สวัสดีค่ะ นี่เป้นกระทู้แรกของเราเลยอาจจะเขียนบรรยายได้ไม่ดีนัก เพราะเราไม่เคยเขียนอธิบายหรือเล่าเรื่องโดยลักษณะนี้มาก่อน แต่ด้วยความรู้สึกของเราที่เราก็เก็บมานานซักระยะหนึ่ง เราจึงอยากมาขอความคิดเห็นที่คิดว่าน่าจะเป็นแนวทางให้เรานำความคิดเห็นของแต่ละคนไปฉุกคิดให้ตัวเราเองรู้สึกดีขึ้น ประหนึ่งว่าได้เหมือนหลุดพ้นจากฝันร้ายที่มันอยู่ในความคิดเรามาตลอดระยะเวลาหลายเดือนมานี้...
เริ่มคือ...จะว่าเขาผิดไหมก้ไม่ผิดหรอก(มั้ง)เพราะเขาไม่ได้บอกเราตั้งแต่ก่อนคบ(คือขณะคุย,ศึกษานิสัยใจคอกันและกัน) หรือขณะที่คบกันแล้วก้ตาม เขาบอกเราว่าผญคนนี้เป็นพี่สาวเขาที่เขาสนิท เป็นคนบ้านเดียวกัน มีไรคุยปรึกษากัน เราก้ด้วยความที่เป้นคนดูร้ายเราเลยอยากทำให้คนที่อยู่รอบข้างแฟนเรารุ้สึกว่าเรารักแฟนเราจริง เราพร้อมจะเข้าหา และเข้ากันให้ได้กับเพื่อน พี่ น้อง หรือใครก้ตามที่อยู่รอบข้างหรือเป็นสังคมของแฟนเรา (ในความคิดของเราคือ)เพื่อที่ว่าแฟนเราจะได้รู้สึกดีและรู้สึกว่าเลือกคนไม่ผิด ซึ่งถามว่าตัวเองเราฝืนมั้ย ไม่นะ เรารู้สึกดีที่ได้รู้จักคนที่แฟนเราสนิทด้วย มันเหมือนทำให้เรามีเพื่อนเพิ่มขึ้น ไม่ว่าแฟนเราจะบอกหรือจากที่เราเห็นเองก็ตามว่าเพื่อน พี่ น้อง เหล่านั้นจะดีกับแฟนเราหรือไม่ เราก็ยินดีและรุ้สึกโอเคที่ได้ทำความรู้จักกับทุกคนดีซะอีกเราจะได้ดูแลแฟนเราถูก ซึ่งตลอดระยะเวลา 7 เดือนที่เราคบกันมา พี่สาวคนนี้เขาแชทเฟสคุยกันแทบตลอด โทรหากันบ้าง ส่วนใหญ่พี่สาวคนนี้จะทักมาก่อน มาคุย มาชวนไปนุ้นนี่บ้าง นัดไว้ว่าจะไปกันนะ แต่ก้นัดกันหลายคนนะคะไม่ใช่แค่แฟนเรา แต่คือก้ต้องมีแฟนเราเป็นหนึ่งในนั้นด้วย (ถ้าเป็นเพื่อนหรืออะไรเราก็คงหึงนะเพราะเราเป็นคนขี้หึงมาก555 แต่แฟนเราบอกว่าพี่สาวก็โอเค เราก็แค่รับรู้และยอมรับมัน) และที่หนักๆเลยเขาจะลงไปกทม. คือไปงานๆนึงด้วยกัน แต่ขอให้แฟนเราช่วยออกค่าใช้จ่ายให้ก่อน ซึ่งตอนนั้นแฟนเราตกลง ซึ่งเราก้จะไปแต่เรารุ้ว่าแฟนเราต้องออกค่าใช้จ่ายให้พี่สาวคนนี้ก่อน เราเลยบอกแฟนเราว่าไม่เป็นไรเราจะออกค่าใช้จ่ายของเราเองแฟนเราจะได้ไม่ต้องคิดมากว่า อ้าว!แล้วเราล่ะ อะไรงี้ เราเป็นคนรักแฟนมากแคร์แฟนทุกอย่างกลัวแฟนคิดมาก หนักอกหนักใจ เรื่องอะไรที่เรารู้สึกว่าเราช่วยตัวเองได้ เราสามารถทำได้ เราจะทำเองหมด (ค่ะนางฟ้าไปอี๊ก -w-) เขาก็คุยกันแบบนี้มาตลอดนะปรึกษาเรื่องแฟนของพี่สาวเขา (พี่สาวเขาที่ว่านี้มีแฟนมาหลายคนแล้วและแฟนทุกคนของพี่สาวเขา พี่สาวเขาจะทักแชทหรือโทรมาปรึกษาคุยกันถึงทุกคนที่พี่คนนี้คบ เขาเลยรุ้ทุกเรื่องของพี่สาวคนนี้) เขาก็เล่าให้เราฟังบ้างนะว่าพี่สาวเขาเจออะไรบ้าง โดนหลอกอะไรยังไง มาเล่ามาร้องไห้ อะไรว่าไป...
