เวลา
เวลา
สิ่งที่มนุษย์เฝ้าหาเหตุผลและทฤษฎีอันยุ่งยากซับซ้อนต่างๆ เพื่อที่จะมาพิสูจน์ถึงการมีอยู่และความเป็นไปของมัน นักวิทยาศาสตร์หลายต่อหลายคนพยายามไขความลับและความน่าพิศวงของสิ่งที่เรียกว่าเวลานี้
สิ่งทุกสิ่งจะพยายามปรับตัวเองให้เข้าสู่สมดุลและสมมาตรตามธรรมชาติ แต่เวลานั้นไม่ใช่ เวลาเป็นสิ่งที่มีทิศทางไปข้างหน้าเพียงทิศทางเดียวเท่านั้น
อันที่จริงการที่มนุษย์เฝ้าศึกษาและแสวงหาคำอธิบายเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าเวลา อาจจะเป็นเพียงเพราะมันเป็นสิ่งหนึ่งที่บ่งบอกได้ถึงการดำรงอยู่และความคงอยู่ของเรา
มันเป็นสิ่งที่มีเฉพาะสิ่งที่มีชีวิตเท่านั้นที่จะรู้สึกและรับรู้มันได้
ในบ้านไม้ยกใต้ถุนสูงเก่าแก่หลังหนึ่ง หญิงชรานั่งเอนกายอยู่บนเก้าอี้โยกไม้ สายตาฝ้าฟางจับจ้องนาฬิกาปลุกโบราณสภาพคร่ำคร่าที่เพิ่งหาพบจากการจัดข้าวของเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา
สนิมสีน้ำตาลแดงเกาะกินตัวเรือนเหล็กที่สีกะเทาะออกจนเกือบหมดแล้ว กระจกหน้าปัดขุ่นมัวและมีรอยร้าวเป็นทางยาว
หญิงชราลองหมุนลานที่อยู่ด้านหลังตัวเรือนแต่ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับจากเข็มทั้งสาม มันยังคงหยุดนิ่งอยู่อย่างเช่นที่เคยเป็นมาตลอดระยะเวลาหลายปีที่ถูกทิ้งไว้
ถึงแม้จะนานมากแล้ว แต่นางก็ยังคงจำนาฬิกาเรือนนี้ได้ดี นาฬิกาที่ช่วยปลุกนางทุกเช้ามาตั้งแต่เด็กสายตาจับจ้องเข็มนาฬิกาทั้งสาม เข็มนาฬิกาในมโนภาพเริ่มหมุนกลับพาให้ความทรงจำของนางย้อนกลับไปยังวันเก่าก่อน
หากเปรียบเข็มทั้งสามบนหน้าปัทม์นาฬิกากับชีวิตของนางแล้ว
เข็มวินาที
พื้นฐานของเข็มอื่นๆ ทั้งหมด มันเป็นเข็มแรกที่ต้องเดินนำหน้าและชักนำให้เข็มอื่นๆ เดินตามเพื่อไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวกันเสมอ ในหนึ่งวันเข็มวินาทีต้องเดินด้วยระยะทางที่มากกว่าเข็มอื่นๆ หลายเท่าตัวนัก
ช่วงชีวิตในวัยเด็กของหญิงชราเองก็เช่นกัน วัยที่ช่างเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทุกย่างก้าวรวดเร็วและเต็มไปด้วยความกระหายใคร่รู้ในทุกสิ่งที่รายล้อมและที่ผ่านเข้ามารอบกาย
หน่วยวินาทีจะมีจำนวนมากที่สุดในหนึ่งวัน ซึ่งนั่นหมายถึงชีวิตในวัยเด็กเป็นช่วงเวลาที่ประกอบไปด้วยรายละเอียดจำนวนมาก การสั่งสมประสบการณ์ในทุกอิริยาบถ การเรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตที่ไม่ว่าจะเล็กน้อยสักเพียงใดก็ตาม
หากปราศจากเรื่องเหล่านี้เราย่อมไม่อาจเป็นเราได้ หากปราศจากการเรียนรู้และการสั่งสมประสบการณ์ในวัยเด็กก็ย่อมไม่อาจเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพและดำรงอยู่ในโลกใบนี้ได้
