วันนี้เป็นวันที่ผมรู้สึกแย่มากๆ ผมจึงไปวัดไปไหว้พระ ไหว้ย่านาค และ หาดูหมอ ที่วัดมหาบุศย์ เวลาประมาณบ่ายสอง ผมเดินหาร้านที่จะดูดวง แต่ร้านที่จะดู หมอดูดันไม่อยู่ ผมจึงไปแวะกินก๋วยเตี๋ยวหน้าวัด บังเอิญเจอคนคนนึง และเราได้นั่งโต๊ะเดียวกันได้มีบทสนทนาเกิดขึ้น เกี่ยวกับร้านหมอดู ซึ่งคนคนนั้นก็ได้แนะนำร้านต่างๆเพราะว่าเพิ่งไปดูมาก่อนจะมาทานก๋วยเตี๋ยว คุยกันสักพักนึง เมื่อทานก๋วยเตี๋ยวหมด เราก็แยกย้าย คนคนนั้นก็เข้าไปไหว้ย่านาค ส่วนผมก็ออกมาดูหมอที่ร้านแถวปากซอย ระหว่างนั่งอ่านหนังสือรอสักพัก คนคนนั้นก็เดินออกมาน่าจะกลับบ้าน ก็มาเจอผมที่หน้าบ้านซอย เธออาจจะเห็นแววตาที่แสนเศร้าลึกๆของผมก็ได้  คนคนนั้นผ่านมาแล้วทักทาย แล้วจบด้วยประโยคว่า "โชคดีนะ" แล้วก็เดินจากไป โดยที่เราไม่รู้จักชื่อกัน

ผมอยากจะขอขอบคุณมากๆนะครับ ที่ให้กำลังใจ และขออวยพรให้คุณเจองานที่ใช่งานที่ดีนะครับ สำหรับผมสิ่งที่คิดไว้สิ่งที่กังวล มันอาจจะเป็นจริงไปแล้ว แต่ก็ทำใจได้ระดับนึงแล้ว ผมเครียดมาหลายวันคิดไม่ตก อยู่กับตัวเองคุยกับตัวเองมาหลายวัน พยายามอ่านหนังสือเพื่อไม่ให้ฟุ้งซ้าน วันนี้เจอคนที่ไม่รู้จักได้เห็นคนอื่นๆที่มีความเครียดมีเรื่องทีต้องคิดบางทีอาจจะแย่กว่าเราด้วยซ้ำ ดูจากคิวที่ผมนั่งรอดูหมอนะ ทุกคนล้วนมีปัญหาในใจ จึงต้องหาที่พึ่ง หาสิ่งที่คล้อยตามความคิด รึขัดกับความคิดในสมอง  ตอนนี้สบายใจขึ้นมานิดนึงแต่สมองก็ยังตีกันจนปวดหัวไปหมด แต่ก็อยากมาขอบคุณคนที่ไม่รู้จักคนนั้น จบแล้วครับ