เรื่องราวก็ผ่านไปจนวันนึง วันที่เราคบกับแฟนมาได้ประมาณ 7 เดือนแล้ว เราดันไปรู้ความจริงที่แสนเจ็บปวดบางอย่างคือ คนที่เขาพร่ำบอกเรามาตลอดว่าเป็นพี่สาวที่สนิท คือคนที่เคยเอากันมาตลอด 2 ปี ก่อนที่จะมาคบกะเรา คือเราก้เข้าใจ(พยายามเข้าใจ) ว่ามันคืออดีตก่อนหน้าที่จะรุ้จักเรา แต่ซึ่งที่เขาเคยเล่า คือเขาเลิกกันแล้วแต่ชักชวนกันให้ได้มาทำงานที่เดียวกัน อยู่ในบ้านเดียวกัน (เป็นบ้านพักสวัสดิการ) แต่ห้องใครห้องมัน แฟนเราก็บอกเรานะว่าไม่ได้คิดอะไร เลิกแล้วคือเลิก ซึ่งคนที่เป็นพนักงานที่อยู่ในบ้านหลังนั้นเหมือนกัน(ปัจจุบันเป็นเพื่อนของทั้งคู่) ได้บอกเราว่าตอนนั้นเขา2คนเลิกกันแล้วจริงๆไม่มีอะไรกันทั้งนั้น และพี่สาวคนนั้นก็ได้พาแฟนมาที่บ้านพักนี้ด้วย ซึ่งก็นั่นแหละค่ะ..แฟนเราก็อยู่ ที่เราพอรับรุ้มาจากเพื่อนเขาที่อยุ๋ด้วยกันและเล่าให้ฟังคือ เขาก็ฝากแฟนเราซื้อข้าวพอซื้อมาก็มาเคาะห้องเรียกพี่สาวคนนี้กะแฟนนาง ซึ่งก็เปิดประตูออกมากินข้าวและไม่เก็บอะไรเลย แล้วแฟนเราก็เป็นคนเอาไปล้างทำความสะอาดให้ (เรารุ้สึกไม่ดีนะ ไม่เข้าใจว่าจะทำให้ทำไม? มีเหตุผลอะไรต้องทำให้ด้วย?) จะว่าเราเป็นคนคิดมาก ขี้เจ้าคิดเจ้าแค้นก็ได้ แต่เราแค่รุ้สึกว่ามันไม่ใช่ปะวะ ไม่โอเคว่ะ -.-
แฟนเราเองก็มีแฟนใหม่นะ เขาก็ปรึกษากันแบบนี้แหละ จนมาคบกะเรา แต่เราไม่รู้ไงว่าเขาเคยเป็นอะไรกัน ทำอะไรกันมาบ้าง เขาบอกเราว่าเป็นพี่สาว ละพอเรามารู้แบบนี้เราจะรู้สึกแย่เราผิดมั้ย? จนตอนนี้เรารับรู้เรื่องนี้มามากกว่าครึ่งปีแล้ว แต่เราไม่สามารถทำใจให้รู้สึกดีขึ้นได้เลย แต่เรารักเขามากนะ เขาเป็นคนเย็นชาไม่ค่อยแสดงความรู้สึกจนบางทีเราก็คิดว่าเขาไม่ได้รักเรา เพราะเขาไม่เคยเซอร์ไพร์สอะไรเลย แต่เราก็มองข้ามนะ ทุกเรื่องที่เรารู้สึกแย่กับเขาเราพยายามที่จะไม่คิดถึง ทำเป็นไม่สนใจไม่รับรู้ ตอนแรกเราก็คิดว่ามันคือความหลง แต่เราว่ามันไม่ใช่แล้วล่ะ การที่เรายอมสละความรุ้สึกด้านแย่ๆของเราออกไปเวลาอยู่กับเขามันเหมือนเราอยากอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆ อยากดูแลเขา อยากให้เขารุ้ว่าเรารักเขามาก ไม่งั้นเราจะยอมเก็บความรุ้สึกอะไรแบบนี้ไว้ทำไม