ตอนนี้เป็นตอนที่สะเทือนอารมณ์มากค่ะ ดูแล้วถึงกับซึมเลย ปวดร้าวแทนชุน

เริ่มค่ะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ต่อจากตอนที่แล้วที่พ่อของชุนยิงปืนใส่ชุนกับเอมิลิโอ ปรากฏว่ายิงขู่อย่างที่คาดค่ะ ลูกปืนถูกเล็งใส่ผนังด้านหลังของทั้งสองคน ชุนตกใจมากและไม่เชื่อในสิ่งที่เห็นจึงถามพ่อของตนว่ากำลังล้อเล่นอะไรอยู่เนี่ย พ่อของชุนจึงเปิดเผยว่าตนเองเป็นคนฆ่าราชาอัลเซมด้วยปืนที่ใช้อยู่ และตนตั้งใจจะฆ่าเอมิลิโอด้วย พร้อมกับบอกให้ชุนเดินมาหาตนเอง เอมิลิโอรีบห้ามชุนไม่ให้ไป(หวงอ่ะดิ อิอิ)





ในจังหวะที่พ่อของชุนจะลั่นกระสุนปลิดชีพเอมิลิโอก็ขว้างมีดสั้นของตนใส่มือพ่อของชุนทำให้ปืนกระเด็นหลุดออก และรีบคว้าแขนชุนพาวิ่งหนีลงลิฟท์ไป(โอ๊ย บทพระ-นางมาก มีคว้าแขนพาวิ่งอีกต่างหาก แต่ขำที่ฟรั่งล้อว่าทำไมไม่จับที่มือฟระ) ในลิฟท์ชุนถึงกับทรุดตัวลงด้วยความช็อคในสิ่งที่เกิดขึ้น




พอชุนกับเอมิลิโอหนีไปได้แล้วพ่อของชุนก็หวนคิดถึงอดีตเมื่อสิบกว่าปีก่อนตอนที่ตนเองหลุดไปยังโลกใต้ดินและค้นพบเอนิโดร่า ได้รู้จักราชาอัลเซมและเดลไซน์ เขาได้ไปปั่นหัวของราชาอัลเซมจนเชื่อใจเขา ขณะเดียวกันเขาเองก็มีภรรยาคือแม่ของชุนที่กำลังท้องแก่ แต่แล้วแม่ของชุนกลับแท้งลูก ทำให้ทั้งคู่โศกเศร้ามาก







พอพ่อของชุนไปๆกลับๆเอนโดร่า เขาก็ได้พบกับเจ้าชายเอมิลิโอวัยเยาว์ที่เป็นลูกของราชาอัลเซม เนื่องจากเขาเพิ่งสูญเสียลูกของตนไป ความริษยาในใจเขาจึงก่อตัวขึ้น ประจวบกับจังหวะเหมาะเมื่อลูกของเดลไซน์(ชุน)ซึ่งเกิดมาเป็นเด็กอ่อนแอ ล้มป่วยและโลกใต้ดินไม่มีทางรักษา เดลไซน์จึงขอร้องให้เขาพาชุนไปรักษาที่โลกเบื้องบน เขาจึงนำตัวชุนไป หลังจากนั้นเองเมื่อเขายุยงราชาอัลเซมจนสร้างบาเบลสำเร็จ เขาก็จัดการฆ่าอัลเซมทิ้ง และตัดการติดต่อโลกเบื่องบนและเบื้องล่าง ทิ้งไว้แต่เดลไซน์ที่สูญเสียทั้งพี่ชายและลูกของตน
(สงสารเดลไซน์มากค่ะ เฝ้าฟื้นฟูบาเบลมาตลอดเพียงเพื่อจะได้พบชุน แต่พอได้เจอแค่แว่บเดียวก็ดันมาตายซะก่อน)






ด้านชุนกับเอมิลิโอ ระหว่างเดินกลับบ้านเอมิลิโอขอโทษชุนที่ทำให้พบกับความทรงจำที่ไม่ดี(นายแคร์ชุนมากสินะเอมิลิโอ) ชุนบอกว่าเขาไม่อยากจะเชื่อเรื่องที่เกิดขึ้น พอทั้งสองกลับมาบ้าน แม่ของชุนเมื่อเห็นสีหน้าของทั้งสองก็รู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น ชุนถามแม่ตนเองว่าพ่อกับแม่หลอกเขามาตลอดเลยหรือ เพราะพวกเขาไม่ใช่ครอบครัวเดียวกันใช่ไหม แต่แม่ของชุนบอกว่าทั้งพ่อและแม่คิดว่าชุนเป็นลูกของตนเองจริงๆตั้งแต่วันแรกที่ได้ชุนมาเลี้ยงที่บ้าน และเพราะทั้งสองคนเอ็นดูชุนมาก พ่อของชุนจึงเกลี้ยกล่อมแม่ของชุนว่าไม่ต้องเอาตัวชุนไปคืนให้เดลไซน์ ซึ่งแม่ของชุนก็ยอมทำตาม เนื่องจากความรักในตัวชุน (จิบิชุนน่ารักมากค่ะ)





