"ฉัน"ผู้ที่เห็นแก่ตัว

กระทู้นี้ไม่มีไรมากหรอกค่ะ แค่มาสารภาพบาปตัวเองเฉยๆ😊😊

ถ้าเขียนอะไรวนไปวนมา ยืดเรื่องเกิน ก็ขอโทษด้วยนะคะ..

เริ่มเลย...
เรานั้นเป็นพวกเด็กติดเกมค่ะ ตอนเวลานั้นเป็นช่วงเวลาปิดเทอมพอดี ฉันก็เลยเล่ยเกมเกมนึง(เราติดมันมากเลยค่ะ)เล่นทุกวัน หลายๆชม.ค่ะ ตามหลักแล้วเราเป็นsolo playerค่ะ คือเป็นผู้คนเดียวไม่มีตี้ ไม่มีเพื่อนเลย😆 เราก็เลยแอดเพื่อนคนในเกมแทบทุกคนเลยค่ะ เจอใครก็แอด ไม่สน กุจะหาตี้!!!(ไม่ใช่ละ😅) จนเราไปแอดคนคนนึงค่ะ เป็นตัวละครผญ. แต่ดันมาทักเราในเกมมาว่า "สวัสดีครับ" อุ๊ตะ!!ผช.ค่ะ😅😅 ตอนแรกก็ไม่เท่าไหร่ก็คุยกัน ลงดันเจี้ยนด้วยกัน (มีหลายคนที่ลงด้วยนะคะ) และมาสักพักค่ะตอนเวลาเราเข้าเกม เขาก็จะทักแชทมาหาเราตลอดเลยค่ะ เช่น สวัสดียามเช้า กินข้าวยัง? บลาๆๆ สารพัดที่เขาจะทักทายค่ะ จนวันนึงเขาขอเฟสเรา เราก็ให้ค่ะ เขาก็เริ่มคุยกับเราผ่านทางเฟสทุกวันๆ จนเมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ.xxxx เขาก็ขอเราเป็นแฟนค่ะ😊 เขาเป็นใจดี อยู่ข้างๆเราตลอด คอยช่วยเหลือต่างๆ ในที่สุดเราก็ได้เป็นแฟนกันค่ะ ก็ทุกอย่างก็ปกติดีค่ะ คอลหากันทางการีน่าบ้าง บลาๆๆๆ เขาทำดีกับเราตลอดเลยค่ะ คอยถามนู่นถามนี่ กินข้าวยัง? ป่วยหรอ?ดีขึ้นรึยัง? จนเราเปิดเทอม ทั้งการบ้าน งานต่างๆมาเต็มมันเลยทำให้เวลาคุยน้อยลงมาก แต่เราก็คุยทุกวันนะคะ อย่างน้อยสัก 3-5 ประโยคก็ดี... คบกันเกือบจะถึงปี และเราเพิ่งมารู้สึกว่ารักเขาแบบพี่ชายมากกว่าแฟนค่ะ เมื่อเรารู้มันก็ทำให้เรานั้นค่อยๆคุยกันน้อย(เรารู้ว่าเราผิดค่ะ) จนมันที่เขามาบอกเลิกเรา เรารู้ว่าถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง "เขา" ก็คงเจ็บ และเราก็ยังไม่พร้อมที่จะมีแฟน เราก็เลยยอมปล่อยเขาไป หาผู้หญิงที่ดีกว่าเรา เรามันก็แค่เด็กเห็นแก่ตัวคนนึงที่มันความคิดตนเองเป็นหลัก (มาม่าแพ๊พ😅)

ก็จบแค่นี้แหละค่ะ...

ขอขอบคุณเรื่องราวจาก "เพื่อนสมัยเด็กของฉัน "
อมยิ้ม17อมยิ้ม17อมยิ้ม17
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่