ไปดูในโซเชียลเน็ตเวิร์คของเด็กนักเรียนหรือหนุ่มสาวสมัยนี้แล้วรู้สึกว่าคนรวยเยอะขึ้นจริงๆ
ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าช่องว่างทางสัมคมจะถ่างกว้างขึ้นด้วย
ตามไอจี,เฟซบุ๊ค,ทวิตเตอร์ จะเห็นแต่อาหารอร่อย เสื้อผ้าแพงๆ อวดรถ เที่ยวเมืองนอก
พักโรงแรม/รีสอร์ทหรู เด็กปิดเทอมซัมเมอร์ต่างประเทศกันเป็นว่าเล่น มีโอกาสเข้าคอร์สแปลกๆที่ต้องใช้เงิน ฯลฯ
อยากรู้ว่าแล้วเด็กที่ยากจนขาดโอกาสล่ะ ประเภทพ่อแม่หาเช้ากินค่ำ เรียนฟรี นั่งสองแถว
พ่อแม่ไม่มีตังค์ซื้อคอมพิวเตอร์ ซื้อสมาร์ทโฟนให้ พอได้มาดูสิ่งเหล่านี้แล้วจะรู้สึกกันอย่างไร
ลองเทียบย้อนหลังไปแค่ 10-15 ปีเท่านั้น รู้สึกว่าความแตกต่างทางสังคมมันยังไม่เยอะเท่านี้
ยิ่งตอนสมัยเราเด็กๆจะพบว่าเด็กพ่อแม่ฐานะดีกับเด็กพ่อแม่จนๆมาโรงเรียนแล้วก็แทบไม่รู้สึกว่ามีอะไรต่างกันเท่าไหร่
ของเล่นก็เล่นคล้ายๆกันไม่ได้มีไอเท็มหลากหลายแบบสมัยนี้ เวลาคุยเรื่องเที่ยวก็เที่ยวเหมือนกัน กินก็กินเหมือนกัน
เอาแค่เด็กที่บ้านมีอินเตอร์เน็ตใช้กับเด็กที่ไม่มี อยากจะบอกว่าเด็กสมัยนี้ถ้าเกิดมาจนนี่เสียโอกาสมากๆ
ดูชีวิตหรูหราตามไอจี,เฟซบุ๊ค,ทวิตเตอร์แล้ว เด็กด้อยโอกาสรู้สึกกันอย่างไร
ขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าช่องว่างทางสัมคมจะถ่างกว้างขึ้นด้วย
ตามไอจี,เฟซบุ๊ค,ทวิตเตอร์ จะเห็นแต่อาหารอร่อย เสื้อผ้าแพงๆ อวดรถ เที่ยวเมืองนอก
พักโรงแรม/รีสอร์ทหรู เด็กปิดเทอมซัมเมอร์ต่างประเทศกันเป็นว่าเล่น มีโอกาสเข้าคอร์สแปลกๆที่ต้องใช้เงิน ฯลฯ
อยากรู้ว่าแล้วเด็กที่ยากจนขาดโอกาสล่ะ ประเภทพ่อแม่หาเช้ากินค่ำ เรียนฟรี นั่งสองแถว
พ่อแม่ไม่มีตังค์ซื้อคอมพิวเตอร์ ซื้อสมาร์ทโฟนให้ พอได้มาดูสิ่งเหล่านี้แล้วจะรู้สึกกันอย่างไร
ลองเทียบย้อนหลังไปแค่ 10-15 ปีเท่านั้น รู้สึกว่าความแตกต่างทางสังคมมันยังไม่เยอะเท่านี้
ยิ่งตอนสมัยเราเด็กๆจะพบว่าเด็กพ่อแม่ฐานะดีกับเด็กพ่อแม่จนๆมาโรงเรียนแล้วก็แทบไม่รู้สึกว่ามีอะไรต่างกันเท่าไหร่
ของเล่นก็เล่นคล้ายๆกันไม่ได้มีไอเท็มหลากหลายแบบสมัยนี้ เวลาคุยเรื่องเที่ยวก็เที่ยวเหมือนกัน กินก็กินเหมือนกัน
เอาแค่เด็กที่บ้านมีอินเตอร์เน็ตใช้กับเด็กที่ไม่มี อยากจะบอกว่าเด็กสมัยนี้ถ้าเกิดมาจนนี่เสียโอกาสมากๆ