เคยมีคนบอกว่า การเดินทางคือการเรียนรู้
เคยมีคนบอกว่า การเรียนรู้ไม่มีคำว่าสิ้นสุด
การนั่งรถไฟในครั้งนี้ของผมก็เช่นกัน มันไม่ใช่แค่การเดินทาง แต่มันคือการเรียนรู้ เปิดประสบการณ์

จุดเริ่มต้นแห่งการเดินทาง สถานีรถไฟกรุงเทพ (หัวลำโพง)


สถานีรถไฟกรุงเทพ เปิดให้บริการมาตั้งแต่ 25 มิถุนายน 2459  นับถึงตอนนี้ก็ผ่านมา 100 ปีกว่าๆ แล้ว


จุดจำหน่ายตั๋ว


เข้าสู่ชานชลา


ขบวนรถที่ผมจะไปในวันนี้  ด่วนพิเศษขบวนที่ 13 กรุงเทพ-เชียงใหม่ เที่ยวกำหนดเวลา 19.35 น. จอดรอให้บริการที่ชานชลาที่ 3


แต่ก่อนขึ้นรถขอไปใช้สิทธิ์ ห้องรับรอง VIP ก่อนซักหน่อย


มาถึงห้องรับรอง VIP แล้ว มี 2 ห้อง ผมเปิดประตูห้องที่ 1 ข้างในปิดไฟ ไม่มีคนอยู่ เลยเดินไปห้องที่ 2 ดีกว่า

เนื่องจาก ภายในห้อง มีผู้โดยสารนั่งอยู่ภายในหลายคน จึงไม่ถ่ายรูปมา   ภายในห้องมีโซฟาให้นั่ง มีทีวีจอใหญ่ๆ  มีกาแฟ โอวัลติน ไมโล วางข้างๆ กระติกน้ำร้อนให้เลือกชงได้ตามต้องการ  และมีตู้เย็นแช่น้ำดื่มไว้คอยบริการ

หลังจากใช้สิทธิ์แล้วขอออกมาดูหน่อยว่าวันนี้จะได้รถจักรคันไหนทำขบวน แอบลุ้นว่าจะได้รถจักร Hitachi เดินไปห้วขบวน 1 ทุ่มกว่าๆ รถจักรยังไม่ถอยมาต่อขบวน


19.20 รถจักรถอยมาต่อขบวนแล้ว  วันนี้ได้รถ GEA หมายเลข 4557


รถจักรมาแล้ว ได้เวลาเดินไปขึ้นรถท้ายขบวน
บนอ.ป.JR คันนี้จะพาผมไปลำพูนในคืนนี้


เนื่องจาก รถ บนท.ป และ บนอ.ป. JR เป็นรถจากประเทศญี่ปุ่น ออกแบบมารองรับชานชลาสูงของญี่ปุ่น เมื่อใช้บริการในประเทศไทย เราจึงมีออปชั่นเสริมเพื่อช่วยในการขึ้นรถ


รถนอนชั้น1 JR ในประเทศไทย มีทั้งหมด 2 คัน  คือ หมายเลข 101 กับ หมายเลข 102   วันนี้ขบวน 13 กรุงเทพ-เชียงใหม่ ได้รถหมายเลข 101  ส่วนหมายเลข 102 อยู่กับ ขบวน 14 เชียงใหม่ - กรุงเทพ


ทางเดินฟรุ๊งฟริ๊ง แสงไฟสีเหลือง ตัดกับผ้าม่านสีชมพู


มาถึงแล้ว ห้องหมายเลข 3


ภายในห้อง


มีโต๊ะเล็กๆ พร้อมโคมไฟ ไว้นั่งอ่านหนังสือ เจอปลั๊กไฟ เหมือนเจอแสงสว่าง รีบชาร์จแบตมือถือก่อนเลย


แอบไปดูห้องหมายเลข 4 ข้างๆ ภายในเหมือนกัน ต่างกันแค่สลับด้าน


แค่เริ่มต้นก็ช้าเสียแล้ว 19.45 แล้วรถยังไม่ออก รถด่วนนครศรีธรรมราช เที่ยวเวลา 19.30 เพิ่งออกไป ตอน 19.43 ชานชลาที่ 4 โล่งแล้ว มองเห็น รถด่วนหนองคายที่ชานชลาที่ 5


19.48  รถเคลื่อนออกจากหัวลำโพง ช้ากว่ากำหนดเวลา 13 นาที


จนท.เข้ามาขอปูเตียง ระหว่างรอ จนท.ปูเตียงรถผ่านสถานีรถไฟหลวงสวนจิตรลดา  

สถานีรถไฟหลวงจิตรลดาเป็นสถานีที่สร้างขึ้น สำหรับพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และพระบรมวงศานุวงศ์ เมื่อมีการเสด็จฯ ทางรถไฟ  อาคารสถานีรถไฟหลวงจิตรลดา เป็นอาคารก่ออิฐฉาบปูนชั้นเดียว มีโดมสร้างตามสถาปัตยกรรมสมัยเรอเนซองของอิตาลี เสาอาคารมีลักษณะเป็นเสาคู่ ประดับครุฑพ่าห์ที่มุมทั้งสี่ของเพดาน อาคารหลังปัจจุบันนี้ สร้างขึ้นเมื่อ พ.ศ. 2464 ในสมัยพระบาทสมเด็จพระมงกุฏเกล้าเจ้าอยู่หัว เพื่อทดแทนอาคารหลังเดิมที่เป็นอาคารไม้ สร้างมาตั้งแต่สมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5  


ปูเตียงเสร็จ  มีหมอน 1 ใบ ผ้าห่ม 1 ผืน ผ้าเช็ดตัว 1 ผืน สบู่ 2 ก้อน แก้วน้ำ 1 ใบ



และ น้ำดื่มตราการรถไฟแห่งประเทศไทย 1 ขวด (รูปน้ำดื่มจากขบวนอื่น)



ได้เวลาอาบน้ำ
ห้องน้ำ มี 2 ห้อง ห้องด้านขวา เป็นห้องอาบน้ำด้วย


แต่โถชักโครกวางอยู่กลางห้อง เลยทำให้ห้องกว้างๆ แคบลงไปเยอะเลย


มีเครื่องทำน้ำอุ่น มีฝักบัว แต่โอ้ววววววววว ดูฝักบัวนั่นซิ


ห้องน้ำด้านซ้าย ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น ไม่มีฝักบัวสำหรับอาบน้ำ แคบกว่าห้องด้านขวา



อาบน้ำเสร็จเปลี่ยนเสื้อผ้าเรียบร้อย กลับเข้าสู่ห้องนอน


ล็อกห้องให้เรียบร้อย


ยังไม่ถึงเวลานอน เปิด Notebook อัพเฟสซะหน่อย


แผงควบคุม มีสวิทช์ปิด-เปิดไฟ  สวิทช์ปรับแอร์


มีไฟหรี่หัวเตียง ปรับความสว่างได้ด้วยการหมุน  แต่สำหรับผมตอนนอน ปิดผ้าม่าน ปิดไฟทุกดวง ในห้องมืดสนิท