ขอขอบคุณ ทุกๆคน ที่ช่วยเหลือผมบนรถไฟฟ้า BTS ครับ
ผมตั้งกระทู้นี้ เพื่อเป็นการขอบคุณ ทุกๆคนที่ช่วยเหลือผม บนรถไฟฟ้า บีทีเอส ช่วง 11 โมง ของ วันที่ 26 - 9 -16 ครับ!! กระทู้ของผม ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะครับ!! ผมซาบซึ้งในน้ำใจของทุกๆคน และอยากขอบคุณมา ณ ที่นี่ด้วย ผมตื่นไปทำงานช่วงสายๆ ครับ มีอาการไม่สบายนิดหน่อย ไม่คิดว่าจะเป็นลมบนรถไฟฟ้าเลย เพราะปกติผมแข็งแรง มาก เริ่มจากผมขึ้นรถไฟฟ้าปุณณวิถี เข้ามาในขบวน เริ่มมีอาการหน้ามืดนิดหน่อยคิดว่าคงไม่เป็นไร ยืนสักพักเริ่มวืดครับ เหมือนจะล้ม ผมเลยเดินไปขอที่นั่ง กับผู้หญิงคนนึง ต้องขอขอบคุณมากจริงๆครับ สำหรับการสละที่ให้ผม จากนั้นผม เริ่มรู้สึกว่าหายใจไม่ออก เหงื่อแตกจนตัวเปียกเริ่มมองอะไรไม่เห็นคับ แต่พอเห็นเงาลางๆ คนที่ลุกให้ผมนั่งถามว่าเป็นอะไรไหม มีคุณป้า เอายาดมมาให้คับ ผมเริ่มไม่รู้สึกตัว ตัวเริ่มชา มีพี่ผู้หญิงและพี่ผู้ชายมาช่วยปฐมพยาบาลให้แต่ผมไม่เห็นหน้าใครเลยครับ แต่รู้สึกได้ว่าเค้าได้เข้ามาช่วยผม แบบไม่รังเกียจเลย เพราะตัวผมเปียกมากพี่เค้าประคองแล้ว พยายามนวดผมให้รู้สึกตัวผ่านไปหลายสถานีครับ ผมรุ้สึกตัวอีกทีมีคน บอกคนขับรถแล้วเรียกเจ้าหน้าที่ สถานี ทองหล่อครับ ทุกคนพยายามช่วยเหลือผม ออกมานั่งตรง สถานีคับ เริ่มมีสติมีผู้หญิงคนนึง ยื่นยาดมและนมเปรี้ยวให้ผม ให้ผมดื่มคับ ต้องขอขอบคุณมากจริงๆพี่แม่บ้านและรปภ ช่วยเอาแอมโมเนียมาให้ผม พี่แม่บ้านเกว่งมืออยู่นานเลยจนผมเกรงใจ ผมบอกว่าไม่เป็นไรแต่พี่เค้ายังเกว่งแอมโมเนีย ตลอดต้องขอขอบคุณจริงๆคับ และพี่เจ้าหน้าที่และรปภ ก็พาผมนั่งรถเข็ญ ลงไปห้องพญาบาลครับ ขนผมรู้สึกดีขึ้น แล้วก็กลับบ้าน ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ BTS ทุกคน นะครับ และขอขอบคุณ ทุกคนมา ณ ที่นี่ด้วย ที่ช่วยเหลือผม ผมอาจจำอะไรไม่ได้บ้างว่าใครช่วยเหลือผมไว้บ้าง แต่ผมขอขอบคุณจริงๆครับ สำหรับนำ้ใจของทุกๆคน "คนไทย น่ารักและมีน้ำใจเสมอ ผมทราบซึ้งใจมากครับ" ไม่รู้จะตอบแทนยังไง แต่ผมขอบคุณจากใจจริงๆครับ ถ้าผมไม่ได้รับการช่วยเหลือครั้งนี้ ผมอาจจะมีอาการหนักกว่านี้ก็ได้ ไม่รู้จะต้องกล่าวคำว่าขอบคุณสักเท่าไหร่ แต่ผมขอ ขอบคุณทุกคน จากใจจริงๆครับ ขอบคุณมากๆครับ