เช่นเดียวกับหากปราศจากวินาที ย่อมไม่อาจเกิดนาทีและชั่วโมงได้ และแน่นอนว่าสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวัยเด็กย่อมส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่ต่อเนื่องกันไปในวัยอื่นๆ
หากเข็มวินาทีเดินไม่ตรงเสียแล้ว ย่อมส่งผลไปถึงเข็มนาทีและเข็มชั่วโมงอย่างแน่นอน
ในครั้งเยาว์วัย หญิงชรายังคงจดจำความรักความอบอุ่นของผู้เป็นบิดามารดาของนางได้เป็นอย่างดี ท่านทั้งสองผู้เป็นคนคอยไขลานและปรับตั้งเวลาของนางให้ตรงอยู่เสมอ
ความเอาใจใส่ การโอบกอด รอยยิ้ม การอบรมสั่งสอน ทุกสิ่งทุกอย่างของท่านทั้งสองล้วนสั่งสมและเพราะบ่มจนทำให้นางกลายเป็นนางในวันนี้
เข็มนาที
เข็มที่มีหน่วยใหญ่ขึ้นมาจากเข็มวินาที หนึ่งนาทีประกอบด้วยเลขฐานหกสิบจากหน่วยวินาที มันเป็นเข็มที่เดินตามหลังเข็มวินาทีด้วยจังหวะการเดินที่ไม่รวดเร็วแต่ก็ไม่ช้าจนเนิบนาบเกินไป
และชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของนางเองก็เป็นเช่นเดียวกับเข็มนาที
ช่วงเวลาที่ความรวดเร็ว ว่องไว กระฉับกระเฉง และความอยากรู้อยากเห็นลดลงจากช่วงเวลาในวัยเด็ก หากแต่พลังแห่งการดำเนินชีวิตและความมุ่งมั่นกลับเต็มเปี่ยมขึ้นมาแทน
การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตกำลังจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาแห่งพลังและการตัดสินใจนี้ จากหน่วยย่อยมาสู่หน่วยใหญ่ จากสังคมบ้านมาสู่สังคมเมือง
และที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ในช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่จะได้นำประสบการณ์ที่ได้จากการสั่งสมในช่วงเวลาเด็กมาปฏิบัติใช้จริง ซึ่งสิ่งเหล่านั้นล้วนช่วยให้การคิดและการตรึกตรองเป็นไปด้วยความรอบคอบ
รากฐานที่มั่นคงจากแต่ละย่างก้าวที่วางลงเต็มเท้านั้นจะทำให้เกิดความมั่นใจ ที่ถึงแม้จะไม่รวดเร็วเท่าการวิ่งในสมัยครั้งยังเป็นเด็ก แต่ก็ยากที่จะล้ม
หญิงชราหวนนึกถึงวันเวลาที่นางได้พบรักกับชายหนุ่มซึ่งคือสามีของนางในเวลาต่อมา
วันเวลาแห่งความสุขที่เริ่มจากการสร้างความสัมพันธ์และเรียนรู้ซึ่งกันและกัน วันเวลาที่ครอบครัวใหม่ก่อร่างสร้างตัว รากฐานอันมั่นคงแข็งแรงค่อยๆ ถูกก่อขึ้นทีละน้อยจากความมุ่งมั่นและแววตาที่มองเห็นแต่อนาคต
พยานรักตัวน้อยลืมตาขึ้นท่ามกลางความรักที่โอบคลุมคนทั้งสองและยิ่งกระชับความสัมพันธ์นั้นให้แน่บแน่นยิ่งขึ้น
เข็มชั่วโมง
เข็มที่มีหน่วยที่ใหญ่ที่สุดอีกทั้งเป็นเข็มสุดท้ายบนหน้าปัทม์นาฬิกาที่ประกอบด้วยเลขฐานหกสิบจากหน่วยนาที
ในหนึ่งวันเข็มชั่วโมงจะเดินอย่างเชื่องช้าเป็นวงกลมเพียงแค่สองรอบเท่านั้น และแน่นอนว่าหากจะเปรียบเข็มชั่วโมงกับชีวิตแล้ว
