองพันปี ระหว่างพุทธเถรวาท กับพุทธมหายาน เรื่องปัญหากินเจ
ฝั่งนึงบอกถ้ากินเนื้อก็คือสนับสนุนให้ฆ่าเอาเนื้อมา (ซึ่งก็คิดไกลเกินไป) แถมปลูกผักกินผัก ก็เลี่ยงเบียดเบียนสัตว์เล็ก ๆ อย่างหนูนกแมลงไม่พ้น และอาจต้องลงมือฆ่าเองอีก
อีกฝั่งก็ว่ากินสิ่งที่ไม่มีชีวิตแล้ว อย่าไปคิดไกลเกินเราทำอะไรไม่ได้คนฆ่ายังไงก็ฆ่าอยู่ดี(แต่ก็ต้องยอมรับว่าที่ยังกินเนื้ออยู่ก็เพราะติดในรสชาติเนื้อนั่นเอง)
คำถามคือ ถ้าเราสร้างเนื้อจริง ๆ โดยไม่ต้องเลี้ยงมันในรูปแบบชีวิตได้ล่ะ ผมว่าจบปัญหาอันยาวนานได้เลยนะ โครงการนี้เริ่มแล้ว ผมว่ามันคือทางออกอันสว่างไสว ที่จะจบปัญหาของชาวพุทธสองฝั่งมาแสนนาน แต่รู้สึกยังต้องการการสนับสนุน ถ้าชาวพุทธโดยเฉพาะฝ่ายมหายานทั่วโลก จะได้เข้าไปมีส่วนร่วมในการช่วยเหลือให้สำเร็จเร็วยิ่ง ๆ ขึ้นจะดีมาก มันไม่ใช่เรื่องเล็ก ๆ นะครับ มันเป็นประเด็นใหญ่สำคัญประเด็นนึงที่ทำให้มหายาน เถรวาท ไม่ค่อยลงรอยกัน ก็เรื่องที่ดูเหมือนเล็ก ๆ นี่แหละ