กี่ครั้งแล้วที่คนไทยต้องเศร้าเสียใจ และผิดหวังกับการต้องเจอกับ ญี่ปุ่น เกาหลีเหนือ หรือใต้ และทีมในระดับเอเชียทั้งหลาย ทั้งชุดเยาวชน U ต่าง ๆ
รวมถึงชุดใหญ่ จนนักฟุตบอลของเรากลัวเขาจนขึ้นสมองแล้วรวมทั้งโค๊ชก็ด้วย
     กี่ครั้งแล้วที่เขาเห็นเราเป็นขนม ยามเจอกันทีไรก็โดนเขาพับสนามบุกใส่อยู่ข้างเดียว
     กี่ครั้งแล้วที่เขาเห็นเราเป็นทีมแจกแต้มอยู่เสมอ

ในถานะที่ท่านเข้ามาเป็นนายกคนใหม่ของสมาคม  ซึ่งผมและแฟนบอลส่วนใหญ่ก็พอใจเป็นอย่างยิ่ง อยากเห็นการพัฒนาแบบยั่งยืนกับฟุตบอลทั้งระบบ
ทั้ง ยู ต่าง ๆ และชุดใหญ่  ถึงเวลาต้องเอาจริง ๆ ซะทีครับ  อยากให้สร้างจากเยาวชนก่อน เพราะบอลเด็กฝีเท้าไม่ต่างกันมากนัก
1   เน้นอาคาเดมี่ของสมาคาฟุตบอลที่ได้มาตราฐาน เอาพวกยุโรปมาทั้งทีมเลยครับคัดเด็กที่มีแววจากสโมสรต่าง ๆ มากินนอนฝึกอย่างจริงจังกับสมาคม
2   หาโค้ชที่มีประสบการณ์ในบอลเยาวชนฝีมือดี ในแบบฟุตบอลสมัยใหม่ ( ถ้าคนไทยยังไม่มีก็จ้างจากต่างประเทศมาเลยครับ )
3   หาทีมที่แข็งแกร่งมาอุ่นเครื่องอยู่เสมอ ๆ และวางเป้าหมายไว้เลยครับต้องได้ไปฟุตบอลเยาวชนโลกเท่านั้นภายในกี่ปี
                 ฟุตบอลไทยเราถอยหลังลงคลองมาหลายปีจากสมาคมชุดเก่าที่ไม่พัฒนาขึ้น  มันถึงเวลาซะทีที่เราควรจะประสบความสำเร็จในระดับเอเชียกับเขาบ้าง ไม่อยากให้เขามองเราเป็นหมูสนามในระดับเอเชียอีกต่อไป
ปล. อยากให้คนไทยมีรอยยิ้มเหมือนกับสมาคมวอลเลย์บอลที่เคยทำให้กับคนไทยมาแล้วในระดับเอเชีย ซึ่งทุกวันนี้พอผมนึกถึงทีไรเป็นปลื้มทุกทีครับ