หลังจากปล่อยซิงเกิลแรก "Hardwired" ออกมาเมื่อประมาณหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
พี่ใหญ่แห่งวงการเมทัลอย่าง Metallica ก็ปล่อยซิงเกิลที่สองชื่อว่า "Moth into Flame" ตามมาเมื่อวานนี้

เพลงที่แล้วเห็นคนบ่นกันว่าสั้นไป ห้วนไป เพลงนี้น้าๆเลยจัดให้เกือบหกนาที
ถ้าซิงเกิลที่แล้วเป็นส่วนผสมระหว่าง Kill 'Em All และ Death Magnetic
ซิงเกิลนี้คือการผสมกันระหว่าง ..And Justice for All - Load/Re-Load - ซาวด์แบบ Death Magnetic

ซิงเกิลที่แล้วเป็น Thrash เพียวๆ ที่อัดด้วยความเร็วและดุดัน
ซิงเกิลนี้ให้อารมณ์แบบ Hard Rock/Heavy Metal จังหวะกลางๆ แบบยุค Load/Re-Load
โครงสร้างเพลงนี้ไม่ได้เรียบง่ายตรงไปตรงมาแบบเพลงก่อนหน้า แต่ก็ไม่ได้ซับซ้อนเท่าเพลงในยุค Masters หรือ Justice
เปิดหัวด้วยลิกประสานกีตาร์คู่ ก่อนเข้าริฟฟ์หลักจังหวะกลาง กลองเบสคุมจังหวะไม่หวือหวา
ก่อนจะบิลท์อารมณ์แบบ Double-Time Feel เตรียมเข้าท่อนคอรัส
เนื้อเพลงมีการเล่นสำนวนเพิ่มขึ้นจากเพลงที่แล้วที่เนื้อทื่อๆตรงๆ
เพลงนี้ว่าด้วยอาการหลงใหลได้ปลื้มไปกับชื่อเสียง หลงมัวเมาแสงสี เหมือนแมงเม่าบินเข้ากองไฟ

ส่วนที่ผมชอบของเพลงนี้คงเป็นเมโลดี้ครับ ทั้งในส่วนลิกกีตาร์และร้อง
ท่อนคอรัสประสานเสียงระหว่างน้าเจมส์กับร็อบก็เพราะดี
โซโล่กีตาร์ของน้าเคิร์กก็ยังคงความเป็นน้าเคิร์กไว้อย่างครบถ้วน
เพลงที่แล้วโซโล่เป็นสั้นๆ กุดๆ เพลงนี้ได้เล่นยาวขึ้น
รันเพนทาโทนิค อัด wah เยอะ ตามเคย
ส่วนตัวผมคิดว่าโซโล่เพลงนี้ไม่ค่อยน่าจดจำเท่าไหร่ แต่ก็ไม่น่าแปลกใจเพราะน้าเคิร์กไม่ได้มีโซโล่เด็ดๆ มานานแล้ว
กลองเพลงนี้น้าลาร์สไม่ได้สับเต็มที่เหมือนเพลงที่แล้ว แต่ก็ยังน่าเป็นห่วงตอนเปลี่ยน feel กับลูกส่งเวลาเล่นสดอยู่ดี (แซะน้าแกเรื่องเล่นสดได้ตลอด)
เบสก็ยังไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ทำหน้าที่ของตัวเองไม่ขาดตกบกพร่อง แต่ก็ยังไม่มีอะไรให้ว้าวเหมือนคลิฟฟ์ เบอร์ตั้น หรือมีพลังอย่างเจสัน นิวสเตด
จริงๆน้าร็อบเป็นมือเบสที่เก่งมากๆครับ แต่เหมือนยังแสดงศักยภาพออกมาไม่เต็มที่กับ Metallica

ในซิงเกิลที่สองนี้ ส่วนตัวผมยังรู้สึกว่า Metallica ก็ยังยั้งๆหมัดไว้อยู่ เพลงก็มันส์ใช้ได้ แต่ยังไม่น็อคคนฟังสลบ
ก็ต้องรอดูกันว่าอัลบั้มเต็มจะเป็นเช่นไร แต่อย่างไรเสียขึ้นชื่อว่า Metallica ชาวเมทัลยังไงก็ยังต้อนรับอย่างอุ่นหนาฝาคั่งเช่นเคย