สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าประสบการณ์ที่เจอกับตัวเองให้เพื่อนๆฟังค่ะ เรื่องนี้เกิดขึ้นจริง ไม่มีการแต่งนะคะ


... เราอายุ 18 ปี เรามีเพื่อนผู้ชายคนนึง เราเคยชอบเค้าค่ะ แทนตัวย่อเค้าว่า วี นะคะ ม.ต้นเราอยู่คนละห้องค่ะ แต่พอมา ม.ปลาย เราได้อยู่ห้องเดียวกัน วี ได้เข้ามาคุยกับเราค่ะ ( ลืมบอกค่ะว่าเค้ารู้ว่าเราชอบ ) แลกไลน์กัน คุยกันไปได้ซักพัก วี ขอมีอะไรกับเรา เราเลยถามว่าทำไมถึงอยากมีอะไรกับเรา วี บอกว่า เค้าชอบเรา เราก็คิดในใจนะว่า ผู้ชายเป็นงี้กันส่วนมากแหละ อีกอย่างยังไม่ได้คบกันด้วย เราไม่ได้บอกว่าเราจะให้เค้านะ

เราคุยกันมาเรื่อยๆ ความรู้สึกเรามันก็เปลี่ยนอ่ะ รู้สึกรักเค้า แต่เราก็ไม่ได้คบกัน เราก็ถามเค้าแหละว่า รักเรามั้ย เค้าบอกว่า รัก แต่มันมีความรู้สึกว่า ไม่จริงหรอก เค้าแค่ลอกอยากนอนกับเรา เราเลยถาม วี ว่า ถ้าเรายอมมีอะไรด้วย  จะทิ้งเรามั้ย เค้าบอกว่า ไม่ทิ้ง เค้ารักเรา เค้าไม่ทิ้งเรา เค้าเคยนัดเราไปนั่นไปนี่ตอนกลางคืนด้วย แต่เราหาข้ออ้าง เราไม่ไว้ใจเค้า แต่ถ้าถามว่า รักเค้ามั้ย รักค่ะ แต่เราไม่เชื่อว่าเค้าจะไม่ทิ้งเรา เวลาที่คุยกันมามันก็เกือบ 10 เดือนกว่าแล้วมั้งคะ แต่มาๆ หายๆ ไม่ค่อยคุยกันส่วนมากจะทำงาน จะโทรคุยมากกว่า อย่างที่บอกเราเรียนห้องเดียวกันค่ะ คุณครูมาคุยกับห้องเรา เรื่องชู้สาว เรื่องเพศนี่แหละ ว่า ในวัยเรา อย่าเพิ่งไปมีอะไรกันเลย มันไม่ดีหรอก ผู้ชายน่ะมีผู้หญิงาให้ มีหรอ มันจะไม่เอา ก็พูดเยอะอยู่ค่ะ พอกลับบ้านมา เราก็เลยถาม วี ว่า คิดยังไงกับเรื่องที่ครูพูด เค้าบอกว่า ไม่ได้คิดอะไร แต่เราว่ามันตรงกับผู้ชายส่วนใหญ่เลยนะ เราเลยบอกว่าเราไม่ให้นะ เค้าก็บอกอือ โอเค เราเลยถามว่า แล้วเรายังจะคุยกันต่อได้มั้ยอ่ะ เค้าบอกว่า ได้สิ เราเลยถาว่าไม่โกรธเรานะ เค้าบอกว่า ไม่โกรธหรอก เราก็โอเค

พอหลังจากคุยกันเรื่องนี้เสร็จ เค้าไม่ค่อยทักมา ไม่โทรหา ไม่ค่อยตอบไลน์ เราก็ โอเค้ ไม่เป็นไร ไม่คิดมากหรอก พอไป โรงเรียน เริ่มห่างๆแล้วอ่ะ เค้าไม่ค่อยคุยด้วยเหมือนเดิม มันเริ่มเปลี่ยน วันนี้ เราเลยถามเค้าว่า รักเรามั้ย เค้าอ่านไซักพัก ค่อยตอบ เรานึกในใจว่า ใช่แล้วแหละ เค้าไม่รักเราแล้ว แล้วเค้าก็ตอบเรามาว่า ตอบยากว่ะ เราก็ ไม่รักแล้วใช่มั้ย เค้าบอกกับเราว่า "เป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่า" เราเลย โอเค เค้าก็อ่านแล้วไม่ตอบอ่ะ เราไม่ชอบที่เค้าเป็นแบบนี้


เราเลิกคุยกันไปหลายครั้งมาก ครั้งหนักสุดคือ เราเล่นกับเพื่อนผู้ชาย เราเล่นปกติค่ะ แต่เค้าหึง กลับบ้านมางอนเรา เราขอโทษก็ง้อ เค้าก็หายโกรธนะ แต่พอมา โรงเรียน เค้าย้ายที่นั่ง ปกตินั่งข้างกัน เค้าไม่คุยด้วย เราเลยคุยกับเพื่อนนว่าเเอาไงดี เพื่อนบอกว่าเดินไปคุยกันตรงๆเลย เราเลยเดินตามเค้า ถามว่าเป็นไร เค้าตอบว่า ป่าว ไม่ได้เป็นไร เราเลยถามว่า แล้วงอนไร เค้าบอกว่า ไม่รู้ คือนิสัย วีเค้า คล้าย ผู้หญิงเมนส์มาอ่ะ จะโกรธก็โกรธ จะงอนก็งอน เรายืนมองหน้าเค้า แล้วถามว่า แล้วความรู้สึกเราอ่ะ คือเรารู้สึกไปแล้ว วี ตอบเรามาว่า "เป็นเพื่อนกันดีกว่า" เราน้ำตาคลอต่อหน้าเค้าเลยนะ แล้วเค้าก็เดินหนีเราไปเลย เราเลยเดินกลับาหาเพื่อน เล่าให้ฟังว่าคุยไรกันบ้าง เพื่อนก็บอกว่า ปล่อยเหอะ มันบ้า เลิกคุยกับมันได้แล้ว หลังจากวันนั้น เวลาเราเดินไปไหนถ้าเค้าเห็นเราอยู่แถวนั้น เค้าจะเดินหนี เหมือนแบบ ที่ไหนมีเราที่นั่นต้องไม่มีเค้ามันอึดอัดนะ เพราะต้องอยู่ด้วยกันต้องปีกว่า แล้วมาเป็นงี้อ่ะ บางครั้งเราก็ร้องไห้ ผ่านไปประมาณ 3-4 อาทิตย์ เค้าก็กลับมาคุยกับเรา เราก็ใจอ่อน คุยด้วย เรื่องมันเลยเกิดแบบที่เล่าแหละค่ะ เราควรทำยังไงดี TT ไม่ค่อยโอเคเลย ต้องอยู่ห้องด้วยกันอีกตั้งนาน แล้วทำไมเค้าถึงทำแบบนี้ เราอยากถามผู้ชายค่ะ ว่าที่พูดว่ารักอ่ะ มันรักจริงมั้ย หรือพูดให้เราตายใจเฉยๆ ขอคำตอบด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