จากกระทู้นอกเรื่อง

"ถึงหน้าวังดั่งหนึ่งใจจะขาด   คิดถึงบาทบพิตรอดิศร
โอ้ผ่านเกล้าเจ้าประคุณของสุนทร  แต่ปางก่อนเคยเฝ้าทุกเช้าเย็น"

ชอบนิราศภูเขาทองมากที่สุด
เพราะสะท้อนถึงภาวะตกทุกข์ได้ยากของสุนทรภู่
อันแสดงถึงสัจธรรมของชีวิตกวีในราชสำนัก(และตำแหน่งอื่นๆด้วย)
เมื่อหมดผู้ชุบเลี้ยง ก็ย่อมจะหมดวาสนา

นี่คงเป็นหลักสากลทั่วไป
เมื่อหัวโขนถูกถอดก็เป็นเพียงคนธรรมดา
ทำให้เราไม่ประมาท และน้อมตัวลงให้ต่ำไว้เสมอ

อีกอย่างที่ชอบนิราศชุดนี้
เพราะมีพูดถึงบริเวณที่กูรูพักอาศัยอยู่ด้วย
"ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์  มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้พูดชั่วตัวกลายทลายมิตร  จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา"

จากคุณ : กูรูขอบสนาม    - [ 25 มิ.ย. 52 18:48:33 ]


  ความคิดเห็นที่ 12  

"ถึงบางพูดพูดดีเป็นศรีศักดิ์  
มีคนรักรสถ้อยอร่อยจิต
แม้พูดชั่วตัวกลายทลายมิตร  
จะชอบผิดในมนุษย์เพราะพูดจา"

บทนี้ถูกใจผมมากเลยครับ
โดยเฉพาะการเข้ามาพูดคุยเรื่องต่าง ๆ ในอินเตอร์เนต
พูดให้คนรักก็ได้ พูดให้คนโกรธก็ได้

แล้วแต่เราจะเลือกพูดครับ.

จากคุณ : เจียวต้าย   - [ 27 มิ.ย. 52 06:48:26 ]