สวัสดีค่ะชาวพันทิป
~~~เข้าเรื่องเลยนะคะ~~~

เราคบกับแฟนประมาณ 5 เดือน ในระหว่างนั้น หลังเลิกเรียนเราก็ชอบไปพักผ่อนบ้านแฟน บางทีแม่แฟนก็ทำอาหารให้กิน คุยกันสนุกเฮฮา  พอผ่านไปสักพัก เราก็มีโอกาสไปคุยกับคนที่เราเคยชอบ แต่บอกแฟนนะคะ เพราะติดว่าไม่มีอะไร เป็นแค่พี่น้องกัน พอคุยกันมาสักระยะหนึ่งแล้วสุดท้ายเราก็อยู่ในสถานะคุยกัน แล้วเราก็เริ่มเบื่อแฟน ไม่อยากอยู่ใกล้ ไม่แคร์ เขาพูดนิดหน่อยก็ผิดหูเราแล้ว อยู่ดีๆก็โมโหใส่เขา แล้วเราก็คิดว่าจะเลิกคือตีตัวออกห่าง แต่มีเช้าวันนึง เข้ามาเคาะประตูห้องเรา พอเปิดประตูให้แล้ว เรากผ้เดินเข้ามาให้ห้อง เขาก็มากอดเราจากด้านหลังแล้วร้องไห้ ขอโทษ ขอร้องอ้อนวอน ให้เรากลับมาเป็นเหมือนเดิม แต่เราตอบ "ไม่" คำเดียว พอเลิกกันไป เราก็คุยคนที่เราชอบต่อ แต่สุดท้ายเขาขอเราเป็นแค่พี่น้อง(วินาทีนั้นเจ็บมากค่ะ เพราะเราชอบเขามากจริงๆ) พอผ่านไปสักเดือนสองเดือน เราก็คุยคนใหม่ไปเรื่อยๆ จนมีแฟนอีกคน คบกันได้ปีกว่าก็เลิกกัน ส่วนแฟนเก่าที่เราเลิกไปเขาก็เฮิร์ทไปครึ่งปี กว่าจะทำใจได้ก็เกือบปีนับหลังจากที่เลิกกัน แล้วเขายังรอเราเสมอประมาณ 2 ปีกว่า เราก็ได้กลับมาคบกันอีกรอบ เรารู้สึกว่าเขาคนนี้แหละ ที่ไม่เคยคิดทิ้งเรา หวังดี รักเราเสมอ ดีกับเราเสมอต้นเสมอปลาย
        เรามีโอกาสได้ไปบ้านเขาอีก พอแม่แฟนรู้ว่าเรามา แม่แฟนไม่โอเคเลย แม่แฟนเรียกแฟนไปคุยบอกว่ารักไม่ได้ที่จะกลับมาคบกับเรา แล้วอย่าให้เรามาที่บ้านอีก แล้วพี่สาวเขาบอกว่าถ้าคบคนอื่นแล้วพามาจะไม่ว่า แต่คนนี้ไม่เอาแล้วจะสั่งยามห้ามให้เราเข้ามาอีก คือเราได้ยินเขาคุยกันพอดี เราไม่โกรธไม่แค้นนะคะที่เขาไม่ชอบเรา เพราะที่เกิดเรื่องแบบนี้ก็เพราะเรา ถ้าเราไม่ทิ้งลูกชายเขาในวันนั้น เรื่องวันนี้คงไม่เกิด แต่เราไม่รู้ว่าต่อไปนี้ควรทำยังไง เพราะแฟนเราให้สัญญากับแฟนแล้วว่าจะไม่เลิกอีกแน่นอน แต่บางทีก็คิดว่าไม่อยากให้เขามาเจอเรื่องแบบนี้เพราะเรา เพราะเขาเป็นคนกลางต้องคิดมากกว่าเราอยู่แล้ว

#เราควรทำยังไงดี

ปล. อย่าทิ้งคนที่เขารักเราเพื่อไปหาคนที่เราชอบ



อ่านแล้วเข้าใจยากต้องขออภัยนะคะ