ทำไมไม่ระเบิดมันออกมา บอกเขาไปเลยว่าเราไม่โฮเคมากรับไม่ได้ เราคิดมาตลอด ร้องไห้กับเรื่องนี้มาตลอดหลายเดือน แต่เราก็เลือกที่จะไม่ทำเพราะเรากลัวว่าจะไม่เขาอยู่ให้เรารักและดูแลมากกว่า จนตอนนี้เราเป็นคนเอาเฟสเขาบล็อกพี่สาวคนนั้น แต่เวลาที่เขาเจอกัน(เพราะเขามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันจึงยังต้องเจอกันอยู่)เขาก็คุยกันบ้างนะ แต่ก็เหมือนเกรงใจเราอยู่บ้าง เพราะตั้งแต่ที่เรารุ้เรื่องเราขอร้องเขาว่าเราไม่อยากให้เขาคุยกัน เขาก็เลือกที่จะเลี่ยงให้เรานะ แต่เวลาเจอกัน นั่งใกล้กัน เราก็ทำใจไม่ได้อยู่ดี แต่ก็ต้องอดทนไม่งี่เง่า เพราะมันเป็นสังคมของเขา ทุกวันนี้เราไม่เคยปลงกับเรื่องนี้ได้เราควรทำไงกับความรุ้สึกนี้ดี เดี๋ยวจบไว้แค่ตรงนี้ก่อนนะคะมีธุระ ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมเดี๋ยวจะมาเล่าอีกแต่จริงๆรายละเอียดมันมีมากกว่านี้แหละค่ะ เอาไว้มีเวลาเรามาเขียนต่ออีกละกันนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาเสพดราม่าเรื่องนี้ค่ะ >/<
เมื่ออดีตของแฟนเป็นฝันร้ายของเรามาตลอด 8 เดือน...
เริ่มคือ...จะว่าเขาผิดไหมก้ไม่ผิดหรอก(มั้ง)เพราะเขาไม่ได้บอกเราตั้งแต่ก่อนคบ(คือขณะคุย,ศึกษานิสัยใจคอกันและกัน) หรือขณะที่คบกันแล้วก้ตาม เขาบอกเราว่าผญคนนี้เป็นพี่สาวเขาที่เขาสนิท เป็นคนบ้านเดียวกัน มีไรคุยปรึกษากัน เราก้ด้วยความที่เป้นคนดูร้ายเราเลยอยากทำให้คนที่อยู่รอบข้างแฟนเรารุ้สึกว่าเรารักแฟนเราจริง เราพร้อมจะเข้าหา และเข้ากันให้ได้กับเพื่อน พี่ น้อง หรือใครก้ตามที่อยู่รอบข้างหรือเป็นสังคมของแฟนเรา (ในความคิดของเราคือ)เพื่อที่ว่าแฟนเราจะได้รู้สึกดีและรู้สึกว่าเลือกคนไม่ผิด ซึ่งถามว่าตัวเองเราฝืนมั้ย ไม่นะ เรารู้สึกดีที่ได้รู้จักคนที่แฟนเราสนิทด้วย มันเหมือนทำให้เรามีเพื่อนเพิ่มขึ้น ไม่ว่าแฟนเราจะบอกหรือจากที่เราเห็นเองก็ตามว่าเพื่อน พี่ น้อง เหล่านั้นจะดีกับแฟนเราหรือไม่ เราก็ยินดีและรุ้สึกโอเคที่ได้ทำความรู้จักกับทุกคนดีซะอีกเราจะได้ดูแลแฟนเราถูก ซึ่งตลอดระยะเวลา 7 เดือนที่เราคบกันมา พี่สาวคนนี้เขาแชทเฟสคุยกันแทบตลอด