นี้เป็นกระทู้แรกและเป็นการเล่าในพื้นที่ธารณะครั้งแรกเลยนะคะเนี๊ย ต้องขอบอกก่อนนะคะทุกเรื่องที่จะเล่าถึงในกระทู้นี้คือเรื่องจริง ฉนั่นจะขอไม่บอกสถานที่ที่พบเจอนะคะ เพื่อไม่ให้ไปกระทบกับการประกอบการของ สถานที่ที่ ฉันเจอ
เริ่มกันที่ ครั้งแรกที่ ฉัน เจอ และยังจำได้จนถึงทุกวันนี้
สถานที่แรกที่เราเริ่มเจอเป็นบ้านของญาติเราที่ต่างจังหวัดคะ เป็นบ้านที่ซื้อต่อจากผู้อยู่อาศัยเดิม ตอนนั่นเรายังเด็กมากพอที่จะไม่เคยพบเจอเจ้าของบ้านคนเก่าเลย ครั้งแรกที่เข้าไปดูสภาพบ้านก่อนปรับปรุง เป็นบ้านที่ค่อนข้างใหญ่คะ มี 4 ห้องนอนใหญ่ และสองห้องนอนของแม่บ้านต่อจากครัว มีห้องน้ำในตัวทุกห้องยกเว้นห้องแม่บ้านคะ เราได้ยินมาว่าเจ้าของบ้านเป็นหมอคะ ประกาศขายโดยภรรยาของหมอ ซึ่งคุณหมอได้เสียชีวิตไปแล้วคะ สภาพบ้านก็โทรมคะหลังบ้านก็เป็นสวนรกๆ แต่ในห้องนอนที่คาดว่าจะเป็นห้องนอนรับแขกในโต๊ะข้างๆหัวเตียงยังมีนกกระดาษพับอยู่ในลิ้นชักหัวโต๊ะอยู่เลยคะ ตอนดูไปก็ขนลุกคะ ทำไมยังทิ้งของไว้น่าคิดนะคะ เดินมายังห้องนอนใหญ่คาดว่าน่าจะเป็นห้องเจ้าของบ้านคะ เป็น 2 ห้องต่อกัน วางกั้นด้วยห้องน้ำ หลังจากปรับปรุงบ้านป้าได้ทุบห้องน้ำทิ้งแล้วทำใหม่ ซึ่งดูจากสภาพแล้วเหมือนเปิดประตูมาเจอห้องทำงานห้องน้ำลึกเข้าไปเป็นห้องนอนนะคะ มีอ่างอาบน้ำเก่าๆด้วยความที่บ้านค่อนข้างน่ากลัว เราชอบจิตนาการว่า ถ้ามีคนนอนตายในอ่างละตลอดเวลาเลยคะ
หลังจากปรับปรุงคะ สภาพน่าอยู่ขึ้นเยอะมากห้องรับแขกยังคงสภาพห้องเดิมๆคะ เพียงแต่ตกแต่งภายในใหม่ แต่ห้องนอนของป้าและลุงเหมือนจะทุบห้องน้ำทำใหม่คะ โดยแยกเป็น 3 ห้องติดกัน เปิดประตูเข้ามาเจอห้องนอนน้องสาวคะ (ลูกสาวป้า) อยู่ทางซ้ายมือหันหัวเข้าประตู เดินตรงไปเป็นประตูบ้านเลื่อน 2 บานใหญ่ๆ สามารถเลื่อนให้เปิดรวมกับห้องของป้า (ถ้าเปิดประตุไว้จะเหมือนเป็นห้องเดียวกันกับห้องน้องสาว) ข้างๆห้องนอนป้าเป็นห้องทำงานของป้าและลุง และหลังห้องทำงานซึ่งก็คือขวามือของห้องนอนน้องสาว คือห้องแต่งตัวและห้องน้ำคะ เป็นประตูบานเลื่อนเหมือนกัน ซึ่งหมายความว่าจากห้องนั่งเล่นจะเข้ามาในห้องโซนเจ้าของบ้านได้ต้องผ่านห้องน้องสาวเท่านั่น
