เรื่องมันเริ่มตรงนี้ ไปดูหนังเรื่องนี้เมื่อวันอังคาร จำความรู้สึกขัดๆ นิดหนึ่งได้ตอนท้ายๆ เรื่องว่าทำไมเล่นคลิปเทศกาลหิมะสองครั้ง โดยมีลำดับช่วงท้ายเรื่องดังนี้

1. นางเอกกับเพื่อนกำลังจะดูคลิปในคอม
(เราลุ้นด้วยนะว่าจะเป็นคลิป"ให้โอกาสเขาด้วย" รึเปล่า)
2. กลายเป็นคลิปไปเที่ยวเทศกาลหิมะแล้วมีรอยยิ้มแสนหวานของนางเอก
(แหม! ไม่เห็นบอกเลยว่าถ่ายไว้)
3. นางเอกร้องให้หน้าคอม
(เพราะไม่รู้ว่าในคลิปนั้นเอาเสื้อใครมาใส่)
4. ตัดกลับไปหาพระเอกเฉลยว่าลบคลิป"ให้โอกาสเขาด้วย"ตอนนางเอกหลับ
(โอเค มีสองคลิป)
5. ท็อปซังเดินเข้ามาหา
6. นางเอกเดินจากไป(ผมนึกว่ามันจบ)
7. จอมืดลงนิดหนึ่ง ก่อนเฟดภาพวิดีโอ(ซ้ำ)ของนางเอกในเทศกาลหิมะ พร้อมคำบรรยายของพระเอก ไม่น่าเกิน 10 วินาที ว่ารอยยิ้มนี้แหละที่อยากเก็บไว้เลยไม่ลบ

ผมคิดในใจตอนนั้นว่า ทำไมไม่ให้ไม่จบตอนนางเอกเดินไป ทำไมต้องเอาวิดีโอนางเอกมาปิดท้ายอีก(เพราะมันอันเดิม เพิ่มเติมคือพระเอกขยายความ) เรื่องมีต่อนิดหน่อยหลังจากนั้น
เพื่อนที่ไปดูด้วยกันถามว่า
เพื่อน: จบแบบนี้เอ็งว่าหนังสนุกเหรอว่ะ
ผม: เออชอบ นี่แหละเรียลสุดแระ
เพื่อน: จบแบบเดินจากไปเฉยๆ เนี่ยนะ
ผม: เออ จะให้มันเล่าอะไรต่อละ
เพื่อน: อยากให้นางเอกเจอเงื่อนอะไรไว้ตามหาพระเอกมั่ง ไมใช่เดินไปเฉยๆ เล้วจบแบบนี้ มันอึน
ผม: มันควรเดินจากไปแบบนี้แหละ เพราะตัวละครกำลังอึน เราก็อึนตามไปด้วย นี่ผู้กำกับเขาส่งสารมาได้ตรงแล้ว
เพื่อน: เออๆ

หลังจากนั้นวันต่อมาเพื่อนโทรมาหา ถามว่า
รู้ไหมหนังมันมีตอนจบสองแบบ
ผม เหวอนิดหน่อย

ถามกลับไปว่า มีแบบสมหวังด้วยเหรอ
มันก็เลยบอกว่า ไม่ จบแบบเดินจากไป กับจบแบบคลิปไปเที่ยวหิมะ

มันถามผมว่าผมจำได้ไหมว่าจบแบบไหน
ผมบอกเราก็คุยกันแล้วว่านางเอกเดินออกมาหนังก็จบ

เพื่อนบอกว่า กุก็ว่างั้น นางเอกเดินหนีท็อปซังมันก็จบนี่หว่า

ใช่ครับ มันจบไปแล้ว เพราะพระเอกมันไม่มีตัวตน แม้แต่เพื่อนที่ไปดูกับผมยังจำไม่ได้ว่าพระเอกพูดส่งท้ายคลิปด้วย

ผมก็ไม่สนใจคำพูดพระเอกครับ แต่รอยยิ้มของนุ้ยมันติดตา

แม้ว่าอยากให้ตัดจบแค่ตอนที่นุ้ยเดินจากไปก็ตาม (จบนะ)