จขกท. นั่งรถจากนครสวรรค์ลงที่อยุธยา รถออกเวลา 18.10 น. นั่งออกมาถึงชัยนาท แฟน จขกท ปวดฉี่ ปกติรถจะแวะเติมก๊าซ
ที่สิงห์บุรี ก็อดทนกันต่อไป ผ่านสิงห์บุรี ปั๊มแล้วปั๊มเล่าก็ไม่มีทีท่าว่าจะแวะ ได้แต่บอกแฟนว่าให้อดทนใกล้จะถึงแล้ว
แต่ปัญหาก็คือช่วงเข้าเขตเกาะพงษ์เพชร อยุธยา รถติดมาก แบบ ก.ไก่สิบตัว รถเคลื่อนตัวแบบ กระดึ๊บ กระดึ๊บ หันไปมองคนข้างๆ
เริ่มมีอาการการกระสับกระส่าย ห้ามถูกตัว ห้ามพูดคุย ข้ามสะพานเกาะพงษ์เพชรมา มองเห็นข้างหน้ามีปั๊ม เลยตะโกนบอกคนขับรถว่า "ช่วยแวะปั๊มด้วยครับ ปวดฉี่หนักไม่ไหวแล้ว"
ตัดภาพไปบนท้องถนน รถเคลื่อนตัวแบบ กระดึ๊บบบบ กระดึ๊บ
เริ่มปรึกษากันว่า ถ้าถึงปั๊มแล้วคนขับรถไม่จอด เราลงกันเถอะ ปวดฉี่หนัก ไม่ไหวจริงๆ เดียวค่อยหาทางไปกันต่อทีหลัง รถเคลื่อนต่อลงมาจากสะพานข้ามเกาะพงษ์เพชร อยู่ๆคนขับรถเลี้ยวซ้ายเข้าซอย เราเลยตะโกนถามว่าพี่จะไปทางไหนครับ คนขับรถบอกว่า ทางนี้ลัดไปโผล่ที่ธรรมศาสตร์ เราเลยบอกว่าเราจะลงนครหลวง (ข้ามสะพานป่าสักไปสะพานลอยแรก) คนขับรถไม่พอใจ บ่นอุบอิบ ว่ารถติดอย่างงั้นอย่างงี้ เราเลยบอกว่า พี่จอดเลย เราจะลงตรงนี้ ปวดฉี่มาก ไม่ไหวแล้ว เดียวหาทางไปกันต่อเอง คนขับรถรีบจอดเลย เพราะใจจริงเขาก็คงไม่อยากไปรถติดทางเดิมอยู่แล้ว เราทั้งคู่ลงมาจากรถพร้อมกระเป๋าใบโตคนละใบ แฟน จขกท รีบวิ่งเข้าป่าหาที่ฉี่ เสร็จสรรพ ก็หาวิธีทางกลับต่อ แฟน จขกท บอกว่า ใกล้นิดเดียว เดียวก็ถึงแล้ว เดินเถอะ
ใกล้นิดเดียวของแฟน จขกท คือ จากสะพานเกาะพงษ์เพชรถึงสะพานข้ามแม่น้ำป่าสักเจ้าค่ะคุณผู้ชมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ลองดูรูปค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แต่ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าไกลโฮก ไกลมาก เดินขาลากกันไปอยู่ริมถนน การเดินครั้งนั้นประสบหลายปัญหา ทั้งระยะทางประมาณ 4 กิโลดูจาก GPS (ถึงแม้ตอนนั้นไม่รู้ว่าไกล) ทั้งร้อน ทั้งกลิ่นท่อไอเสีย ทั้งฝุ่น อีกปัญหานึงคือ เราเดินริมถนน แต่มีรถที่ออกซ้ายหวังว่าจะไปได้เร็วกว่า แล้วไปแทรกเอาคันข้างหน้า เราคนเดินต้องหลบรถประเภทนี้เข้าไปในป่า ตกถนนไปอีก เพราะริมทางมันมืดและเป็นป่าหญ้ารกๆ แล้วใช่ว่าจะไปได้เร็วกว่านะค่ะ ไปติดอยู่ข้างหน้าเหมือนเดิม ไหนจะมีรถย้อนศร ใช่แล้วค่ะ รถย้อนศร เราไม่รู้จะหลบไปทางไหนแล้วค่ะ ตกถนนอีกแล้ว อารมณ์เสียมาก สุดท้ายเราก็ข้ามสะพานป่าสักที่กำลังซ่อมสะพานเจ้าปัญหาที่บีบให้รถวิ่งได้แค่เลนเดียว และต่อวินมอเตอร์ไซค์เข้าหอได้อย่างปลอดภัย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอขอบคุณ ลุงที่ขับรถมอเตอร์ไซค์ที่ถามไถ่จะให้ติดรถไปด้วย
ขอขอบคุณ พี่ๆกู้ภัยที่อำนวยความสะดวกอยู่หน้าบริษัทปุ๋ย เทอราโกร ที่ขี่มอไซค์พาเราข้ามสะพานไปส่งอีกฝั่ง
ใคยเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กันบ้าง มาแบ่งปันกันหน่อยค่ะ
