เป็นสองตอนที่อินมากก ปกติดูซีรีส์แล้วไม่ค่อยร้องเท่าไหร่ แต่ตอนนี้น้ำตาไหลจนจะหมดตัวแล้วเนี่ย
เรื่องอื่นเศร้ากว่านี้มีเยอะแยะ แต่ก็ไม่ร้อง สงสัยที่อินมากกับเรื่องนี้เพราะมันสะกิดต่อมความอ่อนไหวถูกจุดล่ะมั้ง
จริงๆแล้วมันน่าจะมีสาเหตุนะ บางเรื่องธีมเรื่องแสนเศร้า แต่ไม่สามารถทำให้เราแคร์ความเป็นตายร้ายดีของตัวละคร
ได้เลย แต่ FantastiC กลับทำได้ แสดงว่าทีมงานต้องทำอะไร"ถูก"ซักอย่าง
สิ่งที่รู้สึกคือเรื่องนี้ใส่ใจในการออกแบบตัวละครทุกตัวให้เป็นที่รักของคนดู (ยกเว้นพวกบ้านนรกนั่น) มีปฏิสัมพันธ์
กันด้วยบรรยากาศที่เป็นกันเอง เฮฮา ร่าเริง และใส่มุกกันตลอด ไม่มีใครเป็นศัตรูกับใคร (ศัตรูมีอยู่บ้านเดียว)
ขนาดพระเอกกับพระรองยังเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยแล้ว 555+ ใส่ใจแม้แต่ปฏิสัมพันธ์เล็กน้อยระหว่างพระเอกและพิลโฮ
พระเอกกับซังฮวาที่สามารถสร้างรอยยิ้มให้กับคนดูได้
การให้โซฮเย มีซอน และซอล เพื่อนเก่าแก่ได้กลับมาเจอกันด้วยดวงตาเปี่ยมสุข ได้หัวเราะและยิ้มเมื่อนึกย้อนไปถึงความหลัง
ได้เห็นด้านที่ทำให้คนดูเชื่อสนิทใจว่าเพื่อนกลุ่มนี้รักและเป็นห่วงกันมากจริงๆ นี่ยังไม่รวมถึงสามีมีซอน พิลโฮ
ที่ดูสนิทชิดเชื้อกับกลุ่มนี้อย่างดูไม่เคอะเขิน
การวางบทให้โซฮเยเป็นนักเขียนสาวแกร่ง เป็นที่พึ่งของทุกคนทางบ้าน และพึ่งตัวเองมาตลอด ไม่เคยแม้กระทั่ง
ขอใช้ที่พึ่งทางด้านจิตใจกับใคร คิมฮยอนจูพิสูจน์ให้เห็นจริงๆว่าเธอเป็นนักแสดงที่เยี่ยมแค่ไหน ด้วยการสวมบทบาท
ผู้ป่วยมะเร็งที่ไม่เคยหลุดคาแรคเตอร์เลยแม้แต่นิดเดียว แม้บางทีหน้าจะโทรมบ้าง ซีดบ้างหรือสวยบ้าง
แต่เราก็เชื่อหมดใจทุกวินาทีว่าเธออาจจะเหลือเวลาชีวิตไม่มากแล้ว ความเศร้าใจ น้อยใจในน้ำเสียงตัดพ้อของเธอ
ทำให้เราอินไปกับความทุกข์ของโซฮเยได้จริงๆ
การทำให้รยูเฮซองเป็นผู้ชายที่แสนดี อ่อนโยน แม้ภายนอกจะดูเป็นคนหลงตัวเองขั้นวิกฤติ และอดีตที่เคยเลือกทางเดินชีวิต
ที่พลาดและต้อง "หักหลัง" โซฮเย ทำให้เฮซองรู้ตัวว่าอาจจะไม่มีโอกาสครั้งที่สามอีก เขาจึงตัดสินใจว่าจะรักโซฮเยให้ถึงที่สุด