นั่นย่อมหมายถึงวัยที่หญิงชราเองกำลังเป็นอยู่ในขณะนี้
ช่วงเวลาที่จะได้รับผลพวงจากการกระทำในช่วงวัยก่อนหน้านี้ หากแต่ก็เป็นช่วงเวลาที่จะได้หยุดพักและใช้ชีวิตชดเชยให้กับช่วงเวลาที่ต้องตรากตรำที่ผ่านๆ มา
ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้า มันเป็นช่วงเวลาที่สามารถย้อนกลับไปมองช่วงชีวิตในวัยต่างๆ ที่ผ่านมาได้อย่างสงบและไม่ต้องเร่งรีบอะไรอีกต่อไป
และสำหรับหญิงชราแล้ว นี่จะเป็นเวลาที่นางจะได้เฝ้ามองเข็มวินาทีและเข็มนาทีรุ่นต่อๆ ไปก้าวเดินไปตามวัฎจักรเดียวกันกับที่นางได้เคยผ่านมา
หากนาฬิกาเรือนใดเริ่มอ่อนแรงหรือเริ่มเดินไม่ตรง จะเป็นคราวของนางบ้างที่ต้องทำหน้าที่ช่วยปรับแต่งให้กลับเข้าสู่ช่วงเวลาปกติที่ควรจะเป็นที่สามารถเดินไปได้พร้อมๆ กับนาฬิกาเรือนอื่นๆ
และเมื่อระยะเวลาอันสมควรมาถึง เวลาที่เข็มทั้งสามเคลื่อนไปสู่ปลายทางพร้อมๆ กันที่หมายเลขสิบสองในเวลาค่ำคืน
มันคือสิ่งที่บ่งบอกว่าเวลาได้ดำเนินมาจนครบรอบของวันหนึ่งวันแล้ว ต่อจากนี้ไปมันจะเป็นช่วงเวลาของวันใหม่
และเวลาแห่งความพลัดพรากได้มาถึงแล้ว
ในบ้านไม้ยกใต้ถุนสูงเก่าแก่หลังหนึ่ง หญิงชราที่ไม่รู้กฎเกณฑ์หรือทฤษฎีใดๆ ทางวิทยาศาสตร์แม้แต่น้อย แต่นางกลับเข้าใจสมดุล สมมาตร และความจริงแท้ของเวลาได้เป็นอย่างดี
รอยยิ้มสงบอย่างคนเข้าใจโลกปรากฏจางๆ ที่มุมปากอันเหี่ยวย่น คนทุกคนย่อมนี้ไม่พ้นความจริงแท้นี้ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง และนางเองก็เช่นกัน
นางคิดเพียงว่าในยามที่นางยังอยู่ นางใช้เวลาที่มีอย่างคุ้มค่าและมีคุณค่าเพียงใด
สำหรับหญิงชราแล้ว ไม่มีวันใดที่นางรู้สึกเสียใจในสิ่งต่างๆ ที่ได้ดำเนินไป ไม่มีคำว่าหากย้อนเวลากับไปได้ นางจะกลับไปแก้ไขสิ่งนั้นสิ่งนี้
ไม่มีความกังวลกับเรื่องที่ผ่านมา ไม่มีความวิตกกับเรื่องราวในอนาคต นั่นเพราะนางได้ทำวันทุกวันอย่างดีที่สุดอยู่แล้ว
เสียงเปิดประตูรั้วหน้าบ้านดังขึ้นพร้อมๆ กับเสียงครางหึ่งๆ ของเครื่องจากรถยนต์ หญิงชราชะโงกหน้ามองผ่านกรอบสี่เหลี่ยมด้วยแววตารอยยิ้มแห่งความอารี นางวางนาฬิกาที่เพิ่งพานางย้อนกลับไปยังอดีตไว้บนชั้นก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้โยกไม้
“แม่ครับ ผมกลับมาแล้วครับ”
“แม่ขา หนูกลับมาแล้วค่ะ”
“ยายจ๋า หิวจังเลยมีอะไรกินบ้างจ๊ะ”
หญิงชราเดินเข้าไปโอบกอดลูบหัวเจ้าของเสียงด้วยความรักใคร่เอ็นดู บรรยากาศแห่งความสุขที่เกิดขึ้นทุกๆ เย็นในบ้านไม้เก่าแก่หลังนี้ซึ่งความอบอุ่นไม่เคยจางหายหรือลดลงเลยแม้เพียงวันเดียว
เพียงวันนี้ยังสุขใจ แล้วยังต้องกังวลเรื่องอื่นใดอีก
เวลา...