โทรหากันบ้าง ส่วนใหญ่พี่สาวคนนี้จะทักมาก่อน มาคุย มาชวนไปนุ้นนี่บ้าง นัดไว้ว่าจะไปกันนะ แต่ก้นัดกันหลายคนนะคะไม่ใช่แค่แฟนเรา แต่คือก้ต้องมีแฟนเราเป็นหนึ่งในนั้นด้วย (ถ้าเป็นเพื่อนหรืออะไรเราก็คงหึงนะเพราะเราเป็นคนขี้หึงมาก555 แต่แฟนเราบอกว่าพี่สาวก็โอเค เราก็แค่รับรู้และยอมรับมัน) และที่หนักๆเลยเขาจะลงไปกทม. คือไปงานๆนึงด้วยกัน แต่ขอให้แฟนเราช่วยออกค่าใช้จ่ายให้ก่อน ซึ่งตอนนั้นแฟนเราตกลง ซึ่งเราก้จะไปแต่เรารุ้ว่าแฟนเราต้องออกค่าใช้จ่ายให้พี่สาวคนนี้ก่อน เราเลยบอกแฟนเราว่าไม่เป็นไรเราจะออกค่าใช้จ่ายของเราเองแฟนเราจะได้ไม่ต้องคิดมากว่า อ้าว!แล้วเราล่ะ อะไรงี้ เราเป็นคนรักแฟนมากแคร์แฟนทุกอย่างกลัวแฟนคิดมาก หนักอกหนักใจ เรื่องอะไรที่เรารู้สึกว่าเราช่วยตัวเองได้ เราสามารถทำได้ เราจะทำเองหมด (ค่ะนางฟ้าไปอี๊ก -w-) เขาก็คุยกันแบบนี้มาตลอดนะปรึกษาเรื่องแฟนของพี่สาวเขา (พี่สาวเขาที่ว่านี้มีแฟนมาหลายคนแล้วและแฟนทุกคนของพี่สาวเขา พี่สาวเขาจะทักแชทหรือโทรมาปรึกษาคุยกันถึงทุกคนที่พี่คนนี้คบ เขาเลยรุ้ทุกเรื่องของพี่สาวคนนี้) เขาก็เล่าให้เราฟังบ้างนะว่าพี่สาวเขาเจออะไรบ้าง โดนหลอกอะไรยังไง มาเล่ามาร้องไห้ อะไรว่าไป...
เรื่องราวก็ผ่านไปจนวันนึง วันที่เราคบกับแฟนมาได้ประมาณ 7 เดือนแล้ว เราดันไปรู้ความจริงที่แสนเจ็บปวดบางอย่างคือ คนที่เขาพร่ำบอกเรามาตลอดว่าเป็นพี่สาวที่สนิท คือคนที่เคยเอากันมาตลอด 2 ปี ก่อนที่จะมาคบกะเรา คือเราก้เข้าใจ(พยายามเข้าใจ) ว่ามันคืออดีตก่อนหน้าที่จะรุ้จักเรา แต่ซึ่งที่เขาเคยเล่า คือเขาเลิกกันแล้วแต่ชักชวนกันให้ได้มาทำงานที่เดียวกัน อยู่ในบ้านเดียวกัน (เป็นบ้านพักสวัสดิการ) แต่ห้องใครห้องมัน แฟนเราก็บอกเรานะว่าไม่ได้คิดอะไร เลิกแล้วคือเลิก ซึ่งคนที่เป็นพนักงานที่อยู่ในบ้านหลังนั้นเหมือนกัน(ปัจจุบันเป็นเพื่อนของทั้งคู่) ได้บอกเราว่าตอนนั้นเขา2คนเลิกกันแล้วจริงๆไม่มีอะไรกันทั้งนั้น และพี่สาวคนนั้นก็ได้พาแฟนมาที่บ้านพักนี้ด้วย ซึ่งก็นั่นแหละค่ะ..