ทั้งหมดนี้นำไปสู่ความพิเศษที่ทำให้ผมได้รู้สึกร่วมไปกับตอนที่ 7 และ 8 ได้อย่างเต็มที่
เมื่อถึงเวลาที่โซฮเยเลือกที่จะบอกความจริงให้เพื่อนสนิทอย่างมีซอนเพื่ออยากหาที่พักพิงทั้งร่างกายและจิตใจบ้าง
https://streamable.com/ei9s
ไม่ต้องบอกว่าอยู่ดีๆก็เหมือนมีคนเอาหัวหอมมาถูรอบดวงตา ไม่รู้น้ำตามาจากไหนเยอะแยะ คือเราเชื่อเลยว่ามีซอน
ช็อค แต่ก็ต้องฝืนทำเป็นมองโลกในแง่ดี ความห่วงใยนั้นมาจากใจจริงๆ โซฮเยก็ได้ระบายความอัดอั้นในใจที่ไม่เคยไป
แสดงออกกับใคร เหมือนคิมฮยอนจูโดนโซฮเยเข้าสิง เล่นได้ดีมากก
ละไอ้ฉากที่มีซอนแอบมาปลูกผักเพื่อช่วยอาการโซฮเยนี่ก็เป็นกิมมิคเล็กๆน้อยๆที่ดีงามมาก สิ่งที่ดีที่สุดในฉากนี้คือเสียงสั่นเครือของพิลโฮนี่แหละ เป็นรายละเอียดที่ต้องนับว่าทีมงานใส่ใจมากจริงๆ ผมว่าเป็นเรื่องที่งดงามมากเลยนะของมนุษย์ที่เราสามารถรู้สึกถึง
ความเจ็บปวดของคนที่เราห่วงได้
https://streamable.com/gvv2
ละนี่พี่เฮซองโคตรเท่เลย เท่กว่าเป็นฮิตแมนอีก ตอกหน้าอีป้าหน้าหนานั่น เอาคะแนนเต็มไปเลย
ชวนคุย FantastiC ตอนที่ 7-8 -- เราจะร้องไห้ไปด้วยกัน (สปอยล์)
เรื่องอื่นเศร้ากว่านี้มีเยอะแยะ แต่ก็ไม่ร้อง สงสัยที่อินมากกับเรื่องนี้เพราะมันสะกิดต่อมความอ่อนไหวถูกจุดล่ะมั้ง
จริงๆแล้วมันน่าจะมีสาเหตุนะ บางเรื่องธีมเรื่องแสนเศร้า แต่ไม่สามารถทำให้เราแคร์ความเป็นตายร้ายดีของตัวละคร
ได้เลย แต่ FantastiC กลับทำได้ แสดงว่าทีมงานต้องทำอะไร"ถูก"ซักอย่าง
สิ่งที่รู้สึกคือเรื่องนี้ใส่ใจในการออกแบบตัวละครทุกตัวให้เป็นที่รักของคนดู (ยกเว้นพวกบ้านนรกนั่น) มีปฏิสัมพันธ์
กันด้วยบรรยากาศที่เป็นกันเอง เฮฮา ร่าเริง และใส่มุกกันตลอด ไม่มีใครเป็นศัตรูกับใคร (ศัตรูมีอยู่บ้านเดียว)
ขนาดพระเอกกับพระรองยังเข้ากันเป็นปี่เป็นขลุ่ยแล้ว 555+ ใส่ใจแม้แต่ปฏิสัมพันธ์เล็กน้อยระหว่างพระเอกและพิลโฮ
พระเอกกับซังฮวาที่สามารถสร้างรอยยิ้มให้กับคนดูได้
การให้โซฮเย มีซอน และซอล เพื่อนเก่าแก่ได้กลับมาเจอกันด้วยดวงตาเปี่ยมสุข ได้หัวเราะและยิ้มเมื่อนึกย้อนไปถึงความหลัง
