ผิดที่เราเจอกันช้าไปหรือเปล่า

เราชื่อT(นามสมมุติ)อายุ19ค่ะคือเรื่องมันมีอยุ่ว่าเมื่อปีที่แล้วเราเรียน กศน. แร้วมีบริษัทใหญ่บริษัทนึงเค้ามีจัดอบรมด้านการขาย
และก้อฝึกงานต่อเลย ตอนนั้นกิจกรรมนี้เค้าเอา น.ศ. กศน.  ของเกือบทุกเขตใน กทม.  มาอบรมรวมกัน. เราอบรมอยุ่ประมาน10สัปดา เฉพาะวันเสาร์ เราเจอเพื่อนมากมายรวมๆก้อประมาน15คนได้ จนถึงวันเริ่มงานจิงๆคือเราไปลงสาจาพระราม3แต่ไกลจากบ้านมาเรยขอย้ายสาขามาอยุ่ที่พระราม9เราก้อเตอพี่คนนึงที่อบรมด้วยกันทำอยุ่สาขาเดัยวกัน พี่เค้าชื่อ(A)เค้าเปนคนแบบเงียบๆไม่ค่อยคุยกัยใครเท่าไหร่และนิสัยดีมากจนเราเองก้อไปแอบปลื้มเค้าตอนไหน
ในตลอดช่วงระยะเวลาที่เราทำงานคือเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นเพราะเรากินข้าสพร้อมกันมาทำงานพร้อมกันทุกวันและโทรปลุกกันทุกเช้า แต่พี่เค้าก้อรุ้นะว่าเรามีลูกมีสามีแล้ว จนวันนึงเรานั่งคุยกันที่ลานจอดรถคือตอนนั้นกิรจ้าวเสร้จเราไปนั่งสูบบุหรี่จากปกติไม่ค่อยสูบแต่ตอนนั้นเครียดเรื่อฃเงินเรื่องงานและทะเลาะกับแฟนบ่อยเพราะเราอยุ่คนละที่พี่Aเค้าก้อคุยกับเราเรื่องตัวเค้าแร้วเค้าก้อหลุดปากยอกเราออกมาว่าเค้าเปนไบร์ท(เสือใบ)เเร้วสั่งเราว่าห้ามบอกคัยเราก้อรับปากนะแร้วเราก้อยิ่งสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆจนที่ทำงานเร้าคิดว่าเราเปนแฟนกันแต่เรา2คนรุ้กันดีว่าอยุ่ในฐานะอะไรเรารุจักกันมากขึ้นสนิทกันมากขึขึ้นจนมาช่วงสัปดาสุดท้ายของการฝึกงานเราเริ่มรุ้ใจตัวเองแต่ไม่กล้าบอกไปจนอบรมเสร้จเราแยกย้ายกันทำงานโดยพี่เค้าทำอยุ่ที่เดิมแต่เราย้ายมาบางนาเนื่องจากไกล้บ้านมากกว่าแต่เราก้อติดต่อกันทุกวันนะส่วนใหญ่เราจะคุยเรื่องงานเปนหลักมากกว่าแร้วเรามาทำงานที่สาขานี้เราเข้าบ่ายและเลิก5ทุ่มพอดีพี่เค้าจอคอยเปนห่วงคอยโทรเชคตลอดว่าเราถึงไหนแร้วเพราเราทำงานคนเดียวกลับคนเดียวแถวบางนาเปลี่ยวมากคัยๆก้อรุ้จนวันนึงเราเลิกงานมาดึกแร้วเราทะเลาะกับแฟนพี่เค้าก้อชวนเราไปดูสตาร์วอร์รอบสุดท้ายที่ห้างแถวบ้านพี่เค้าเราก้อไปนะเพราะไม่ได้เอะใจอะไรแร้วเหนพี่เค้านิสัยเหมือนผู้หญิงเรยไม่ได้ระวังตัวอะไรพอดูหนังเสร้จมันดึกมากแร้วพี่เค้าเรยบิกว่ามันดึกมากแร้วค้างมี่นี่เรยก้อได้เราก้อตัดสอนใจค้างห้องพี่เค้าพี่เค้าพักอยุ่ไกล้ๆห่งเรยเดินปปเดียวถึงพี่เค้าเปิดห้อฃให้เราเจ้าไปนั่งเร่นสักพักพี่เค้าเหนว่าเราเพลียมากเรยให้เราไปอาบน้ำเราก้อเดินไปอาบน้ำแระใส่เสื้อผ้าเก่านั่นแหละเพราะไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาแค่พี่เค้าไล่ให้เราไปเปลี่ยนเสื้อผ้าโดยเค้าเอาเสื้อผ้าเค้ามาให้เราใส่เราก้อไปเปลี่ยนนะเพราะตอนนั้นเราง่วงแระร้อนมากเรานอนบนโซฟากลางห้องส่วนพี่เค้านั่งเล่นคอมอยุ่บนหัวนอนเราเราหลับไปจนเช้าพอตื่นขึ้นมาพี่เค้าก้อชวนเราไปหาข้าวกินก่อนไปประขุมการอบรมวันนั้นเราเริ่มเขื่อใจพี่เค้ามากจึ้นส่าเร่ไปกับเค้าแร้วเราจะปลอดภัยจนอาทิตต่อมาเรามีปีะชุมวันเสาร์เราเลยคุยกับพี่เด่วไปพร้อมกะนคือเราเลิกงานแร้สจะรั่วรถไปห้องพี่เค้ากะว่าตะค้างสักคินเช้ามาตะได้รีบไปประขุมแต่คืนนั้นเปนคืนที่เราจดจำไม่ลืมเราไปห้อพี่เค้าอาบน้ำตามปกติแล้วเตรียมจะนอนที่โซฟาเหมือนเดิมแต่ครั่งนี้พี่เค้ามาดึงมือเราไปที่เตียงแร้วบอกเราว่านอนด้วยกันก้อได้เราเหนพี่เค้าดูปลอดภัยดีเรยไปนอนด้วย


ปล.ง่วงแระเด่วมาต่อพรุ่งนี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่