ตั้งล็อกอินใหม่เพราะอายค่ะ เริ่มเลยคือ เรารู้สึกว่าตอนนี้เราควบคุมอารมณ์ไม่ได้เลยค่ะ คุมตัวเองไม่อยู่เลย เวลาทะเลาะกับแฟนหรือพ่อแม่ ก็จะกรี้ด โวยวาย บางครั้งทำร้ายตัวเอง รู้ค่ะว่าผิด แต่ตอนนั้นคิดอะไรไม่ออกแล้ว มันเดือดโมโหมากๆ คุมอารมณ์ไม่อยู่จริงๆ เราจะกระวนกระวายใจตลอดเวลา ทำจิตให้นิ่งไม่ได้ มีครั้งนึงที่ทะเลาะกับพ่อ เรากรี้ดดังมากแล้วปีนออกหน้าต่าง ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงทำแบบนั้น
ส่วนที่โรงเรียน เพื่อนคบด้วยมีน้อยมากๆ จะมีแค่เพื่อนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ม.ต้น ความคิดเราไม่ค่อยเหมือนคนอื่นค่ะ ชอบอยู่คนเดียว เดินคนเดียว ซึมๆตลอดเวลามานานแล้ว เราไม่ค่อยได้พูดหรือคุยกับเพื่อน เวลาเพื่อนคุยกันเป็นกลุ่มเราจะนั่งเงียบๆเพราะไม่รู้จะพูดอะไร จนมีพี่คนนึงทักว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนพูดมาก เราเองก็ลืมไปเลยว่าเคยเป็นแบบนั้น
ทุกครั้งที่เราต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น หรือเวลาที่เราต้องแสดงกิจกรรมอะไร ไม่ว่าจะเป็นการรายงานหน้าชั้น หรือแม้แต่คุยกับคนแปลกหน้า เราจะใจสั่น มือสั่น เวลารายงานหน้าห้อง เสียงจะสั่น หัวใจเต้นแรงมาก นี่เป็นสิ่งที่เราไม่ชอบมากๆเลยค่ะ พยายามหายใจเข้าลึกๆ แต่ก็เอาไม่อยู่
เราเป็นคนชอบวาดภาพ เวลาวาดรูปเราจะรู้สึกสงบขึ้น แต่บางครั้งเวลามีเรื่องอะไรมาสะกิดใจ เราจะเลิกสนใจทุกอย่างไปดื้อๆเลย หรือหมดความสนใจกับสิ่งนั้นไปทันทีเลยค่ะ
เรื่องใน spoil จะน่าตกใจหน่อยนะคะ อย่าหาว่าเราเป็นบ้านะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้อีกเรื่องที่เรารู้ตัวอยู่แล้ว คือ เราเป็นโรค trichotillomania ชอบถอนผม ดึงผมตัวเอง เป็นมา 7 ปีแล้วค่ะ แต่มันพีคกว่านั้นคือ เราดึงมันแล้วกินมันเข้าไปด้วย อย่าตกใจนะคะ เราเป็นจริงๆ เวลาเราดึงเราจะกัดตรงโคนๆผมแล้วเราก็กินมันเข้าไป ไม่ได้กินเป็นเส้นๆไปทั้งเส้นนะคะ เริ่มเป็นแบบนี้มาปีกว่าๆ เมื่อก่อนก็ดึงอย่างเดียวไม่เคยกินนะคะ ผมเราบางมากๆเวลาใครถามจะบอกว่าผมร่วง อายมากๆ แต่ตอนทำรู้ตัวนะคะ ไม่ได้อยากทำจริงๆแต่ห้ามตัวเองไม่ได้ เครียดมากค่ะ เราไม่กล้าไปพบจิตแพทย์ แม่เคยเตือนแล้วแต่เราหยุดไม่ได้จนแม่ปล่อย ไม่สนใจแล้ว มีวิธีที่จะทำให้มันหายได้มั้ยคะ เราต่อสู้กับโรคแบบนี้ไม่ไหวแล้ว เราดูเหมือนเป็นตัวประหลาดในสายตาคนอื่น
โรคทางจิต รักษายังไงให้หาย เครียดค่ะ เป็นหนักมาก
ส่วนที่โรงเรียน เพื่อนคบด้วยมีน้อยมากๆ จะมีแค่เพื่อนที่อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่ม.ต้น ความคิดเราไม่ค่อยเหมือนคนอื่นค่ะ ชอบอยู่คนเดียว เดินคนเดียว ซึมๆตลอดเวลามานานแล้ว เราไม่ค่อยได้พูดหรือคุยกับเพื่อน เวลาเพื่อนคุยกันเป็นกลุ่มเราจะนั่งเงียบๆเพราะไม่รู้จะพูดอะไร จนมีพี่คนนึงทักว่าเมื่อก่อนเราเป็นคนพูดมาก เราเองก็ลืมไปเลยว่าเคยเป็นแบบนั้น
ทุกครั้งที่เราต้องตกเป็นเป้าสายตาของคนอื่น หรือเวลาที่เราต้องแสดงกิจกรรมอะไร ไม่ว่าจะเป็นการรายงานหน้าชั้น หรือแม้แต่คุยกับคนแปลกหน้า เราจะใจสั่น มือสั่น เวลารายงานหน้าห้อง เสียงจะสั่น หัวใจเต้นแรงมาก นี่เป็นสิ่งที่เราไม่ชอบมากๆเลยค่ะ พยายามหายใจเข้าลึกๆ แต่ก็เอาไม่อยู่
เราเป็นคนชอบวาดภาพ เวลาวาดรูปเราจะรู้สึกสงบขึ้น แต่บางครั้งเวลามีเรื่องอะไรมาสะกิดใจ เราจะเลิกสนใจทุกอย่างไปดื้อๆเลย หรือหมดความสนใจกับสิ่งนั้นไปทันทีเลยค่ะ
เรื่องใน spoil จะน่าตกใจหน่อยนะคะ อย่าหาว่าเราเป็นบ้านะ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้