ดูเหมือนว่าความรู้สึกที่อยากจะ "แกล้ง" เล่น ๆ กลับพัฒนาเป็นเรื่องจริงจังขึ้นมาเสียได้ ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ความอยากลองดีกลับปะปนด้วยการ "อยาก" ตอบสนองความคาดหวังของใครบางคนขึ้นมาเสียได้ จาก "คำสั่ง" ว่าวิศวะไม่เคยแพ้ใคร ดังนั้นไม่ว่าเกมส์การแข่งขันอะไร ก็ห้ามพลาด "ทุกชนิด" ยากแต่ก็เป็นงานที่ท้าทาย แรงผลักดันในใจทำให้ก้องภพเอ่ยปาก หากเกมส์กีฬาที่เขาได้แข่งขันเกิดชนะขึ้นมา หาก "เดือน" มหาลัยกลายเป็น "เขา" คนนี้ ก้องภพจะได้อะไรจากพี่อาทิตย์



ทุกครั้งยามแข่งขัน เจ้าตัวทั้งมองทั้งชะเง้อคอย คอยใครซักคนที่จะเข้ามาดู เข้ามารับรู้ว่า "เขา" ทำได้ ส่วนหนึ่งเหมือนจะเออจะออไปกับวาดเพื่อนรัก เอาถ้วยรางวัลทิ่มหน้าไปแม่ม ... แต่ส่วนที่มันออกนอกหน้า คืออาการแช่มชื่นขึ้นมากระทันหันเมื่อ "ใคร" คนนึง ร่างในเสื้อชอปและมือที่ไพล่ไว้แบบที่คุ้นเคย แค่นั้นเองที่ทำให้เล่นจนสุดฝีมือ ลืมแม้กระทั่งอีกชั่วโมงข้างหน้าจะต้องไปเปลี่ยนชุดประกวดดาวเดือน แม้สิ่งที่เอื้อนเอ่ยจะยังอยู่ในรูปความกวนโอ๊ยแบบผู้ดี๊ผู้ดีตามท้องเรื่องชนิด keep คาแร็คเตอร์ แต่ความคาดหวังบางอย่างในน้ำเสียงกลับล้นปรี่เมื่อตอนทิ้งท้ายว่า "อย่าลืมไปดูเขาคนนี้ประกวดดาวเดือนด้วยนะ"

แรงสั่นสะเทือนของรหัส 0062 ทำให้เฮดว้ากถึงกับใจไม่สงบอีกครา มันจะปีนเกลียวอีกนานไหม มันจะกวนประสาททำแผนเสียไปถึงไหน มือที่ค่อย ๆ แอบเอานมชมพูของโปรดไปไว้ข้างหลังกับการที่ต้องปั้นหน้าขรึมมันน่าอึดอัดใจสิ้นดี และ เมื่อนึกถึงบทสนทนาก่อนหน้านั้น ที่มันบอกว่าจะเอาชนะให้ได้ ถึงเพื่อนร่วมรุ่นเขาเองจะบอกว่ารุ่นน้องสุดเผือกมันปากดี แต่เขารู้ .... เขายื่นบททดสอบอะไรไป มันมี "คำตอบ" ให้ทุกอย่างที่เขาท้าทาย ถึงจะมีคำถาม ข้อสงสัย ที่เหมือนจะซักฟอกให้กระจ่างจนน่ารำคาญ และ ต้องถูกลงโทษจนเบื่อ แต่เขาก็ชักรู้ถึงนิสัยและวัตรปฏิบัติของ 0062 เข้าบ้างแล้ว อะไรใช่คือใช่ ถูกคือถูก ผิดคือผิด ไม่มี "บางที" ไม่มี "อาจจะ" หากมีเหตุผลที่ยอมรับ ก็จะ "ทำ" เท่าที่กำลังทั้งหมดของตัวเองมี



สิ่งเหล่านั้นเหมือนแรงโน้มถ่วง เหมือนแรงดึงดูด ที่พาเขา .... ก้าวเข้าไปหา "เด็กปีหนึ่งคนนั้น"  ดวงอาทิตย์คือศูนย์กลางที่ดาวเคราะห์โคจรหมุนรอบ แต่บัดนี้หัวใจเหมือนมีแรงโน้มถ่วงที่ดึงเขาเข้าไปหามันทีละนิดทีละนิด เขาไม่ต้องไปก็ได้ "การแข่งขันบาส" นั่น กีฬาของเฟรชชี ... หลากหลายชนิดหลากหลายรูปแบบ แต่ทำไมเขาถึงกับต้องยกขบวนไปหา แล้วทำไมมือต้องกำแน่น ทำไมถึงต้องหลับตาด้วยความลุ้น และ โล่งใจเมื่อเห็นทีมวิศวะคว้าชัยได้ เพราะเป็นทีมวิศวะอย่างนั้นหรือ ??? แล้วขาที่ทอดให้ก้าวช้าลงเมื่อนาย 0062 ชวนให้ไปเชียร์เจ้าตัวล่ะ สนใจทำไม ทอดระยะก้าวลงทำไม