เรามีรู้จักพี่คนหนึ่ง ซึ่งเป็นญาติของแฟนเราเขาเรียนจบป.ตรี นิติศาสตร์ จากมหาลัยดังและใหญ่ แต่ก่อนก็ไม่ได้รู้จักนิสัยพี่เขามากมาย พี่เขาก็เรียนเราก็เรียนเลยได้พูดคุยกันในช่วงเสาอาทิตย์หรือช่วงวันหยุด เทศกาลเท่านั้น เพราะเทศกาลเราไปหาแฟนบ่อยขึ้นก้อเรยสนิทกตบพี่เขามากขึ้น พี่เขาจะชอบพูด แบบตัวเองดีนะเก่งนะพี่เรียนนิติศาสตร์เรื่องกฏหมาย การสอบพี่แน่น พี่อ่านหนังสือทุกเล่มก่อนสอบแต่ไม่เคยเห็นพี่เขาอ่านหนังสือสักครั้ง ทุกครั้งที่นั่งคุยกันเราก็ได้แต่คิดในใจทำไมต้องพูดโออวดตัวเองขนาดนั้น บางทีก็บ่นก็ว่าน้องใช้น้องไปโน้นนี้นั่น ของอยู่ใกล้ก็ไม่หยิบเอง พูดให้ตัวเองดูดีตลอด พี่ไม่คนแบบนี้แบบนั้น พี่เป็นคนพูดตรงๆมีอะไรต้องเคลีย แต่พอได้มากรุงเทพมาทำงานที่เดียวกันพักที่บ้านเดียวกัน ทำให้เราได้รู้นิสัยเขามากเรย สิ่งที่เขาว่า ที่เขาไม่ชอบ ล้วนเป็นสิางที่เขาทำทั้งนั้น เอาแต่ใจตัวเอง ไม่ได้ดังใจตัวเองแล้วก็เงียบทำสีหน้าไม่พอใจ อะไรก้อตามที่มีส่วนได้ส่วนเสียเขาจะร่วมทำด้วย เรื่องเงินยิ่งแล้วใหญ่ เรายืมสิบบาท ยี่สิบบ้านทวงเช้าทวงเย็น พอตัวเองยืมเรา ทำเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่พูดถึงไม่เคยถามถึง ทุกวันนี้เราเองก็ไม่คุยกับพี่เขาเรย พูดให้ตัวเองดูดีทุกอย่าง เพื่อนที่ทำงานก็พากันชื่นชมพี่เขาว่าเขาเก่งและดีแต่สำหรับคนที่อยู่ด้วยเห็นสันดารพฤติกรรมทุกอย่างของพี่เขาจนต้องมองบนเรยอะ แต่เราเองก็ไม่เคยไปพูให้เพื่อนที่ทำงานเขาฟังหรอกรอให้เขาได้เห็นเอง
#เราแค่ระบายนะ เรากับแฟนเราก็ได้แต่มาระบายให้กันฟังเองมาตลอดไม่เคยไปเล่าให้ใครฟัง แต่ตอนนี้เพื่อนที่ทำงานก็เรื่องสังเกตุเห็นและเริ่มเบื่อเหมือนเราละ