สปอยล์นะครับ แบบคร่าวๆ แต่เต็มแม็ค

---


[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เล่าย้อนไปอดีตเมื่อ 1,000 ปีก่อน แม่ทัพไชยสิงห์จากเมืองปัตตนคร(อดีตชาติทศพล) กำลังเดินไปเพื่อรบกับจ้าวนิรุทธราช แห่ง มรุกขนคร แต่ระหว่างทางได้พบกับ เจ้าแม่นาคี ซึ่งแปลงกายเป็นมนุษย์ แล้วแอบเฝ้าดูไชยสิงห์ จนเกิดเป็นรักแรกพบ แม่ทัพหนุ่มขนานนามหญิงที่ไม่ประสงค์เอ่ยชื่อว่า แม่นางไม้ ทั้งคู่ต่างมีใจให้กัน จนสาบถสาบานกันไว้ว่าจะครองคู่ทุกชาติภพ

เมื่อครั้งหลับนอนกันเจ้าแม่เผลอคืนร่างกลับเป็นพญานาคใหญ่ ไชยสิงห์ตกใจกลัวจนแทบสิ้นสติจึงหนีไป ต่อมาไม่นานก็ได่สำนึกรู้ว่าตัวเองรักแม่นางไม้เข้าเต็มหัวใจ กับคำสัญญาที่ให้ไว้ ไม่ว่าจะเป็นใคร หรืออะไร ตนก็มอบหัวใจให้ไปจนหมดแล้ว จึงกลับไปเพื่อพบกับเจ้าแม่นาคีในที่ที่เคยพบกันอยู่บ่อยครั้ง แต่ก็ไม่ปรากฏแม้เงาของหญิงสาวผู้นั้นอีกเลย เจ้าแม่นาคีรับรู้ได้หมด เพียงแต่ไม่ยอมขึ้นมาพบเจอแม่ทัพ ด้วยตนนึกน้อยใจ และเสียใจที่ไชยสิงห์เกลียดกลัวตัวตนที่แท้จริงของนาง เหนือสิ่งอื่นใดคือไม่อยากให้พระเอกเกลียดหรือกลัวตนไปมากกว่านี้

ครังสุดท้ายไชยสิงห์กลับมาในสถานที่เดิมที่เคยพบเจอเจ้าแม่นาคี พร้อมกับมาบอกลา เพราะตนจะต้องออกไปรบ และอาจจะไม่ได้กลับมาอีก จึงขอให้เจ้าแม่ออกมาพบกับตนเป็นครั้งสุดท้าย แต่ก็ไร้ซึ่งเสียงตอบรับจากนาง เจ้าแม่นาคีตั้งครรถ์ให้กับไชยสิงห์ แต่ด้วยความที่ว่าผิดกฏแห่งสวรรค์ นาคไม่อาจสมสู่กับมนุษย์ได้จึงเกิดอาเพศ ด้วยเหตนี้ลูกของนางกับชายมนุษย์จึงได้เกิดออกมาเป็นปลาไหลเผือกและหนีลงน้ำไป องค์ปู่พญาศรีสุทโธนาคราชผู้เป็นปู่ของเจ้าแม่ สั่งห้ามไม่ให้เจ้าแม่ยุ่งเกี่ยวกับทางโลกมนุษย์อีก จึงลงโทษให้ถือศีลอยู่ใต้ลำน้ำโขง

ไชยสิงห์จำต้องตัดใจออกรบ ทั้งๆ ที่หัวใจยังคงสับสนว้าวุ่น เหตการณ์กลับตาลปัดขึ้นเมื่อไชยสิงห์และทหารองครักษ์ถูกจับเป็นเชลย และได้มีกระแสรับสั่งจากเหนือหัวนิรุทธราช ให้ประหารแม่ทัพหนุ่ม จิตดวงสุดท้ายของไชยสิงห์เฝ้าวิงวอนต่อฟ้าดินให้เขาได้กลับมาเกิดเคียงคู่แม่นางไม้ที่รักยิ่งของเขาอยู่ทุกสภาวะจิต เจ้าแม่นาคีได้รับรู้ถึงคำอถิษฐานของชายคนรัก แต่ด้วยความที่ตนเองยังคงต้องถือศีลอยู่ในถ้ำด้วยรัไม่อาจขัดคำสั่งขององค์ปู่ จึงทำได้เพียงร่ำไห้เสียใจให้กับการจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับของชายที่ตนรัก ทั้งนี้ภาพในมโนจิตของนางก็เห็นเหตุการณ์ที่ไชยสิงห์ถูกประหารยังตามหลอกหลอนในสมาธิอยู่เรื่อยไป