ได้เห็นด้านที่ทำให้คนดูเชื่อสนิทใจว่าเพื่อนกลุ่มนี้รักและเป็นห่วงกันมากจริงๆ นี่ยังไม่รวมถึงสามีมีซอน พิลโฮ
ที่ดูสนิทชิดเชื้อกับกลุ่มนี้อย่างดูไม่เคอะเขิน
การวางบทให้โซฮเยเป็นนักเขียนสาวแกร่ง เป็นที่พึ่งของทุกคนทางบ้าน และพึ่งตัวเองมาตลอด ไม่เคยแม้กระทั่ง
ขอใช้ที่พึ่งทางด้านจิตใจกับใคร คิมฮยอนจูพิสูจน์ให้เห็นจริงๆว่าเธอเป็นนักแสดงที่เยี่ยมแค่ไหน ด้วยการสวมบทบาท
ผู้ป่วยมะเร็งที่ไม่เคยหลุดคาแรคเตอร์เลยแม้แต่นิดเดียว แม้บางทีหน้าจะโทรมบ้าง ซีดบ้างหรือสวยบ้าง
แต่เราก็เชื่อหมดใจทุกวินาทีว่าเธออาจจะเหลือเวลาชีวิตไม่มากแล้ว ความเศร้าใจ น้อยใจในน้ำเสียงตัดพ้อของเธอ
ทำให้เราอินไปกับความทุกข์ของโซฮเยได้จริงๆ
การทำให้รยูเฮซองเป็นผู้ชายที่แสนดี อ่อนโยน แม้ภายนอกจะดูเป็นคนหลงตัวเองขั้นวิกฤติ และอดีตที่เคยเลือกทางเดินชีวิต
ที่พลาดและต้อง "หักหลัง" โซฮเย ทำให้เฮซองรู้ตัวว่าอาจจะไม่มีโอกาสครั้งที่สามอีก เขาจึงตัดสินใจว่าจะรักโซฮเยให้ถึงที่สุด
ทั้งหมดนี้นำไปสู่ความพิเศษที่ทำให้ผมได้รู้สึกร่วมไปกับตอนที่ 7 และ 8 ได้อย่างเต็มที่
เมื่อถึงเวลาที่โซฮเยเลือกที่จะบอกความจริงให้เพื่อนสนิทอย่างมีซอนเพื่ออยากหาที่พักพิงทั้งร่างกายและจิตใจบ้าง
https://streamable.com/ei9s
ไม่ต้องบอกว่าอยู่ดีๆก็เหมือนมีคนเอาหัวหอมมาถูรอบดวงตา ไม่รู้น้ำตามาจากไหนเยอะแยะ คือเราเชื่อเลยว่ามีซอน
ช็อค แต่ก็ต้องฝืนทำเป็นมองโลกในแง่ดี ความห่วงใยนั้นมาจากใจจริงๆ โซฮเยก็ได้ระบายความอัดอั้นในใจที่ไม่เคยไป
แสดงออกกับใคร เหมือนคิมฮยอนจูโดนโซฮเยเข้าสิง เล่นได้ดีมากก
ละไอ้ฉากที่มีซอนแอบมาปลูกผักเพื่อช่วยอาการโซฮเยนี่ก็เป็นกิมมิคเล็กๆน้อยๆที่ดีงามมาก สิ่งที่ดีที่สุดในฉากนี้คือเสียงสั่นเครือของพิลโฮนี่แหละ เป็นรายละเอียดที่ต้องนับว่าทีมงานใส่ใจมากจริงๆ ผมว่าเป็นเรื่องที่งดงามมากเลยนะของมนุษย์ที่เราสามารถรู้สึกถึง
ความเจ็บปวดของคนที่เราห่วงได้
https://streamable.com/gvv2
ละนี่พี่เฮซองโคตรเท่เลย เท่กว่าเป็นฮิตแมนอีก ตอกหน้าอีป้าหน้าหนานั่น เอาคะแนนเต็มไปเลย