และเรื่องแปลกๆก็เริ่มเกิดขึ้นหลังจากที่ป้าลุงและน้องเริ่มย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนั่นคะ ช่วงแรกๆเราไปพักบ้านป้าบ่อยๆ ไปนอนห้องน้องสาวคะ ตกดึกเชื่อมั้ยคะ ประตูห้องน้องสาวเราเปิดเอง ตอนแรกก้อได้ยินแค่เสียงเปิดคะ หันมาคือเปิดแล้ว แต่มีคืนนึงคะ เรานอนหันหน้ามาทางประตูห้องนอน ตอนนั่นไม่ได้เปิดประตูที่เชื่อมห้องนอนป้าไว้นะคะ เท่ากับในห้องมีแค่เรากับน้องสาว ซึ่งน้องสาวเรานอนอยู่ข้างๆเรา ลุงป้าก้อนอนแล้ว ประตูมันเปิดคะ แล้วประตูเป็นประตู ที่เป็นก้านๆคล้ายๆลูกบิดแต่เป็นก้านหักลงเหมือนหมุนลูกบิดอะคะ ใช่คะเราเห็นประตูเปิดเองต่อหน้าต่อเราเลยคะ ก้านประตูหักลงแล้วเปิดออกมาประมาณ 1 คืบ เช้ามาเราก็บอกป้าคะ แต่ก็ไม่ได้นำพาอะไรมากไปกว่าเดิมป้าก้อยังไม่ได้ปลอบใจอะไรมากมาย ไม่ได้บอกว่าบานนี้หมอตายในบ้านป่าว เจอเรื่อยๆจนชินคะ และเริ่มปากหมา คืนนึงขนาดที่นอนอยู่คะ เค้าเปิดประตูอีกแล้ว เราก็เลยปากหมาไปคะ ทำนองว่า เปิดแล้วก็ปิดด้วยดิเค้านอนกันหมดแล้ว ยอมรับพูดแบบหมาๆ กวนตีนเฉยๆ ยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งคะว่าจะมี แต่ทันใดนั่นก็ทำให้เราเชื่อสนิทใจว่ามี เพราะประตูมันปิดเองตามที่เราบอกคะ
และนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นในบ้านหลังนี้คะ
ครั้งแรกที่ ฉัน เจอ ... สิ่งเร้นลับ ... จนกระทั้งวันนี้
เริ่มกันที่ ครั้งแรกที่ ฉัน เจอ และยังจำได้จนถึงทุกวันนี้
สถานที่แรกที่เราเริ่มเจอเป็นบ้านของญาติเราที่ต่างจังหวัดคะ เป็นบ้านที่ซื้อต่อจากผู้อยู่อาศัยเดิม ตอนนั่นเรายังเด็กมากพอที่จะไม่เคยพบเจอเจ้าของบ้านคนเก่าเลย ครั้งแรกที่เข้าไปดูสภาพบ้านก่อนปรับปรุง เป็นบ้านที่ค่อนข้างใหญ่คะ มี 4 ห้องนอนใหญ่ และสองห้องนอนของแม่บ้านต่อจากครัว มีห้องน้ำในตัวทุกห้องยกเว้นห้องแม่บ้านคะ เราได้ยินมาว่าเจ้าของบ้านเป็นหมอคะ ประกาศขายโดยภรรยาของหมอ ซึ่งคุณหมอได้เสียชีวิตไปแล้วคะ สภาพบ้านก็โทรมคะหลังบ้านก็เป็นสวนรกๆ แต่ในห้องนอนที่คาดว่าจะเป็นห้องนอนรับแขกในโต๊ะข้างๆหัวเตียงยังมีนกกระดาษพับอยู่ในลิ้นชักหัวโต๊ะอยู่เลยคะ ตอนดูไปก็ขนลุกคะ ทำไมยังทิ้งของไว้น่าคิดนะคะ เดินมายังห้องนอนใหญ่คาดว่าน่าจะเป็นห้องเจ้าของบ้านคะ เป็น 2 ห้องต่อกัน วางกั้นด้วยห้องน้ำ หลังจากปรับปรุงบ้านป้าได้ทุบห้องน้ำทิ้งแล้วทำใหม่ ซึ่งดูจากสภาพแล้วเหมือนเปิดประตูมาเจอห้องทำงานห้องน้ำลึกเข้าไปเป็นห้องนอนนะคะ มีอ่างอาบน้ำเก่าๆด้วยความที่บ้านค่อนข้างน่ากลัว เราชอบจิตนาการว่า ถ้ามีคนนอนตายในอ่างละตลอดเวลาเลยคะ
