เคยหมดอนาคตชีวิตเด็กมหาลัย เพื่อเข้าสถาบันการศึกษาที่มีกฎระเบียบแสนแปดไหมค่ะ
จะทำอะไรต้องมีกฎ เชื่อฟังรุ่นพี่ ทำกิจกรรมไม่ขาดถ้าขาดโดนปรับ เข้าเรียนต้องครบ 100% ขาดได้แต่เวลาจำเป็นจริงๆ ญาติเสีย มีงานบวช (ซึ่งก็ดีต่อเรา)
แต่บางครั้งก็มากเกินไปค่ะ ไหนจะต้องตื่นมาทำกิจกรรมตอนเช้าตอน 7 โมงกว่า ซึงถ้าเด็กมหาลัย ทีเรียน 8 โมงสามารถตื่น 7 โมงได้สบายๆ
ในกิจวัตรประจำวันของเราต้องตื่น 5-6 โมงเช้าทุกวัน
ต่อแถวเข้าห้องนำ้ 1 ชั้น มี 40 คน มีห้องนำ้ 6 ห้อง เฉลี่ยนเวลาอาบนำ้ก็คนล่ะ 20 นาทีไปแล้ว เพราะว่าบังคับให้อยู่หอพักทุกคน
แถมหอพักสภาพแวดล้อมอย่าพูดถึง สัตว์เกือบ 50-60 ตัว มาอึ มาฉี่ใส่รองเท้าหน้าเมท สร้างความลำคาญใจมาก
ส่วนใหญ่จะเรียนทุกวัน 8 โมงเช้า เลิก 16:00 น. - 17:00 น.
มีเวลาให้หายใจ 2 ชม. กับเวลาทานอาหาร ว่างนิดหน่อย
เข้ากิจกรรมอีก ถึง 3-4 ทุ่มแล้วแต่วัน (เชคชื่อทุกกิจกรรม)
กลับห้องมาต่อคิวอาบนำ้ ประมาณ 4-5 ทุ่มแล้วแต่ล่ะวัน
อ่านหนังสือถึงตี 2-3 ตี ตื่นอีกที ตี 5-6 โมงเช้า ทุกเสาร์มีกิจกรรมให้นศทำตลอดขาดปรับตัง (เพลียนะจุดนี้)
มีเวลานอนจริง 3-4 ชม. เราไม่รู้จะปรับเวลาตารางชีวิตยังไงได้
อยากตัดกิจกรรมออกมาก เวลานอนไม่พอทำให้เบลอในช่วงเช้า เพลียเรียนไม่รู้เรื่อง
หน้าก็เหลืองขึ้นทุกวัน อยากจะร้องไห้ลาออกแต่ติดตรงที่มีหนีหลายแสน
ส่วนตัวไม่มีปัญหาเกี่ยวกับคณะที่เรียน แต่หนักใจตรงสภาพแวดล้อม
วันๆหนึ่งได้อยู่สถานที่เดิมซำ้ๆไม่สามารถออกไปไหนได้ไกล เพราะกฎ
เห็นในโซเซียลเพื่อนไปนั้นไปดี กินนั้นกินนี้ดีดี ส่วนเราข้าวราดแกง only น่าอนาถใจแท้
แถมยังต้องเจอรุ่นพี่ตัวดีคอยจับผิดเรื่องเล็กๆน้อยในชีวิตประจำวัน
ตั้งแต่รองเท้าไปจนถึงการมัดผม...ทำไมต้องจุกจิกขนาดนี้ด้วย
เข้าใจว่าต้องอยู่ในระเบียบ แต่ก็ไม่ควรจะจับผิดทุกระเบียบนิ้วขนาดนี้อึดอัดใจ
ทำผิดนิดนึงเราเรื่องออกไปพูด ตัวเองสั่งเองยังทำไม่ได้ คนอื่นจะไปทำได้ ได้ยังไง
ขนาดตัวเองยังทำผิด ไม่เคารพซึงกันเและกันเลย