ปล.ก่อนขึ้นรถ อย่าลืมเข้าห้องน้ำทำธุระส่วนตัวนะจ๊ะ
แบ่งปันประสบการณ์ปวดฉี่บนรถตู้
ที่สิงห์บุรี ก็อดทนกันต่อไป ผ่านสิงห์บุรี ปั๊มแล้วปั๊มเล่าก็ไม่มีทีท่าว่าจะแวะ ได้แต่บอกแฟนว่าให้อดทนใกล้จะถึงแล้ว
แต่ปัญหาก็คือช่วงเข้าเขตเกาะพงษ์เพชร อยุธยา รถติดมาก แบบ ก.ไก่สิบตัว รถเคลื่อนตัวแบบ กระดึ๊บ กระดึ๊บ หันไปมองคนข้างๆ
เริ่มมีอาการการกระสับกระส่าย ห้ามถูกตัว ห้ามพูดคุย ข้ามสะพานเกาะพงษ์เพชรมา มองเห็นข้างหน้ามีปั๊ม เลยตะโกนบอกคนขับรถว่า "ช่วยแวะปั๊มด้วยครับ ปวดฉี่หนักไม่ไหวแล้ว"
ตัดภาพไปบนท้องถนน รถเคลื่อนตัวแบบ กระดึ๊บบบบ กระดึ๊บ
เริ่มปรึกษากันว่า ถ้าถึงปั๊มแล้วคนขับรถไม่จอด เราลงกันเถอะ ปวดฉี่หนัก ไม่ไหวจริงๆ เดียวค่อยหาทางไปกันต่อทีหลัง รถเคลื่อนต่อลงมาจากสะพานข้ามเกาะพงษ์เพชร อยู่ๆคนขับรถเลี้ยวซ้ายเข้าซอย เราเลยตะโกนถามว่าพี่จะไปทางไหนครับ คนขับรถบอกว่า ทางนี้ลัดไปโผล่ที่ธรรมศาสตร์ เราเลยบอกว่าเราจะลงนครหลวง (ข้ามสะพานป่าสักไปสะพานลอยแรก) คนขับรถไม่พอใจ บ่นอุบอิบ ว่ารถติดอย่างงั้นอย่างงี้ เราเลยบอกว่า พี่จอดเลย เราจะลงตรงนี้ ปวดฉี่มาก ไม่ไหวแล้ว เดียวหาทางไปกันต่อเอง คนขับรถรีบจอดเลย เพราะใจจริงเขาก็คงไม่อยากไปรถติดทางเดิมอยู่แล้ว เราทั้งคู่ลงมาจากรถพร้อมกระเป๋าใบโตคนละใบ แฟน จขกท รีบวิ่งเข้าป่าหาที่ฉี่ เสร็จสรรพ ก็หาวิธีทางกลับต่อ แฟน จขกท บอกว่า ใกล้นิดเดียว เดียวก็ถึงแล้ว เดินเถอะ
ใกล้นิดเดียวของแฟน จขกท คือ จากสะพานเกาะพงษ์เพชรถึงสะพานข้ามแม่น้ำป่าสักเจ้าค่ะคุณผู้ชมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ลองดูรูปค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
แต่ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าไกลโฮก ไกลมาก เดินขาลากกันไปอยู่ริมถนน การเดินครั้งนั้นประสบหลายปัญหา ทั้งระยะทางประมาณ 4 กิโลดูจาก GPS (ถึงแม้ตอนนั้นไม่รู้ว่าไกล) ทั้งร้อน ทั้งกลิ่นท่อไอเสีย ทั้งฝุ่น อีกปัญหานึงคือ เราเดินริมถนน แต่มีรถที่ออกซ้ายหวังว่าจะไปได้เร็วกว่า แล้วไปแทรกเอาคันข้างหน้า เราคนเดินต้องหลบรถประเภทนี้เข้าไปในป่า ตกถนนไปอีก เพราะริมทางมันมืดและเป็นป่าหญ้ารกๆ แล้วใช่ว่าจะไปได้เร็วกว่านะค่ะ ไปติดอยู่ข้างหน้าเหมือนเดิม ไหนจะมีรถย้อนศร ใช่แล้วค่ะ รถย้อนศร เราไม่รู้จะหลบไปทางไหนแล้วค่ะ ตกถนนอีกแล้ว อารมณ์เสียมาก สุดท้ายเราก็ข้ามสะพานป่าสักที่กำลังซ่อมสะพานเจ้าปัญหาที่บีบให้รถวิ่งได้แค่เลนเดียว และต่อวินมอเตอร์ไซค์เข้าหอได้อย่างปลอดภัย
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ขอขอบคุณ ลุงที่ขับรถมอเตอร์ไซค์ที่ถามไถ่จะให้ติดรถไปด้วย
ขอขอบคุณ พี่ๆกู้ภัยที่อำนวยความสะดวกอยู่หน้าบริษัทปุ๋ย เทอราโกร ที่ขี่มอไซค์พาเราข้ามสะพานไปส่งอีกฝั่ง
ใคยเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้กันบ้าง มาแบ่งปันกันหน่อยค่ะ