มันพึ่งเริ่มปีนี้ครับ
ปกติผมมีกลิ่นเท้าบ้าง แต่ก็พยายามกำจัดกลิ่นได้ดีพอสมควร เพราะเคยต้องทำงานในที่ ๆ ต้องถอดรองเท้า
แต่ตอนนี้ก็เล็บขมนิ้วโป้งตั้งสองข้าง จนเนื้อข้าง ๆ ปูดออกมา แก้ไม่หาย ตัดเล็บก็หายแป๊ปเดียว

แต่ตอนนี้มีปัญหาใหม่ คือ รู้สึกว่าตัวเองมีกลิ่นตัว รู้สึกว่าเวลานั่งรถเมล์แล้วคนรอบข้างทำตัวแปลก บ้างก็ซืดซาด
หรือไม่ก็ปิดจมูก ผมถามแม่ แม่ก็บอกว่าไม่มี ที่ทำงานก็ไม่เห็นมีใครว่าอะไร แต่ที่ทำงานก็นั่งห่างกันประมาณ 2 ช่วงแขน

ตอนนี้เริ่มหลอนแล้วครับ พยายามไม่นั่งรถแอร์  มีที่นั่งแบบต้องนั่งข้าง ๆ ใคร ก็ไม่ค่อยนั่ง นอกจากทุกคนนั่งหมดแล้ว
กิจกรรมที่ต้องไปนั่งใกล้ใครเอาก็ไม่เอาเลย ดูหนัง ดูคอนเสิร์ต นี่กำลังคิดจะไปดูบอล ก็ยังคิด ๆ อยู่

เปิดหาวิธีในเน็ต ก็ทำทุกทางที่เขาว่าดี ยี่ห้อไหนว่าดีผมก็ไปหามา อาบน้ำก็ไม่รู้จะขัดยังไงแล้ว น้ำหอมก็หามาใช้ ก็ใช้ยี่ห้อคนไทย
เขาว่ากลิ่นยอดนิยม ขวดละ 200 กว่าบาทมาใช้ แม่ก็บอกว่ากลิ่นน้ำหอมไม่ไหว จะไปหาซื้อแพง ๆ ก็ไม่มีเงิน
ตอนนี้รู้สึกว่ามันเป็นปัญหาชีวิต มันทำให้ผมเครียด คือ มันเป็นปัญหาที่มันแก้แล้วแต่แก้ไม่ได้ หรือผมหลอนไปเองว่าคนข้าง ๆ เขาเหม็น
แต่ก็เห็นคนนั่งข้าง ๆ เขามีอาการกันเกือบทุกคน

เครียด....

ปล.ผมก็ดมตัวเองบ่อย ๆ เลิกงานก็ดม มีเหงื่อก็ดม ก็ไม่ได้กลิ่น
ปล.2 เกรงใจคนนั่งข้าง ๆ คือ ผมเข้าใจนะ บางทีเคยเจอคนกลิ่นตัวแรง แล้วมันนั่งไม่ได้เลยกลิ่นตัวเขาจะทำให้เราเป็นลม

ปล.3  ตอนนี้สบู่ผมใช้มาดามเฮง  โรลออนใช้ Focal (สารส้ม) ผมใช้ head and shoulders
เท้าใช้ เต่าเหยียบโลก  และเอาเรโซนา men ฉีดตัว 1 ฟืด ครับ