"นาฬิกานั่น  สวยดีนี่...   แต่น่าเสียดายนะ  ที่ชั้นจะอัดให้เละจนดูเวลาไม่ได้อีกเลย"



".........หมายถึงหน้าแกนะ  ไม่ใช่นาฬิกา"



"แกเป็นคนตลกดีนี่  ชั้นก็อยากรู้จักชื่อแกแล้วก็อะไรอีกหลายๆอย่าง  แต่ตอนนี้แกต้องยืนตายอยู่ตรงนั้นแหละ"



"แสตนด์ของแก  ตอนนี้"พลัง"คงอ่อนลงมาก   ชั้นหยุดแกได้ง่ายๆเหมือนพิชเชอร์ฟลายเลย  คิดเรอะว่าอ่อนปวกเปียกแบบนั้นจะชนะคิลเลอร์ควีนของชั้นได้?"




"คิลเลอร์ควีน!!!"




"โอร่า!!!"



"อ...  เฮ้ย...  ทำไมเร็วเงี้ยอ่ะ"



"ให้มันได้ยังงี้สิ  พอดูใกล้ๆแล้วนาฬิกานี่เส็งเคร็งเป็นบ้า  แต่ไม่ต้องห่วง  เพราะตอนนี้ชั้นมีสิ่งที่ไม่สบอารมณ์ยิ่งกว่า....."



"คือหน้าของแกยังไงล่ะ"



โอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่า
โอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่าโอร่า




"ท.. ทำไมแสตนด์ของมันถึงเร็วแบบนี้  เร็วจนราวกับว่าสามารถหยุดเวลาได้"

นี่แหละ  โทษฐานของการเข้าระยะมือระยะตีนของแสตนด์สายประชิดที่แข็งแกร่งที่สุด


ในที่สุดเราก็มาถึงจุดพีคกลางเรื่องแล้ว  เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ประจำภาคสำหรับผมเลย   แล้วเราก็จะเข้าสู่ช่วง Slice of Life กันอีก 1 cour  ก่อนจะถึงท้ายเรื่องจริงๆ    ผมนี่รอดูตอนโจสุเกะดวลลูกเต๋ากับโรฮังเลย 55555