ต้องดูพัฒนาการของตัวละครสิครับ ตอนแรกโซมะก็เกรียนแบบดูถูกคนอื่นบ้าง แต่ตอนหลังก็ไม่ใช่แล้วนะ ขอแจกแจงเป็นข้อ ๆ

1.โซมะเป็นเด็กที่เติบโตกับร้านของครอบครัว เขาพอใจกับการทำให้ลูกค้าในร้านมีความสุขโดยไม่สนใจว่าโลกด้านนอกเป็นยังไง พอโดนเตะออกจากร้านเลยเสียศูนย์ โซมะมีอคติกับนักเรียนการอาหารว่ากระจอกเพราะไม่เคยรับมือลูกค้าจริง ยิ่งพวกที่มาสอบไม่มีใครกล้าทำอาหารให้เอรินะกินสักคนโซมะก็ยิ่งคิดว่าโรงเรียนนี้ไม่เห็นจะเจ๋ง ตอนเปิดเรียนเลยแสดงกิริยาที่ไม่สมควรออกไปบ้าง แต่เมื่อได้เผชิญหน้ากับผ้ากันเปื้อนผืนเดียวนั่นแหละโซมะจึงรู้ว่าโลกมันกว้างใหญ่ขนาดไหน รู้ว่าทำไมพ่อจึงส่งเขาเข้ามาเรียน จากนั้นโซมะก็ไม่กล้าดูถูกนักเรียนโรงเรียนนี้อีกเลย

2. การชอบแข่งขันของโซมะไม่ใช่เพราะชอบหาเรื่องแต่เพราะติดนิสัยมาจากการแข่งกับพ่อตั้งแต่เด็ก(แบบเดียวกับซาวาคิตะในสแลมดังก์) เมื่อเห็นคนเก่งจึงอดใจไม่ได้อยากลองของ แถมโซมะก็ไม่ได้กร่างคิดว่าตัวเองจะชนะได้แน่นอนนะ มันแค่ไม่กลัวการแพ้เท่านั้น(กับพ่อก็แพ้ประจำอยู่แล้ว)

3. สกิลพระเอกของโซมะก็ธรรมดามาก ชนะบ้างแพ้บ้าง ยังไม่เคยชนะฮายามะหรือคุโรคิบะอย่างเป็นทางการเลยด้วยซ้ำ ไม่ต้องพูดถึงตัวเทพด้านบนระดับสิบยอดเยี่ยม แม้แต่เอย์ซันถ้าให้แข่งทำร้านแทนที่จะเป็นโชคุเงคิก็ไม่แน่ว่าโซมะจะชนะ

4. เมกุมิน่ารักสุด