เวลา
สิ่งที่มนุษย์เฝ้าหาเหตุผลและทฤษฎีอันยุ่งยากซับซ้อนต่างๆ เพื่อที่จะมาพิสูจน์ถึงการมีอยู่และความเป็นไปของมัน นักวิทยาศาสตร์หลายต่อหลายคนพยายามไขความลับและความน่าพิศวงของสิ่งที่เรียกว่าเวลานี้
สิ่งทุกสิ่งจะพยายามปรับตัวเองให้เข้าสู่สมดุลและสมมาตรตามธรรมชาติ แต่เวลานั้นไม่ใช่ เวลาเป็นสิ่งที่มีทิศทางไปข้างหน้าเพียงทิศทางเดียวเท่านั้น
อันที่จริงการที่มนุษย์เฝ้าศึกษาและแสวงหาคำอธิบายเกี่ยวกับสิ่งที่เรียกว่าเวลา อาจจะเป็นเพียงเพราะมันเป็นสิ่งหนึ่งที่บ่งบอกได้ถึงการดำรงอยู่และความคงอยู่ของเรา
มันเป็นสิ่งที่มีเฉพาะสิ่งที่มีชีวิตเท่านั้นที่จะรู้สึกและรับรู้มันได้
ในบ้านไม้ยกใต้ถุนสูงเก่าแก่หลังหนึ่ง หญิงชรานั่งเอนกายอยู่บนเก้าอี้โยกไม้ สายตาฝ้าฟางจับจ้องนาฬิกาปลุกโบราณสภาพคร่ำคร่าที่เพิ่งหาพบจากการจัดข้าวของเมื่อสักครู่ที่ผ่านมา
สนิมสีน้ำตาลแดงเกาะกินตัวเรือนเหล็กที่สีกะเทาะออกจนเกือบหมดแล้ว กระจกหน้าปัดขุ่นมัวและมีรอยร้าวเป็นทางยาว
หญิงชราลองหมุนลานที่อยู่ด้านหลังตัวเรือนแต่ไม่มีปฏิกิริยาตอบรับจากเข็มทั้งสาม มันยังคงหยุดนิ่งอยู่อย่างเช่นที่เคยเป็นมาตลอดระยะเวลาหลายปีที่ถูกทิ้งไว้
ถึงแม้จะนานมากแล้ว แต่นางก็ยังคงจำนาฬิกาเรือนนี้ได้ดี นาฬิกาที่ช่วยปลุกนางทุกเช้ามาตั้งแต่เด็กสายตาจับจ้องเข็มนาฬิกาทั้งสาม เข็มนาฬิกาในมโนภาพเริ่มหมุนกลับพาให้ความทรงจำของนางย้อนกลับไปยังวันเก่าก่อน
หากเปรียบเข็มทั้งสามบนหน้าปัทม์นาฬิกากับชีวิตของนางแล้ว
เข็มวินาที
พื้นฐานของเข็มอื่นๆ ทั้งหมด มันเป็นเข็มแรกที่ต้องเดินนำหน้าและชักนำให้เข็มอื่นๆ เดินตามเพื่อไปสู่จุดมุ่งหมายเดียวกันเสมอ ในหนึ่งวันเข็มวินาทีต้องเดินด้วยระยะทางที่มากกว่าเข็มอื่นๆ หลายเท่าตัวนัก
ช่วงชีวิตในวัยเด็กของหญิงชราเองก็เช่นกัน วัยที่ช่างเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็น ทุกย่างก้าวรวดเร็วและเต็มไปด้วยความกระหายใคร่รู้ในทุกสิ่งที่รายล้อมและที่ผ่านเข้ามารอบกาย
หน่วยวินาทีจะมีจำนวนมากที่สุดในหนึ่งวัน ซึ่งนั่นหมายถึงชีวิตในวัยเด็กเป็นช่วงเวลาที่ประกอบไปด้วยรายละเอียดจำนวนมาก การสั่งสมประสบการณ์ในทุกอิริยาบถ การเรียนรู้สิ่งต่างๆ ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตที่ไม่ว่าจะเล็กน้อยสักเพียงใดก็ตาม
หากปราศจากเรื่องเหล่านี้เราย่อมไม่อาจเป็นเราได้ หากปราศจากการเรียนรู้และการสั่งสมประสบการณ์ในวัยเด็กก็ย่อมไม่อาจเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพและดำรงอยู่ในโลกใบนี้ได้
