ถ้าโฟกัสเรื่องราคา ราคาเท่านี้ไม่แพงหรอก ถ้าเทียบกับสถาบันภาษาอังกฤษทั่วไป
ขนาดเรียนกับฝรั่ง เป็น group ก็ชม.ไม่ต่ำกว่า 200-300 บาทแล้วล่ะค่ะ

แต่มาพูดถึงสิ่งที่ผู้เรียนจะได้รับ มันจะได้ประสิทธิผลมากน้อยแค่ไหน อันนี้อ่ะน่าคิด คนสอนเก่งไม่เก่งก็อีกเรื่อง คุณสมบัติคนเรียนก็อีกเรื่องเช่นกัน

ถ้าตามความคิดเห็นของเรา แน่นอนว่าเรียนตัวต่อตัวคนสอนสามารถสอนได้เยอะ ได้ไว ได้ตรงจุด แก้ไขข้อบกพร่องให้นร.ได้มากกว่าอยู่แล้ว
แต่ไม่แนะนำ พวกนร.ที่ 1.ความรู้เริ่มจากศูนย์ 2.งบประมาณจำกัด
เพราะมาเรียนกับฝรั่ง มันควรโฟกัสกับทักษะ conversation แบบสุดๆ ไม่ใช่มาให้ฝรั่งอธิบายแกรมม่าร์ สอนคำศัพท์ หรือมาฝึกฟังฝึกหูกับสำเนียงฝรั่งตั้งแต่เริ่มต้น เพราะ 60 ชม. มันไม่ได้เยอะนะคะ เค้าไม่สามารถอัดสิ่งที่คุณควรจะรู้ได้ทั้งหมดหรอก

แล้วลักษณะการเรียนแบบนี้ ปกติคือเรียนวันละ 1-3 ชม. อาทิตย์ละ 1-2 วันเป็นอย่างต่ำ
ที่เหลือก็เป็นการบ้านของนร.ที่จะต้องมาฝึกฝนทบทวนต่อด้วย อยากได้ภาษาไวๆก็ต้องทบทวนให้หนัก
เช่น เราท่องคำศัพท์เพิ่มวันละไม่ต่ำกว่า 50 คำ ท่องวนไป แกรมม่าร์เราก็ทบทวนด้วย นอกนั่นก็นั่งอ่าน นั่งฟังวิทยุ รวทถึงฝึกเขียนภาษาอังกฤษด้วย ทำวนๆกันไป

การเรียนแบบตัวต่อตัว ในระยะเวลาและเงินทองที่จำกัด แล้วเอาให้ได้ผล คุณควรจะมีพื้นฐาน หลักๆคือฟังฝรั่งรู้เรื่อง คำศัพท์ในหัวมีให้มากๆ เพราะแค่ยังไม่เข้าใจที่เค้าพูด ไม่รู้คำศัพท์ที่จะเอามาอธิบายสิ่งที่เราต้องการจะสื่อสาร ก็จะนั่งบื้ออยู่ในห้อง โง่ๆไป หมดเวลาไป การันตียังไง จบมาก็พูดได้ตามหลักสูตรที่เค้าเซทไว้นั่นล่ะ

ทางที่ดี ควรกลับไปเรียนสิ่งที่ควรจะเป็นพื้นฐานเช่น คำศัพท์ แกรมม่าร์ก่อน
(แกรมม่าร์ไม่ได้ยากหรอก ถ้าคิดว่ามันเยอะ มันงงพอเรียนแล้วก็รู้จักเลือกเอามาใช้งาน ถ้าเน้นพูดก็เลือกจำเฉพาะพื้นฐาน เช่น tense,passive voice พวก relative clause แบบใช้แทน subject หรือ object ก็พอ เป็นต้น)
แล้วก็ฝึกฟังสื่อภาษาอังกฤษอยู่ที่บ้าน เวลาอยู่บนรถ ฝึกบ่อยๆ เราเองก็เริ่มจากฟังอะไรไม่รู้เรื่อง แต่หลังจากท่องศัพท์ได้เยอะมาก พอมาฝึกฟัง 2-3 เดือน แม้จะเก็บไม่ได้ทุกคำทุกประโยคในแรกๆ แต่ main point คือเข้าใจไว้ก่อน ส่วนตอนนี้เราก็ฟังได้สบายๆแล้วค่ะ