ไม่ได้แตกคอกันให้เห็น   แต่ในเชิงลึก...หลวงโกวิทอภัยวงศ์กับหลวงประดิษฐ์มนูญธรรมไม่ได้สนิทสนมและมีแนวทางทางการเมืองที่ไม่เหมือนกันด้วยเลย        นายปรีดีเป็นผู้สำเร็จราชการในตอนนั้น  เขาเห็นด้วยที่จะให้นายควงขึ้นเป็นนายกฯ   จึงมีการตกลงเงื่อนไขกันเอาไว้(รายละเอียด นายปรีดีเขียนเอาไว้ในหนังสือของเขา)  ข้อตกลงหรือเงื่อนไขแบบสรุปๆ ก็คือให้นายควงเป็นนายกฯ และงานหลักใหญ่ๆ ของรัฐบาล จะให้นายทวี  บุญเกตุบริหาร   ส่วนงานด้านเกี่ยวกับญี่ปุ่นนายควงรับเอาไปทำ   เรียกได้ว่าตอนนายควงเป็นนายกสมัยแรกนั้นเขาทำงานได้ไม่เต็มมือเต็มเท้านักด้วยข้อตกลงที่ให้ไว้กับนายปรีดีนั่นเอง  (ตรงนี้อาจจะเริ่มีเคืองนิดๆ)    อาจจะคล้ายคลึงกรณีที่นายอภิสิทธิ์เป็นนายก  แล้วไปทำข้อตกลงอะไรไว้กับนายเนวินอะไรประมาณนี้


ต่อมา  หลังสงครามสิ้นสุดและมีการเลือกตั้ง   นายปรีดีไม่ได้สนับสนุนนายควงให้เป็นนายกเหมือนครั้งแรกที่นายปรีดี(ดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการแทนพระองค์)สนับสนุนนายควง  จนถึงขั้นที่พระองค์เจ้าอาทิตย์ที่ดำรงตำแหน่งผู้สำเร็จราชการฯ อีกคนต้องลาออกจากผู้สำเร็จฯ     แต่พยายามผลักดันนายดิเรก ชัยนามขึ้นเป็นนายก


จุดที่เรียกว่า "ไฮไลต์" หรือ "แตกหัก" ระหว่างกลุ่มนายปรีดีกับกลุ่มนายควงอยู่ที่นายควงแพ้โหวตในสภา    วันที่14 มีนาคม 2489 นายทองอินทร์ ภูริพัฒน์ ส.ส. อุบลฯ กับคณะ(คณะกฏหมายของนายปรีดี) เสนอร่าง พรบ. คุ้มครองค่าใช้จ่ายในการครองชีพของประชาชนในภาวะคับขันต่อสภา   รัฐบาลไม่เห็นด้วยและคัดค้านกฏหมายนี้อย่างรุนแรง  กลุ่มประชาธิปัตย์ซึ่งเป็นรัฐบาลเรียกกฏหมายฉบับนี้ว่า "พรบ. ปักป้ายข้าวเหนียว" ซึ่งเป็นการเหน็บแนมนายทองอินทร์  และคณะที่เป็นคนอีสานรวมไปถึงนายเตียง ศิริขันธ์ด้วยเพราะกินข้าวเหนียวเป็นหลัก   อนึ่ง นายทองอินทร์ และนายเตียงนั้น  เป็นสมาชิกในคณะของนายปรีดีมาตั้งแต่เป็นเสรีไทยในพื้นที่ภูพานสกลนคร   


ในสภามีการโหวตพรบ. ฉบับนี้  และปรากฏว่าฝ่ายรัฐบาลที่มีนายควงเป็นนายกฯ แพ้โหวตด้วยคะแนนเสียง 65 ต่อ 63  และยังไม่ทันได้มีการตั้งกรรมาธิการไปพิจารณาร่างกฏหมายตามระเบียบ   นายควง  อภัยวงศ์ก็ลุกขึ้นยืนกล่าวในที่ประชุมสภาว่า  รัฐบาลเห็นว่าถ้ามีร่างกฏหมายนี้ออกไป  ก็จะเป็นที่เดือดร้อนแก่ประชาชนทั่วไป  รัฐบาลชุดนี้จึงไม่สามารถที่จะบริหารราชการต่อไปได้จึงขอลาออก   พูดจบ พณฯ ท่านควงก็เดินออกจากที่ประชุมไป  รัฐมนตรีทุกคนก็เดินออกจากที่ประชุมไป


ผลจากการแพ้โหวตและต้องวอร์คเอ้าท์คราวนั้น  ทำให้กลุ่มของนายปรีดีและกลุ่มของนายควงยืนกันคนละข้างและต่อมามีการจัดตั้งพรรคการเมืองของตัวเองขึ้นมา   นายควงรวบรวมคนที่ไม่เห็นด้วยกับนายปรีดีออกมาตั้งพรรคประชาธิปัตย์   ส่วนนายปรีดีและคณะที่ส่วนใหญ่เป็นสมาชิกเสรีไทยช่วงสงครามก็รวมตัวกันตั้งพรรคสหชีพ  ซึ่งเป็นชื่อที่สมเด็จพระสังฆราชวัดมกุฏฯ ตั้งให้  มีดร. เดือน  บุนนาคเป็นหัวหน้าพรรคและให้การสนับสนุนนายปรีดี


ดึกแล้ว....เข้านอนก่อนนะครับ  ทำงานแต่เช้าพรุ่งนี้