เช่นเดียวกับหากปราศจากวินาที ย่อมไม่อาจเกิดนาทีและชั่วโมงได้ และแน่นอนว่าสิ่งต่างๆ ที่เกิดขึ้นในวัยเด็กย่อมส่งผลกระทบเป็นลูกโซ่ต่อเนื่องกันไปในวัยอื่นๆ
หากเข็มวินาทีเดินไม่ตรงเสียแล้ว ย่อมส่งผลไปถึงเข็มนาทีและเข็มชั่วโมงอย่างแน่นอน
ในครั้งเยาว์วัย หญิงชรายังคงจดจำความรักความอบอุ่นของผู้เป็นบิดามารดาของนางได้เป็นอย่างดี ท่านทั้งสองผู้เป็นคนคอยไขลานและปรับตั้งเวลาของนางให้ตรงอยู่เสมอ
ความเอาใจใส่ การโอบกอด รอยยิ้ม การอบรมสั่งสอน ทุกสิ่งทุกอย่างของท่านทั้งสองล้วนสั่งสมและเพราะบ่มจนทำให้นางกลายเป็นนางในวันนี้
เข็มนาที
เข็มที่มีหน่วยใหญ่ขึ้นมาจากเข็มวินาที หนึ่งนาทีประกอบด้วยเลขฐานหกสิบจากหน่วยวินาที มันเป็นเข็มที่เดินตามหลังเข็มวินาทีด้วยจังหวะการเดินที่ไม่รวดเร็วแต่ก็ไม่ช้าจนเนิบนาบเกินไป
และชีวิตในวัยผู้ใหญ่ของนางเองก็เป็นเช่นเดียวกับเข็มนาที
ช่วงเวลาที่ความรวดเร็ว ว่องไว กระฉับกระเฉง และความอยากรู้อยากเห็นลดลงจากช่วงเวลาในวัยเด็ก หากแต่พลังแห่งการดำเนินชีวิตและความมุ่งมั่นกลับเต็มเปี่ยมขึ้นมาแทน
การเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในชีวิตกำลังจะเกิดขึ้นในช่วงเวลาแห่งพลังและการตัดสินใจนี้ จากหน่วยย่อยมาสู่หน่วยใหญ่ จากสังคมบ้านมาสู่สังคมเมือง
และที่สำคัญเหนือสิ่งอื่นใด ในช่วงเวลานี้เป็นช่วงที่จะได้นำประสบการณ์ที่ได้จากการสั่งสมในช่วงเวลาเด็กมาปฏิบัติใช้จริง ซึ่งสิ่งเหล่านั้นล้วนช่วยให้การคิดและการตรึกตรองเป็นไปด้วยความรอบคอบ
รากฐานที่มั่นคงจากแต่ละย่างก้าวที่วางลงเต็มเท้านั้นจะทำให้เกิดความมั่นใจ ที่ถึงแม้จะไม่รวดเร็วเท่าการวิ่งในสมัยครั้งยังเป็นเด็ก แต่ก็ยากที่จะล้ม
หญิงชราหวนนึกถึงวันเวลาที่นางได้พบรักกับชายหนุ่มซึ่งคือสามีของนางในเวลาต่อมา
วันเวลาแห่งความสุขที่เริ่มจากการสร้างความสัมพันธ์และเรียนรู้ซึ่งกันและกัน วันเวลาที่ครอบครัวใหม่ก่อร่างสร้างตัว รากฐานอันมั่นคงแข็งแรงค่อยๆ ถูกก่อขึ้นทีละน้อยจากความมุ่งมั่นและแววตาที่มองเห็นแต่อนาคต
พยานรักตัวน้อยลืมตาขึ้นท่ามกลางความรักที่โอบคลุมคนทั้งสองและยิ่งกระชับความสัมพันธ์นั้นให้แน่บแน่นยิ่งขึ้น
เข็มชั่วโมง
เข็มที่มีหน่วยที่ใหญ่ที่สุดอีกทั้งเป็นเข็มสุดท้ายบนหน้าปัทม์นาฬิกาที่ประกอบด้วยเลขฐานหกสิบจากหน่วยนาที
ในหนึ่งวันเข็มชั่วโมงจะเดินอย่างเชื่องช้าเป็นวงกลมเพียงแค่สองรอบเท่านั้น และแน่นอนว่าหากจะเปรียบเข็มชั่วโมงกับชีวิตแล้ว
นั่นย่อมหมายถึงวัยที่หญิงชราเองกำลังเป็นอยู่ในขณะนี้
