สวัสดีค่ะวันนี้หนูจะมาเล่าเรื่องของตัวหนูเองซึ่งหนูก็ไม่เข้าใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น
          คือปีที่แล้วหนูเพิ่งย้ายโรงเรียนมาใหม่และตอนนั้นหนูเองก็มีแฟนอยู่แล้วแต่เราอยู่ห่างกันมากทั้งอายุและระยะทางเราทั้งสองคนจึงหยุดความสัมพันนั้นลงแต่ก็ยังเป็นพี่น้องกันอยู่จนผ่านไปได้ไม่นานหนูก็เริ่มไปคุยกับคนใหม่แต่ตอนั้นหนูเองก็สับสนมากๆๆเพราะหนูเองก็ยังไม่ลืมแฟนเก่าของหนูด้วยแต่ด้วยความสามรถของพี่เค้าหนูก็ตัดสินใจคบกับพี่เค้าแต่บอกเลยเป็นการคบที่แย่ที่สุดไม่ใช่เพราะพี่เค้าแย่ฝ่ายเดียวหนูเองก็ทำตัวแย่ด้วยที่ยังกลับไปคุยกับแฟนเก่าแต่ก็คุยกันแบบติ่งดาราค่ะ จนเราคบกันมาได้3เดือนตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมพอดีแล้วพี่เค้าก็ต้องอ่านหนังสือเพื่อเตรียมสอบหนูเลยไม่ค่อยอยากกวนสักเท่าไหร่จนวันนึ่งพี่เค้ามาบอกหนูว่าพี่เค้าต้องกลับบ้านที่ต่างอำเภอเพื่อไปช่วยแม่ขายของหนูเองก็เข้าใจจนวันที่เราเปิดเทอมหนูรู้ว่าอะไรหลายๆๆอย่างเปลี่ยนไปมากและจนวันที่หนูเจ็บที่สุดคือหนูแอบไปเห็นทวิตเตอร์นึ่งที่พี่เค้าสมัครไว้พอเปิดเข้าไปดูแทบล้มเลยพี่เค้ากับแฟนเก่าของเค้ายังคุยกันอยู่และคุยกันตั้งแต่ก่อนคบกับหนูแต่ที่แย่ไปกว่านั้นคือตอนที่เค้าบอกว่ากลับบ้านไปชวยแม่จริงๆแล้วเค้ากลับไปหาแฟนเก่าของเค้าและมีอะไรกันตอนนั้นคือแบบเจ็บสุดๆเพราะไม่เคยเจออะไรแบบนี้มาก่อนแต่พี่เค้าก็ยังไม่เลิกกับหนูพี่เค้ายังคุยกับหนูเหมือนเดิมและพี่เค้ายืนยันว่าจะเลิกหนูลองเชื่อใจเค้าอีกครั้งแต่สุดท้ายก็เหมือนเดิมพี่เค้ายังไม่เลิกคุยหนูจึงตัดสินใจเลิกขาดไม่คุย ไม่ติดต่อ ไม่มองหน้า ยอมรับว่าเป็นอะไรที่เจ็บและคิดถึงมากๆๆหลังจากนั้นหนูก็มีคนเข้ามาคุยด้วยหลายคนแต่ก็ไม่กล้าตัดสินใจคบ และเวลาที่มีใครเข้ามาก็จะคิดถึงเรื่องที่พี่คนนี้เคยทำกับหนูและหนูก็จะค่อยๆหายไปจากชีวิตคนที่หนูคุยด้วยความผิดหวังในครั้งนั้นเปลี่ยนหนูไปมากจริงๆทั้งที่คิดบวกกับทุกเรื่องกลับต้องมาระแวงทุกเรื่องจนทำให้หนูเป็นคนน่าเบื่อและกลายเป็นคนที่ปิดตัวไม่ร่างเริงเหมือนก่อนหน้านี้และก้เป็นคนที่ขาดความมั่นใจมากๆๆเวลาที่จะยิ้มให้ใคร เป็นคนที่เข้ากับคนได้อยาก แบบนี้หนูควรจะทำอย่างไร????