คือเราเลิกกับแฟนมาสักพักแล้วค่ะ เลิกเพราะแฟนเรานอกใจ ตอนที่คบกับเรา เขาแอบไปคุยกับคนอื่น เขาอ้างค่ะ ว่าคุยแบบพี่น้อง ตอนนั้นไม่รู้เราโง่เชื่อไปได้ยังไง ตอนนั้นคิดแค่ไม่อยากทะเลาะ อยากจะเชื่อใจเขาให้มากๆ พอเลิกกับเขา เรามีโอกาสได้คุยกับคนที่แฟนเรานอกใจไปหาอยู่ครั้งนึงค่ะ ตอนคุยเราคิดนะค่ะ ว่าเขาจะคิดอะไรได้บ้าง เพราะตอนนั้นเขาพูดเหมือนรู้สึกผิด เห็นใจ แต่เปล่าเลยค่ะ หลังจากที่เราคุยกับผู้หญิงคนนั้นวันนั้น เราก็รู้เลยค่ะ ว่าเราคิดผิด คนเราจิตสำนึกมันไม่เท่ากันหรอกค่ะ เราไปคาดหวังเองว่าเขาจะไป ว่าเขาจะรู้สึกผิด เรามองโลกในแง่ดีไปมั้ง ช่วงระยะที่ผ่านมาที่เราเลิกกับแฟน เราเจอแฟนเก่าเรากับผู้หญิงคนนั้นบ่อยมากเลยค่ะ บางทีเจอเราก็อดไม่ได้ที่จะพูดเชิงเหน็บแนม แต่เราไม่พูดหยาบคายใส่หรอกค่ะ อย่างมากก็เหม็นหน้า เบื่อหน้า เจออีกแล้ว คือเรากับแฟนอยู่ห้องเดียวกันค่ะ เลยเจอบ่อย ลำบากเลยทีนี้ เราเคยถามเพื่อนนะค่ะ ว่าการที่เราไปว่าเขานี่เราผิดมากไหม เพื่อนเราบางคนก็บอกค่ะ ว่าไม่ผิด ถ้าเป็นตัวมัน มันคงอดไม่ได้ที่จะพูดเหมือนกัน  แต่เพื่อนบางคนก็บอกค่ะ ให้เราอยู่เฉยๆ เริ่ดๆไว้ดีกว่า แต่เรายังจัดการกับความรู้สึกโกรธพวกนี้ไม่ได้เลยค่ะ เราควรทำยังไงดีค่ะ