ช่วงเวลาที่จะได้รับผลพวงจากการกระทำในช่วงวัยก่อนหน้านี้ หากแต่ก็เป็นช่วงเวลาที่จะได้หยุดพักและใช้ชีวิตชดเชยให้กับช่วงเวลาที่ต้องตรากตรำที่ผ่านๆ มา
ทุกสิ่งทุกอย่างดำเนินไปข้างหน้าอย่างเชื่องช้า มันเป็นช่วงเวลาที่สามารถย้อนกลับไปมองช่วงชีวิตในวัยต่างๆ ที่ผ่านมาได้อย่างสงบและไม่ต้องเร่งรีบอะไรอีกต่อไป
และสำหรับหญิงชราแล้ว นี่จะเป็นเวลาที่นางจะได้เฝ้ามองเข็มวินาทีและเข็มนาทีรุ่นต่อๆ ไปก้าวเดินไปตามวัฎจักรเดียวกันกับที่นางได้เคยผ่านมา
หากนาฬิกาเรือนใดเริ่มอ่อนแรงหรือเริ่มเดินไม่ตรง จะเป็นคราวของนางบ้างที่ต้องทำหน้าที่ช่วยปรับแต่งให้กลับเข้าสู่ช่วงเวลาปกติที่ควรจะเป็นที่สามารถเดินไปได้พร้อมๆ กับนาฬิกาเรือนอื่นๆ
และเมื่อระยะเวลาอันสมควรมาถึง เวลาที่เข็มทั้งสามเคลื่อนไปสู่ปลายทางพร้อมๆ กันที่หมายเลขสิบสองในเวลาค่ำคืน
มันคือสิ่งที่บ่งบอกว่าเวลาได้ดำเนินมาจนครบรอบของวันหนึ่งวันแล้ว ต่อจากนี้ไปมันจะเป็นช่วงเวลาของวันใหม่
และเวลาแห่งความพลัดพรากได้มาถึงแล้ว
ในบ้านไม้ยกใต้ถุนสูงเก่าแก่หลังหนึ่ง หญิงชราที่ไม่รู้กฎเกณฑ์หรือทฤษฎีใดๆ ทางวิทยาศาสตร์แม้แต่น้อย แต่นางกลับเข้าใจสมดุล สมมาตร และความจริงแท้ของเวลาได้เป็นอย่างดี
รอยยิ้มสงบอย่างคนเข้าใจโลกปรากฏจางๆ ที่มุมปากอันเหี่ยวย่น คนทุกคนย่อมนี้ไม่พ้นความจริงแท้นี้ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง และนางเองก็เช่นกัน
นางคิดเพียงว่าในยามที่นางยังอยู่ นางใช้เวลาที่มีอย่างคุ้มค่าและมีคุณค่าเพียงใด
สำหรับหญิงชราแล้ว ไม่มีวันใดที่นางรู้สึกเสียใจในสิ่งต่างๆ ที่ได้ดำเนินไป ไม่มีคำว่าหากย้อนเวลากับไปได้ นางจะกลับไปแก้ไขสิ่งนั้นสิ่งนี้
ไม่มีความกังวลกับเรื่องที่ผ่านมา ไม่มีความวิตกกับเรื่องราวในอนาคต นั่นเพราะนางได้ทำวันทุกวันอย่างดีที่สุดอยู่แล้ว
เสียงเปิดประตูรั้วหน้าบ้านดังขึ้นพร้อมๆ กับเสียงครางหึ่งๆ ของเครื่องจากรถยนต์ หญิงชราชะโงกหน้ามองผ่านกรอบสี่เหลี่ยมด้วยแววตารอยยิ้มแห่งความอารี นางวางนาฬิกาที่เพิ่งพานางย้อนกลับไปยังอดีตไว้บนชั้นก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้โยกไม้
“แม่ครับ ผมกลับมาแล้วครับ”
“แม่ขา หนูกลับมาแล้วค่ะ”
“ยายจ๋า หิวจังเลยมีอะไรกินบ้างจ๊ะ”
หญิงชราเดินเข้าไปโอบกอดลูบหัวเจ้าของเสียงด้วยความรักใคร่เอ็นดู บรรยากาศแห่งความสุขที่เกิดขึ้นทุกๆ เย็นในบ้านไม้เก่าแก่หลังนี้ซึ่งความอบอุ่นไม่เคยจางหายหรือลดลงเลยแม้เพียงวันเดียว
เพียงวันนี้ยังสุขใจ แล้วยังต้องกังวลเรื่องอื่นใดอีก