เราพาเเมวไปหาหมอ เเล้วเจอฝีที่คาง ต้องวางยาเปิดแผล

คือเเมวตัวนี้ไม่เคยไปหาหมอเลยค่ะ ตอนพาใส่กรงไปก้กลัวมา เเต่เราก็ทำใจเเข็งพาไปเพราะจับคางเป็นก้อนเเข็งๆ

พอผ่าเสร็จกลับมาบ้านเเรกๆก็ดีค่ะ เหมือนจะเหมือนเดิมนะ เเค่มึนๆยา เเต่มาวันนี้คือเขาหลบใต้ตู้ทั้งๆที่ไม่เคย เอาอะไรให้กินก็รีบกินรีบกลับไปหลบ ไม่มองหน้า บางทีนอนๆอยู่ก็สะดุ้งเหมือนคนผวา มองซ้ายมองขวา ถดตัวหนี

เราเอาของทุกอย่างออกจากบ้านหมดเเล้ว ทั้งกรงทั้งผ้าที่เอาเขาไปหาหมอ เเต่คือเขาก้ยังผวาเรื่อยๆ กลัวเขาจะเป็นไม่หายค่ะ สงสารมาก ปกติเขาร่าเริงมาก ตอนนี้เหมือนคนซึมเศร้าอะ T^T เราเรียกก็ไม่ออกมา ไม่ให้อุ้ม ไม่ให้กอด แผลก็บวมตุ่ย กังวลว่าถ้าครบสัปดาหืยังบวมอยู่จะเอาเขาไปหาหมออีกไม่ได้ เพราะเขาดูกลัวมากกกกกกกกกกกกกก

ปล. คุณหมอเวลาเปิดแผลนี่เขามือหนักกันทุกคนไหมคะ คือตอนหลังที่หมอเรียกเราเข้าไปดูการล้างเเผล เห็นหมอเอาที่คีบเหล็กคว้านๆในรูเเผล เสร็จเเล้วเอาคัตตอนบัตคว้านอีก ส่วนแผลอีกทีที่เป็นหนองเล็กๆก็เอาที่คีบหนีบๆคว้านๆดึงๆ มันคือปกติใช่ไหมคะ เราจะได้ไม่ต้องกังวลที่เเผลน้องบวมตุ่ยๆอะ เคยพาเเมวอีกตัวไปหาหมอเพราะมีปัญหาเกี่ยวกับตาเเล้วเวาลาเช็ดตาให้เเมวเขาก็เช็ดเเรง เราเลยคิดว่ามือหนักคงไม่เป็นไรมั้ง อาจจะเป็นเรื่องปกติของหมอ เเต่เห็นเเผลวันนี้เเล้วก็อดกังวลเรื่องน้ำหนักมือของหมอไม่ได้ เฮ้อออออออ