แฟนเราก็อยู่ ที่เราพอรับรุ้มาจากเพื่อนเขาที่อยุ๋ด้วยกันและเล่าให้ฟังคือ เขาก็ฝากแฟนเราซื้อข้าวพอซื้อมาก็มาเคาะห้องเรียกพี่สาวคนนี้กะแฟนนาง ซึ่งก็เปิดประตูออกมากินข้าวและไม่เก็บอะไรเลย แล้วแฟนเราก็เป็นคนเอาไปล้างทำความสะอาดให้ (เรารุ้สึกไม่ดีนะ ไม่เข้าใจว่าจะทำให้ทำไม? มีเหตุผลอะไรต้องทำให้ด้วย?) จะว่าเราเป็นคนคิดมาก ขี้เจ้าคิดเจ้าแค้นก็ได้ แต่เราแค่รุ้สึกว่ามันไม่ใช่ปะวะ ไม่โอเคว่ะ -.-
แฟนเราเองก็มีแฟนใหม่นะ เขาก็ปรึกษากันแบบนี้แหละ จนมาคบกะเรา แต่เราไม่รู้ไงว่าเขาเคยเป็นอะไรกัน ทำอะไรกันมาบ้าง เขาบอกเราว่าเป็นพี่สาว ละพอเรามารู้แบบนี้เราจะรู้สึกแย่เราผิดมั้ย? จนตอนนี้เรารับรู้เรื่องนี้มามากกว่าครึ่งปีแล้ว แต่เราไม่สามารถทำใจให้รู้สึกดีขึ้นได้เลย แต่เรารักเขามากนะ เขาเป็นคนเย็นชาไม่ค่อยแสดงความรู้สึกจนบางทีเราก็คิดว่าเขาไม่ได้รักเรา เพราะเขาไม่เคยเซอร์ไพร์สอะไรเลย แต่เราก็มองข้ามนะ ทุกเรื่องที่เรารู้สึกแย่กับเขาเราพยายามที่จะไม่คิดถึง ทำเป็นไม่สนใจไม่รับรู้ ตอนแรกเราก็คิดว่ามันคือความหลง แต่เราว่ามันไม่ใช่แล้วล่ะ การที่เรายอมสละความรุ้สึกด้านแย่ๆของเราออกไปเวลาอยู่กับเขามันเหมือนเราอยากอยู่ตรงนี้ไปเรื่อยๆ อยากดูแลเขา อยากให้เขารุ้ว่าเรารักเขามาก ไม่งั้นเราจะยอมเก็บความรุ้สึกอะไรแบบนี้ไว้ทำไม ทำไมไม่ระเบิดมันออกมา บอกเขาไปเลยว่าเราไม่โฮเคมากรับไม่ได้ เราคิดมาตลอด ร้องไห้กับเรื่องนี้มาตลอดหลายเดือน แต่เราก็เลือกที่จะไม่ทำเพราะเรากลัวว่าจะไม่เขาอยู่ให้เรารักและดูแลมากกว่า จนตอนนี้เราเป็นคนเอาเฟสเขาบล็อกพี่สาวคนนั้น แต่เวลาที่เขาเจอกัน(เพราะเขามีเพื่อนกลุ่มเดียวกันจึงยังต้องเจอกันอยู่)เขาก็คุยกันบ้างนะ แต่ก็เหมือนเกรงใจเราอยู่บ้าง เพราะตั้งแต่ที่เรารุ้เรื่องเราขอร้องเขาว่าเราไม่อยากให้เขาคุยกัน เขาก็เลือกที่จะเลี่ยงให้เรานะ แต่เวลาเจอกัน นั่งใกล้กัน เราก็ทำใจไม่ได้อยู่ดี แต่ก็ต้องอดทนไม่งี่เง่า เพราะมันเป็นสังคมของเขา ทุกวันนี้เราไม่เคยปลงกับเรื่องนี้ได้เราควรทำไงกับความรุ้สึกนี้ดี เดี๋ยวจบไว้แค่ตรงนี้ก่อนนะคะมีธุระ ถ้ามีอะไรเพิ่มเติมเดี๋ยวจะมาเล่าอีกแต่จริงๆรายละเอียดมันมีมากกว่านี้แหละค่ะ เอาไว้มีเวลาเรามาเขียนต่ออีกละกันนะคะ ขอบคุณที่เข้ามาเสพดราม่าเรื่องนี้ค่ะ >/<