เข้าเรื่องเลยนะคะ

ปกติหนูจะไปซื้อของกับแม่ทุกๆวัน ที่ Plus mall สาขาบางใหญ่ แต่วันนั้นตอนกำลังจะกลับ ระหว่างที่หนูเดินผ่านร้านบาร์บีคิว พลาซ่า ก็ก้มหน้าเล่นโทรศัพท์ไปด้วย พอเงยหน้าขึ้นมาสายตาก็เหลือบไปเห็นพนักงานคนนึงนั่งอยู่ ตอนนั้นน่าจะไม่ค่อยมีลูกค้าเค้าเลยนั่งพักได้ ด้วยความที่หนูสายตาสั้นเลยมองเห็นไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ แต่ก็พอมองเห็นลางๆว่าเค้าเป็นคนขาวๆตี๋ๆหน่อย น่ารักดี ประกอบกับที่เวลาหนูเห็นคนน่ารักจะไม่ค่อยกล้ามองมาก เลยทำเป็นมองไปทางอื่น แต่เดินจนจะพ้นร้านไปแล้ว ก็อยากจะมองหน้าเค้าเป็นครั้งสุดท้าย เพราะคิดว่าอาจจะได้เจอแค่ครั้งเดียว พอหันไปก็เห็นเค้าทำมือโป้งชี้ก้อยแล้วยิ้มให้ หนูก็ตกใจแล้วก็งงๆ แต่ก็รู้สึกได้ว่ายิ้มจนหน้าบานมาก พอเดินเลยร้านไปแล้วหนูก็หันกลับไปมอง ก็เห็นเค้ามองแล้วยิ้มให้ ตอนนั้นเขินมากๆ ทุกอย่างมันเร็วมากจนอยากจะย้อนกลับไปมองอีกที แต่ก็ทำได้แค่เดินออกมาจากห้างค่ะ 555

วันต่อๆมาก็ได้เจอเค้าอีก เค้าก็มองแล้วยิ้มให้ตลอด ทำมือเหมือนเดิม แต่หนูก็ยังไม่ค่อยกล้ามองหน้าเค้าอยู่ดี เพราะเขิน เค้าทำให้รู้สึกอยากไปเดินผ่านทุกวันเลยค่ะ 5555 ทุกครั้งที่ผ่านจะทำเป็นมองๆหาเค้าตลอด บางทีเค้าทำงานอยู่ก็ไม่เห็นเรา บางครั้งเราก็เคยคิดอยากจะเปิดรูปเขียนไอดีไลน์แล้วชูโทรศัพท์ให้ดู แต่ก็นกเพราะไม่กล้าทำจริงๆค่ะ วันนี้เราสอบเสร็จ ไปกินพิซซ่า(ข้างๆร้านบาร์บีคิว)กับเพื่อน ก็มองหาเค้า ตอนแรกไม่เห็นก็เสียใจเบาๆ แต่พอกินเสร็จออกมาก็เห็นเค้าอยู่แล้วดีใจมาก เพราะไม่ได้เจอเค้ามาซักพักแล้ว เค้าก็เห็นเราตั้งแต่ไกลก่อนตลอด เราก็ต้องเดินผ่านหน้าร้านเพราะต้องไปซื้อของ พยายามเดินช้าๆนิดหน่อย ไม่ได้เจอนานก็อยากจะมองนานๆบ้างเนอะ วันนี้เราใส่แว่นไปเพราะคอนแท็คเลนส์หาย ก็รู้สึกเหมือนเห็นหน้าเค้าชัดขึ้นด้วย เค้าเดินมาเอามือยันบนโต๊ะแล้วจ้องหน้าเรา ปกติเราจะมองว่าเค้าน่ารักๆตลอด แต่วันนี้ความรู้สึกมันเปลี่ยนไป สายตาเค้าดูเหมือนจะกินเราได้เลย (อันนี้มโนเองค่ะ) ยิ่งเขินหนักไปอีก  คิดว่าอาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอก็ได้ เพราะก็นกอีกแล้ว เลยมาสมัครพันทิปแล้วตั้งกระทู้นี่แหละค่ะ เป็นกระทู้แรกของหนู เลยไม่รู้จะแท็กห้องไหนดี ถ้าแท็กผิดหรืออะไรยังไงก็ขอโทษด้วยนะคะ

ปล. ถ้าเพื่อนๆเห็นไม่ต้องล้อนะ 55555