ขอขอบคุณ ทุกๆคน ที่ช่วยเหลือผมบนรถไฟฟ้า BTS ครับ
ผมตั้งกระทู้นี้ เพื่อเป็นการขอบคุณ ทุกๆคนที่ช่วยเหลือผม บนรถไฟฟ้า บีทีเอส ช่วง 11 โมง ของ วันที่ 26 - 9 -16 ครับ!! กระทู้ของผม ผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะครับ!! ผมซาบซึ้งในน้ำใจของทุกๆคน และอยากขอบคุณมา ณ ที่นี่ด้วย ผมตื่นไปทำงานช่วงสายๆ ครับ มีอาการไม่สบายนิดหน่อย ไม่คิดว่าจะเป็นลมบนรถไฟฟ้าเลย เพราะปกติผมแข็งแรง มาก เริ่มจากผมขึ้นรถไฟฟ้าปุณณวิถี เข้ามาในขบวน เริ่มมีอาการหน้ามืดนิดหน่อยคิดว่าคงไม่เป็นไร ยืนสักพักเริ่มวืดครับ เหมือนจะล้ม ผมเลยเดินไปขอที่นั่ง กับผู้หญิงคนนึง ต้องขอขอบคุณมากจริงๆครับ สำหรับการสละที่ให้ผม จากนั้นผม เริ่มรู้สึกว่าหายใจไม่ออก เหงื่อแตกจนตัวเปียกเริ่มมองอะไรไม่เห็นคับ แต่พอเห็นเงาลางๆ คนที่ลุกให้ผมนั่งถามว่าเป็นอะไรไหม มีคุณป้า เอายาดมมาให้คับ ผมเริ่มไม่รู้สึกตัว ตัวเริ่มชา มีพี่ผู้หญิงและพี่ผู้ชายมาช่วยปฐมพยาบาลให้แต่ผมไม่เห็นหน้าใครเลยครับ แต่รู้สึกได้ว่าเค้าได้เข้ามาช่วยผม แบบไม่รังเกียจเลย เพราะตัวผมเปียกมากพี่เค้าประคองแล้ว พยายามนวดผมให้รู้สึกตัวผ่านไปหลายสถานีครับ ผมรุ้สึกตัวอีกทีมีคน บอกคนขับรถแล้วเรียกเจ้าหน้าที่ สถานี ทองหล่อครับ ทุกคนพยายามช่วยเหลือผม ออกมานั่งตรง สถานีคับ เริ่มมีสติมีผู้หญิงคนนึง ยื่นยาดมและนมเปรี้ยวให้ผม ให้ผมดื่มคับ ต้องขอขอบคุณมากจริงๆพี่แม่บ้านและรปภ ช่วยเอาแอมโมเนียมาให้ผม พี่แม่บ้านเกว่งมืออยู่นานเลยจนผมเกรงใจ ผมบอกว่าไม่เป็นไรแต่พี่เค้ายังเกว่งแอมโมเนีย ตลอดต้องขอขอบคุณจริงๆคับ และพี่เจ้าหน้าที่และรปภ ก็พาผมนั่งรถเข็ญ ลงไปห้องพญาบาลครับ ขนผมรู้สึกดีขึ้น แล้วก็กลับบ้าน ขอขอบคุณเจ้าหน้าที่ BTS ทุกคน นะครับ และขอขอบคุณ ทุกคนมา ณ ที่นี่ด้วย ที่ช่วยเหลือผม ผมอาจจำอะไรไม่ได้บ้างว่าใครช่วยเหลือผมไว้บ้าง แต่ผมขอขอบคุณจริงๆครับ สำหรับนำ้ใจของทุกๆคน "คนไทย น่ารักและมีน้ำใจเสมอ ผมทราบซึ้งใจมากครับ" ไม่รู้จะตอบแทนยังไง แต่ผมขอบคุณจากใจจริงๆครับ ถ้าผมไม่ได้รับการช่วยเหลือครั้งนี้ ผมอาจจะมีอาการหนักกว่านี้ก็ได้ ไม่รู้จะต้องกล่าวคำว่าขอบคุณสักเท่าไหร่ แต่ผมขอ ขอบคุณทุกคน จากใจจริงๆครับ ขอบคุณมากๆครับ