แม่ของชุนบอกว่าขอโทษที่ไม่ได้คิดถึงความสุขของชุนแล้วส่งตัวชุนกลับเอนโดร่า แต่ชุนบอกว่าอย่าพูดเหมือนเขาไม่เคยมีความสุขแบบนั้น ทั้งพ่อและแม่ของเขาเป็นคนที่หาอะไรมาทดแทนไม่ได้สำหรับเขา เขารักแม่ที่สามารถพูดคุยกันได้ทุกเรื่อง และแม้ว่าพ่อจะเอาแต่ทำงานแต่เขาก็รักพ่อที่เป็นคนรักครอบครัว ไม่เคยมีเลยแม้แต่ครั้งเดียวที่เขาไม่รู้สึกมีความสุข  (โอว เอาใจไปเลย เด็กดีแท้หนูชุน)



แม่ของชุนยื่นกำไลข้อมือที่ชุนเคยใส่ตอนเด็กให้ชุน เอมิลิโอบอกว่าสัญลักษณ์ที่อยู่บนนั้นเป็นตราของราชวงศ์ และบอกชุนว่าเขาและชุนเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน ทำให้ชุนรู้ว่าพ่อแท้ๆของตนเองซึ่งก็คือเดลไซน์นั้นตายต่อหน้าตนเองโดยที่ตนไม่รู้ว่าเขาเป็นพ่อ ซึ่งทำให้ชุนเจ็บปวดใจมาก (พอมานึกดูตอนนี้ ไอตอนเดลไซน์กำลังจะตายนั้น สายตาที่มองชุนเต็มเปี่ยมไปด้วยความรัก คงรับรู้ได้ด้วยสัญชาตญาณว่าชุนคือลูกชายของตน เป็นอะไรที่เศร้ามากค่ะ)







ตกดึก ในขณะที่นอนอยู่ เอมิลิโอเห็นชุนนอนไม่หลับจึงเล่าเรื่องความทรงจำสมัยเด็กให้ฟังว่าตอนเล็กๆเขาจำได้ว่าเคยเดินมาดูชุนที่นอนป่วยอยู่ด้วยความเป็นห่วง เขาได้บอกชุนว่าถ้าหายป่วยแล้วจะได้มาเล่นกันให้มากๆ ซึ่งความรู้สึกของเขาตอนนั้นเหมือนได้เพื่อนคนแรกในวังที่มีแต่ผู้ใหญ่ (อดคิดไม่ได้ว่านี่ถ้าสองคนนี้โตมาด้วยกันจะรักกันขนาดไหนเนี่ย)





เอมิลิโอพยายามปลอบชุนว่าเดลไซน์ที่ผ่านมาตลอดพยายามทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้พบชุน แล้วในที่สุดเขาก็ได้พบจริงๆดังหวัง ชุนรู้สึกสับสนอย่างบอกไม่ถูก เอมิลิโอจึงพูดว่าไม่แปลกหรอกเพราะสำหรับชุนพ่อแม่แท้ๆของเขาก็คือพ่อแม่ที่เลี้ยงดูมา  ชุนตอบว่าพ่อของเขาในตอนนั้นดูไม่เหมือนพ่อที่เขารู้จักเลย เอมิลิโอพูดต่อว่าพ่อของชุนเป็นศัตรูที่ฆ่าพ่อของเขา ยิ่งทำให้ชุนปวดร้าวใจ เพราะเขาทำใจไม่ได้ว่าพ่อของตนเองเป็นฆาตกรฆ่าคน และยิ่งเจ็บปวดเมื่อนึกถึงภาพครอบครัวของตนที่อบอุ่น โดยผู้เป็นพ่อนั้นเป็นพ่อที่ดีมาตลอด ซึ่งทำให้เขายิ่งไม่เขาใจการกระทำของพ่อเขา




ตัดไปทางพ่อของชุนกำลังยืนอยู่หน้าหลอดทดลองขนาดใหญ่ ด้านในเหมือนมีพลังงานอะไรบางอย่าง (น่าจะเป็น Warp particle ที่ขโมยมาจากเอนโดร่าน่ะค่ะ) จบตอน



Comment
อย่างแรกที่คิดในตอนนี้ โอ๊ย มันปวดใจค่ะ สงสารน้องชุน สงสารเดลไซน์ อะไรมันจะเศร้าปานนี้ พ่อลูกได้พบกันเพียงแว่บเดียวก็มาตายจากกัน โดยที่คนเป็นลูกไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้เศร้าเสียใจ เพราะไม่รู้ว่านั่นคือพ่อ คนเป็นพ่อพยายามทุกอย่างเพื่อพบลูกมาตลอดก็ไม่มีแม้แต่โอกาสจะได้กอดลูกหรือสั่งเสีย แถมตอนนี้ชุนยังต้องมาปวดร้าวใจเรื่องพ่อปลอมๆอีก ไหนจะเรื่องที่เอมิลิโออยากล้างแค้น แต่ชุนก็ไม่อาจเกลียดพ่อของตนเองได้ ทางนี้ก็แฟนหนุ่ม ทางนี้ก็พ่อ เลือกยากจริ๊ง ปวดหัวแทนเลยค่ะ
ปล.ตอนหน้ามีภาพพรีวิวชุนนอนฝันร้ายแล้วเอมิลิโอรู้สึกตัวตื่นด้วย อาจได้มีฉากกอดปลอบกลางดึก อิอิ