เรื่องน่าจะมีทุกสถาบันแหละเราควรทำใจ
หมดอนาคตชีวิตเด็กมหาลัย
จะทำอะไรต้องมีกฎ เชื่อฟังรุ่นพี่ ทำกิจกรรมไม่ขาดถ้าขาดโดนปรับ เข้าเรียนต้องครบ 100% ขาดได้แต่เวลาจำเป็นจริงๆ ญาติเสีย มีงานบวช (ซึ่งก็ดีต่อเรา)
แต่บางครั้งก็มากเกินไปค่ะ ไหนจะต้องตื่นมาทำกิจกรรมตอนเช้าตอน 7 โมงกว่า ซึงถ้าเด็กมหาลัย ทีเรียน 8 โมงสามารถตื่น 7 โมงได้สบายๆ
ในกิจวัตรประจำวันของเราต้องตื่น 5-6 โมงเช้าทุกวัน
ต่อแถวเข้าห้องนำ้ 1 ชั้น มี 40 คน มีห้องนำ้ 6 ห้อง เฉลี่ยนเวลาอาบนำ้ก็คนล่ะ 20 นาทีไปแล้ว เพราะว่าบังคับให้อยู่หอพักทุกคน
แถมหอพักสภาพแวดล้อมอย่าพูดถึง สัตว์เกือบ 50-60 ตัว มาอึ มาฉี่ใส่รองเท้าหน้าเมท สร้างความลำคาญใจมาก
ส่วนใหญ่จะเรียนทุกวัน 8 โมงเช้า เลิก 16:00 น. - 17:00 น.
มีเวลาให้หายใจ 2 ชม. กับเวลาทานอาหาร ว่างนิดหน่อย
เข้ากิจกรรมอีก ถึง 3-4 ทุ่มแล้วแต่วัน (เชคชื่อทุกกิจกรรม)
กลับห้องมาต่อคิวอาบนำ้ ประมาณ 4-5 ทุ่มแล้วแต่ล่ะวัน
อ่านหนังสือถึงตี 2-3 ตี ตื่นอีกที ตี 5-6 โมงเช้า ทุกเสาร์มีกิจกรรมให้นศทำตลอดขาดปรับตัง (เพลียนะจุดนี้)
มีเวลานอนจริง 3-4 ชม. เราไม่รู้จะปรับเวลาตารางชีวิตยังไงได้
อยากตัดกิจกรรมออกมาก เวลานอนไม่พอทำให้เบลอในช่วงเช้า เพลียเรียนไม่รู้เรื่อง
หน้าก็เหลืองขึ้นทุกวัน อยากจะร้องไห้ลาออกแต่ติดตรงที่มีหนีหลายแสน
ส่วนตัวไม่มีปัญหาเกี่ยวกับคณะที่เรียน แต่หนักใจตรงสภาพแวดล้อม
วันๆหนึ่งได้อยู่สถานที่เดิมซำ้ๆไม่สามารถออกไปไหนได้ไกล เพราะกฎ
เห็นในโซเซียลเพื่อนไปนั้นไปดี กินนั้นกินนี้ดีดี ส่วนเราข้าวราดแกง only น่าอนาถใจแท้
แถมยังต้องเจอรุ่นพี่ตัวดีคอยจับผิดเรื่องเล็กๆน้อยในชีวิตประจำวัน
ตั้งแต่รองเท้าไปจนถึงการมัดผม...ทำไมต้องจุกจิกขนาดนี้ด้วย
เข้าใจว่าต้องอยู่ในระเบียบ แต่ก็ไม่ควรจะจับผิดทุกระเบียบนิ้วขนาดนี้อึดอัดใจ
ทำผิดนิดนึงเราเรื่องออกไปพูด ตัวเองสั่งเองยังทำไม่ได้ คนอื่นจะไปทำได้ ได้ยังไง
ขนาดตัวเองยังทำผิด ไม่เคารพซึงกันเและกันเลย
เรื่องน่าจะมีทุกสถาบันแหละเราควรทำใจ