กาลต่อมาไม่นาน ชาวมรุขนครจับได้ปลาไหลเผือกในแม่น้ำ จึงนำให้ทหารขึ้นเฝ้าองค์เหนือหัวนิรุทธราชเพื่อทอดพระเนตร เจ้าแม่นาคีนั่งเพ่งกระแสจิตพบปลาไหลเผือกลูกของตนกับไชยสิงห์กำลังจะมีภัย จึงรีดรุดออกจากเมืองบาดาลใต้ลำน้ำโขงไปช่วยทันที ทั้งที่ถูกองค์ปู่ศรีสุทโธนาคราชสั่งห้ามไว้ แต่นางก็ไม่ยอมฟัง นางกับบริวารงูจึงรีบรุดไปยังมรุกขนครทันที แต่เหตุใดเหมือนฟ้ากลั่นแกล้ง  พระเจ้านิรุทธราชเห็นปลาไหลเผือกก็สั่งให้ฆ่าและแจกจ่ายเนื้อให้กับทหารข้าราชบริพาร เรื่องประหลาดเกิดขึ้น เมื่อเนื้อปลาไหลเผือกยิ่งเฉือนแจกจ่ายยิ่งงอกเพิ่ม ด้วยปริมาณเนื้อมหาศาลถึงกับแบ่งให้ราษฏรณ์ทุกคนในเมืองกินได้ทีเดียว จะมีเพียงนางกำนัลในนางหนึ่งซึ่งไม่ยอมกินเนื้อปลาไหลเผือกนั้น(ซึ่งในชาติต่อมาได้เกิดมาเป็นคำปอง แม่ของคำแก้ว) เจ้าแม่นาคีมาไม่ทันช่วยลูก เห็นดังนั้นก็ใจแทบขาดสลายตายตามไป ด้วยความที่ทั้งโกรธแค้นทั้งเสียใจ เนื่องจากชายที่ตนรักได้ตายจากไป ซ้ำลูกก็ต้องมาโดนฆ่ากินอีก นางลุถึงแก่โทสะจึงดลบรรดาลคลื่นลมฝนฟ้าวิปริต นำน้ำมาท่วมมรุขนคร ทำให้ท้าวนิรุทธราชและเหล่าทหารจมน้ำตายทั้งสิ้น นครล่มและจมหายไปใต้น้ำ ไม่เพียงเท่านั้น ประชาชนคนบริสุทธิ์มากมายก็ต้องตายตกตามไปด้วย

ด้วยเหตุแห่งนี้ ทำให้ฟ้าดินพิดรธและลงโทษนาง แม้แต่อำนาจแห่งองค์ปู่ศรีสุทโธผู้เป็นใหญ่แห่งลำน้ำโขงก็ไม่อาจช่วยได้ เนื่องจากการกระทำของเจ้าแม่เป็นการสร้างอกุศลกรรมครั้งใหญ่ และผูกเวรกับทุกดวงวิญญาณที่ถูกฆ่าตายไป เจ้าแม่นาคีจึงถูกลงโทษ โดยการจองจำดวงจิตไว้ในรูปปั้นเทวรูปครึ่งคนครึ่งงู โดยท่อนบนของรูปปั้นเป็นดั่งนางอัปสร(แสดงให้เห็นถึงคุณงามความดีที่นาคีมีต่อมนุษย์) แต่ท่อนล่างเป็นต้นไปกลายเป็นงูใหญ่(เผยให้เห็นถึงจิตใจที่เคียดแค้นของเจ้าแม่ดังอสรพิษร้าย) เทวรูปนาคีจมหายไปใต้ก้นแม่น้ำพร้อมๆกับการล่มสลายของมรุขนคร

กาลต่อมาดวงจิตของเจ้าแม่หลุดออกมาจากรูปปั้นได้ ต้องทนเวียนว่ายตายเกิดด้วยอกุศลกรรมที่ทำไว้ เกิดเป็นคนบ้าง เกิดเป็นงูบ้าง เวียนว่ายไม่รู้กี่ชาติภพ ต้องสร้างกุศลในสภาพกายสังขารเหล่านี้ เมื่อครบอีกหนึ่งพันปีข้างหน้าจึงจะพ้นโทษ และอิทธิฤทธิ์กลับคืนมาเป็นนางพญานาคราชผู้ทรงฤทธิ์ดั่งเดิม เจ้าแม่นาคีสั่งสมบุญกุศลเพื่อที่จะได้รอพบกับไชยสิงห์ชายคนรักที่จะกลับมาเกิดอีกครั้ง จนชาติล่าสุดได้มาเกิดเป็นงูจงอางสีขาวซึ่งก็ถูกเคน สามีของคำปองจับมาได้ในตอนต้นเรื่อง  

สรุป - อดีต เจ้าแม่นาคีแต่เดิมเป็นพญานาคสีขาว จัดอยู่ในตระกูลฉัพพยาปุตตะ ที่ลำตัวมีสีขาว เกล็ดเมื่อกระทบแสงจะเป็นสีรุ้ง และเป็นนางพญานาคที่มีฤทธิ์ เพราะมีศักดิ์เป็นถึงหลานขององค์พญานาคศรีสุทโธ แต่ด้วยทำผิดกฏสวรรค์จึงถูกสาบให้มาเกิดเป็นพญางูใหญ่(กายหยาบแห่งพญานาคราช) เพื่อจำศีลสั่งสมกุศล รอวันได้อิทธิฤทิธิ์กลับคืนมา ซึ่งในละครตีความไว้ว่า 999 ปี เมื่อครบ 1,000 ปี จะพ้นบ่วงกรรม แต่ดันมาเจอกับทศพลที่กลับชาติมาเกิด และเกิดเรื่องตามเหตการณ์ตามในละครเสียก่อน ซึ่งผมจะไม่ขอพูดถึงตอนจบ ต้องไปตามดูกันเอาเอง