หลังจากปรับปรุงคะ สภาพน่าอยู่ขึ้นเยอะมากห้องรับแขกยังคงสภาพห้องเดิมๆคะ เพียงแต่ตกแต่งภายในใหม่ แต่ห้องนอนของป้าและลุงเหมือนจะทุบห้องน้ำทำใหม่คะ โดยแยกเป็น 3 ห้องติดกัน เปิดประตูเข้ามาเจอห้องนอนน้องสาวคะ (ลูกสาวป้า) อยู่ทางซ้ายมือหันหัวเข้าประตู เดินตรงไปเป็นประตูบ้านเลื่อน 2 บานใหญ่ๆ สามารถเลื่อนให้เปิดรวมกับห้องของป้า (ถ้าเปิดประตุไว้จะเหมือนเป็นห้องเดียวกันกับห้องน้องสาว) ข้างๆห้องนอนป้าเป็นห้องทำงานของป้าและลุง และหลังห้องทำงานซึ่งก็คือขวามือของห้องนอนน้องสาว คือห้องแต่งตัวและห้องน้ำคะ เป็นประตูบานเลื่อนเหมือนกัน ซึ่งหมายความว่าจากห้องนั่งเล่นจะเข้ามาในห้องโซนเจ้าของบ้านได้ต้องผ่านห้องน้องสาวเท่านั่น
และเรื่องแปลกๆก็เริ่มเกิดขึ้นหลังจากที่ป้าลุงและน้องเริ่มย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านหลังนั่นคะ ช่วงแรกๆเราไปพักบ้านป้าบ่อยๆ ไปนอนห้องน้องสาวคะ ตกดึกเชื่อมั้ยคะ ประตูห้องน้องสาวเราเปิดเอง ตอนแรกก้อได้ยินแค่เสียงเปิดคะ หันมาคือเปิดแล้ว แต่มีคืนนึงคะ เรานอนหันหน้ามาทางประตูห้องนอน ตอนนั่นไม่ได้เปิดประตูที่เชื่อมห้องนอนป้าไว้นะคะ เท่ากับในห้องมีแค่เรากับน้องสาว ซึ่งน้องสาวเรานอนอยู่ข้างๆเรา ลุงป้าก้อนอนแล้ว ประตูมันเปิดคะ แล้วประตูเป็นประตู ที่เป็นก้านๆคล้ายๆลูกบิดแต่เป็นก้านหักลงเหมือนหมุนลูกบิดอะคะ ใช่คะเราเห็นประตูเปิดเองต่อหน้าต่อเราเลยคะ ก้านประตูหักลงแล้วเปิดออกมาประมาณ 1 คืบ เช้ามาเราก็บอกป้าคะ แต่ก็ไม่ได้นำพาอะไรมากไปกว่าเดิมป้าก้อยังไม่ได้ปลอบใจอะไรมากมาย ไม่ได้บอกว่าบานนี้หมอตายในบ้านป่าว เจอเรื่อยๆจนชินคะ และเริ่มปากหมา คืนนึงขนาดที่นอนอยู่คะ เค้าเปิดประตูอีกแล้ว เราก็เลยปากหมาไปคะ ทำนองว่า เปิดแล้วก็ปิดด้วยดิเค้านอนกันหมดแล้ว ยอมรับพูดแบบหมาๆ กวนตีนเฉยๆ ยังเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งคะว่าจะมี แต่ทันใดนั่นก็ทำให้เราเชื่อสนิทใจว่ามี เพราะประตูมันปิดเองตามที่เราบอกคะ
และนี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นในบ้านหลังนี้คะ